"Kollarımda bayıldı Ekin. Yaşadığım korkuyu anlıyorsun değil mi?"
"Tamam sakin ol bir şey olmaz."
"Ne olmaz Ekin? Kollarımda bayıldı diyorum sana bilinci kapandı. Ya ölürse?"
"Saçmalama ne ölmesi?"
"Ekin ölürse yine aynı şeyleri söyleyecek misin diye çok merak ediyorum?"
"Yazgı tamam sakin ol artık yeter. Bu kadar iş arasında bir de seninle uğraşamam."
"Sen zaten. Sen sadece..."
"Ne ben sadece?"
"Ekin sen. Bizim oraya gittiğinizi tek bilen kişi sendin."
"Ne yani neyi kastediyorsun?"
"Neyi kastettiğini çok iyi anladın?"
"Yıllardır Kerem'in yanındayım sence suçlamamız gereken kişi başka birisi olabilir mi?"
"Okları farklı yöne çevirmeye çalışma." dedim Kapı açıldı Efsa ve Sima içeri girdi.
"Kerem iyi mi?" diye sordu Sima.
"İyi bir sıkıntı yok." dedi Ekin.
"Durumu ağır bekliyoruz." dedim.
"Niye ikizin farklı şeyler söylüyorsunuz?"
"Ben Kerem'e bakmaya gidiyorum." dedi Ekin çıktı.
"Ekin niye sinirli? Sen niye sinirlisin?"
"Yok bir şey."
"Kavga mı ettiniz?"
"Yok Sima kavga falan."
"Tamam bir şey demedim sakin ol."
"Hapis gibi buraya taktı bizi zaten."dedim lavaboya girdim.
Elimi yüzümü yıkasam belki biraz kendime gelirim.
Lavabodan çıktım Sima yok.
"Sima nerde?"
"Ekin'e Kerem'in durumunu sormaya gitti."
"İyi." dedim koltuğa oturdum elime telefonu aldım. Boş boş gezmeye başladım.
İçimden sürekli ağlamak geliyor dikkatimi belki bir şeylerle dağıtırsam kendime gelirim.
...
Hala bekliyoruz kaç saat oldu. Bilmiyorum. Hava karardı.
Sima ve Efsa eve gitti. Ekin beni de göndermeye çalıştı ama gitmedim.
"Kerem ameliyattan çıktı. Buraya getirecekler." diye girdi odaya Ekin.
"Durumu nasıl?"
"Uyanmasını bekleyeceğiz. Şu an net bir şey söylemediler. Sen buradasın zaten benim işlerim var gitmem gerekiyor." dedi Kerem'i getirdiler. Uyuyor.
Herkes çıktı odadan.
"Dikkatli ol." dedi gitti.
...
Uyudum uyandım Kerem hala uyuyor.
Sol omzundan vuruldu. Bütün kolu saygıda.
Perdeyi açtım pencereyi de açtım.
"Sabah olmuş." dedi.
"Kerem."
"Efendim."
"İyi misin?" dedim.
"İyiyim." dedi koluna bakıyor.
"Ya sana bir şey olsaydı." dedim sırıtmaya başladı yüzüme baktı.
"Ben ölürsem üzülür müsün?"
YOU ARE READING
KODLARIN YAZGISI (tamamlandı)
Fanfiction"Gel gel korkma." "Yazgı yumuşak davran baksana şuna çok tatlı bir okuyucu o." "Buraya girerken benim gerçek yüzümü bilerek girmeli değil mi?" "Öküz mü senin gerçek yüzün?" "Kibar bir insanım ben." "Evet evet öylesin." "Değil miyim?" "Bu arada hoş g...
7. BÖLÜM: Hain.
Start from the beginning
