နူးညံ့တယ်။ပျော်ဝင်သွားလုမတတ်ကို နူးညံ့လှတယ်။လျှာကိုအလိုက်သင့်တိုးဝင်တဲ့အခါလည်း ခွင့်ပြုထားဆဲပဲ။
ခါးသိမ်သိမ်ကို ထွေးဖက်ထားတဲ့လက်တွေကလည်း ဝတ်ရုံတွေကို ဖြေချနေမိတုန်းပဲ။ဒေါင်းပုံသဏ္ဍာန်ရွှေဆံထိုးကို ဆံနွယ်ပျော့ပျော့တွေဆီကနေ ဖယ်ရှားလိုက်တဲ့အခါ ပိုးဖယောင်းဆံနွယ်တွေက အနှောင်အဖွဲ့ကင်းသွားတယ်။
ပွင့်ဖတ်တွေအပြည့်နဲ့ သလွန်တော်ဆီ လှဲစေတော့လည်း အလိုက်သင့်လှဲချလာတဲ့သူ။ကိုယ့်မျက်ဝန်းတွေကို ရှောင်ဖယ်မိနေတဲ့သူ့မျက်ဝန်းတွေက မျက်လွှာလေးနဲ့ကာဆီးထားလေရဲ့။
နှုတ်ခမ်းသားပါးပါးလေးတွေဆီက ရုန်းထွက်ကာ မျက်ဝန်းတွေကို အနမ်းပေးမိတော့ ရုတ်ချည်းလှုပ်ခတ်လာတဲ့သူ။
သလွန်စကိုဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ လက်သွယ်သွယ်တွေကို လည်တိုင်ပေါ်တွဲချိတ်စေတော့ မျက်ဝန်းတွေကိုဖွင့်ဟလို့ နားမလည်သလို ငေးစိုက်ကြည့်နေလေရဲ့။
ခန္ဓာကိုယ်ပါးပါးလေးဟာ သူ့လက်ထဲမှာလူးလွန့်နေတယ်။အရေပြားနုနုလေးတွေက သူ့လက်တွေကိုမလွှတ်နိုင်အောင် ဆွဲဆောင်နေသလိုပဲ။
" အာ့ ဟင့် "
လည်ပင်းသားနုနုလေးတွေပေါ် နှုတ်ခမ်းတော်က ပွတ်ဆွဲမိတော့ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ညည်းသံသဲ့သဲ့။အနီရောင်အမှတ်အသားတွေဟာ ပိုင်ဆိုင်ကြောင်းသက်သေ။
" အာ့ မလုပ်.....အင့် "
ခါးသိမ်သိမ်လေးအား ဖျစ်ညစ်ရင်း ရင်သားတွေကို ကြမ်းတစ်ခါနုတစ်လှည့် ဆော့ကစားနေမိတယ်။လက်နဲ့ပန်းရောင်သွေးနေတဲ့ ရင်သားလေးကို ဖိချေလိုက်တော့ ကြွတက်လာတဲ့ ကိုယ်လေး။နှုတ်ခမ်းသားတွေနဲ့ ဖိကပ်ရင်း ငုံထွေးမိရင် လက်သည်းလေးတွေနဲ့ ကုပ်ခြစ်လာတဲ့သူ။
ခါးကိုဖက်တွယ်ထားတဲ့လက်တွေက ခါးကတစ်ဆင့် အောက်ကိုလျှောဆင်းသွားရင်း တင်သားတွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တဲ့အခါ ခြေနှစ်ဖက်ကိုလွန့်လူးရုံကလွဲမတတ်နိုင်။လွန့်လူးနေတဲ့ ခြေနှစ်ဖက်ကို ကျန်လက်တစ်ဖက်က ဆုပ်ကိုင်ရင်းငြိမ်စေလိုက်တဲ့အခါ ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့လက်တွေထဲက အတင်းရုန်းထွက်လာတဲ့သူလေး။
