"I can..." I raised my brow when he talked but didn't finish it. 

"No cab for you, Jude." Napairap ako.

"Overprotective." I chuckled.

"I'll try to ask my friends, then. I'll text you later." I assure him.

"Okay, take care." Binaba ko na ang tawag at tinignan si Kai.

"Sorry 'bout that. He's just so protective of me that he's not allowing me to go home alone. Tss..." May ngisi sa labi kong ani.

"I'll drive you home later." He's not asking for permission. He's telling me that he'll take me home later. At dahil sa lamig ng boses ay parang hindi ka man lang makakatanggi.

"He can't drive you home, right? I'll do that instead." Paos niyang ani.

Tahimik siya habang inaantay akong matapos. Tahimik din siya nang bumalik ako after mag bathroom at kahit ang pagbuksan ako ng glass door at kahit ng front seat ng kaniyang sasakyan.

"Thanks." I mumbled. I just couldn't take it in.

"Where to?" He asked.

"Sa condo tower near the Nervasa's."

"Is that Leroy's condo? I can drive you where you really live."

"Uhm, yup. He lives there. Medyo malayo ang akin--"

"It's okay. I'll just drive you there." Napatango ako ng wala sa sarili. Bago nagtipa ng message kay Leroy.

To: Leroy

I got someone to drive me home. Hindi na ako diyan matutulog. I'll sleep in my apartment. Goodnight, love you.

Itinuro ko lang ang daan at tahimik lang ang buong byahe naming dalawa. Nang nag-park siya sa mismong harap ay kinalas ko na ang seat belt.

"Thank you." I said. He looked around. May way paikot hanggang sa sariling path walk bridge na patungo sa mga apartments.

He glanced at me and nodded his head.

"Malapit lang pala ito. Why would you go and sleep there? I can drive you home everyday if you want. No, scratch that. Ako na ang maghahatid sa'yo palagi." As usual, pala desisyon talaga siya.

I raised my brow at him.

"You sound so much like Leroy." Nanunuya kong ani. Sumama ang timpla niya at animo'y hindi nagustuhan ang sinabi ko. Nawala ang ngisi ko at napakunot ang noo.

"Why?" I asked.

"Don't compare me to him." Naiinis niyang ani. Na parang ang pangit naman kung sa kapatid ko siya ikukumpara. Mas lumalim ang gitla sa noo ko dahil doon.

"Is there a problem with my brother?" Siya naman ang napakunot ang noo ngayon.

"Brother?" He asked. I sarcastically smiled at him.

"Anong tingin mo? Malamang kapatid ko? Hindi ba kami magkamukha? I'm the girl version of him!"

Mabilis kong dinampot ang gamit ko at binuksan ang pinto.

"Fuck!"  Mabilis din siyang nakalabas at hinawakan ang siko ko.

"Sorry! I didn't know!"

"Yeah, thanks sa paghatid."

"Mag-usap muna tayo, sandali lang." Problemado niyang ani. Pero may dumaang ngisi sa labi at nang makita niyang nakita ko iyon ay napanguso nalang. Tinatago.

I looked around. "Nakita mo 'yon?" Turo ko sa kawalan. Inosente niyang sinundan iyon. "What is it? The trash can?" Tumango nalang ako.

"Hmm?"

Almost Cruel Donde viven las historias. Descúbrelo ahora