Love me Love my Dad
Pran Talk
ကျွန်တော် အသက်မရူနိုင်ဘူး...
ကျွန်တော်မျက်လုံးပွင့်လာတာနဲ့ ကျွန်တော်လူပ်ရှားဖို့ခက်ခဲနေ ကြောင်းသိလိုက်ရသည်။
ကျွန်တော်ဘေးကိုလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် သူ့လက်မောင်းကိုလာတင်ထားပြီး အိပ်ပျော်နေသော ကောင်ကိုကျွန်တော်စူးစူးဝါးဝါးကြည့်လိုက်သည်။
သူကကျွန်တော့်ခန္ဒာကိုယ်ပေါ်ကို သူ့တစ်ကိုယ်လုံးဖြင့် သက်တောင့်သက်သာရှိစွာလာဖိထားသည်။သူကကျွန်တော်အိပ်ရင်းနဲ့ အောက်ပိုင်းသေသွားမည်ကိုလည်းဂရုမစိုက်ပါ။
"Pat.."
ကျွန်တော့်ရဲ့လက်မောင်းနှင့် ခန္ဒာကိုယ်ညာဘက်အခြမ်းကို ထုံကျင်နေအောင် လုပ်ထားသည့်တရားခံရဲ့နာမည်ကိုကျွန်တော်ခေါ်လိုက်သည်။ Patက လူပ်ရှားမလာပါ။
"Pat...."
ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်တော် အိပ်ပျော်နေသည့်ကောင်ကိုထခုန်အောင် လက်မောင်းအပေါ်ပိုင်းကိုအားပြင်းပြင်းနဲ့ဆွဲဆိတ်လိုက်သည်။
"နာတယ်"
"နာမှပဲ မင်းကနိုးလာမှာလေ"
"တခြားနည်းနဲ့လဲ နိူးလို့ရပါတယ်"
Patကစပ်ဖြဲဖြဲမျက်နှာလုပ်ပြီး ကျွန်တော့်ဇက်ပိုးကိုဆွဲယူပြီး ကျွန်တော့်ကိုအောက်သို့ဆွဲချလိုက်သည်။
"မင်းက အိပ်ပျော်နေတဲ့အလှလေးကိုကြည့်နေတာလား"
"မင်းက တကယ့်ကို သရဲကြီးပဲ"
ကျွန်တော်ပေါက်ကွဲပြီးတစ်ဖက်ကိုလှည့်လိုက်သည်။
"သရဲကြီးကိုအနမ်းပေးပါဦး"
ကျွန်တော် သူမမြင်အောင် ပြုံးလိုက်သည်။
ကျွန်တော့်ကိုသူ့လက်မောင်းတွေကြားထဲ ဆွဲသွင်းနေသည်ကိုလိုက်လျော လိုက်သည်။
ခွေးရူးကောင်ရဲ့နှလုံးသားနဲ့နီးနီးနေရာတွင်
သူကကျွန်တော့်နူတ်ခမ်း ကို လာဆော့ကစားနေပြီး သူ့ရဲ့အောက်နူတ်ခမ်းကို ကျွန်တော် တစစဖြင့်ကိုက်လိုက်သည်။
