ဦးရဲ့မယားကျွန်(Completed)

part-1

"ခါးတောင်းပန်ပါတယ်
ဖေဖေရယ် ခါးကိုအိမ်ပြန်ခေါ်ပါနော်
ခါး မေမေမော်ခိုင်းတာလဲ
လုပ်ပါမယ် မမမူနဲ့လဲတည့်အောင်နေပါ့မယ်
ဖေဖေရယ်နော်..နော်"

ဦးမိုးကောင် လောဘအမှောင်ဖုံးကာ
သနားရကောင်းမှန်းလဲမသိတော့ပဲ

"မရဘူး နင်ဒီအိမ်မှာနေရမယ်
သူခိုင်းသမျှအကုန်လုပ်ပေးလိုက်
ကုန်ကုန်ပြောမယ် နင်ကို
သူမယားလုပ်မယ်ဆိုရင်တောင်နင်ခံလိုက်
အေပြီးရင် သူစည်းစိမ်တွေကိုရအောင်
ယူပြီ ငါကိုလာပေး.."

ကြမ်းတမ်းလွန်းတဲ့ ဖေဖေစကားတွေ
ကြောင့်ခါးလက်နဲ့နားကို
ပိတ်ရင်းခေညင်းခါကာ..

"ဟင်အင်း.ဟင်အင်း..ခါးမလုပ်နိုင်ဘူး
ခါးမလုပ်ချင်ဘူးဖေဖေ"

"ဟာ..ဟေ ဒီနွေခါ..နင်မပြေနဲ့
နင်ကိုငါငယ်ငယ်လေးထဲက
လုပ်ကျွေးလာတာ..နင်ငါကျေးဇူးကို
ပြန်ဆပ်လိုက်စမ်းပါ"

မှောင်မှောင်မဲမဲထဲ
ခါးပြေးရင်း
တချက်တချက် လျှပ်စီးလက်
လိုက်သည်နှင့်မြင်နေရသည်
လမ်းလေးထက်ခါးအား
သွန်းခွန်စိုက်ပြေနေပါသော်လဲ
ခလုပ်တိုက်၍ ခါးလဲကျသွားတာနှင်ဖေဖေက
ခါးပါးပြင်ကို ပြင်းထန်စွာရိုက်ချလိုက်သည်

ဖြန်း..

အား...

အော်သံလေးနဲ့ ခါးမြေပြင်ပေါ်လဲ
ကျသွားပြီး အသိသိတ်တိုဟာလဲ
အမှောင်ထုထဲ တိုးဝင်သွားတော့သည်။
ဦးမိုးကောင်း မိုးရေတွေထဲလဲနေတဲ့
ဒီနွေခါး နားမှာဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ကာ..

" အဖေကိုစိတ်မဆိုးပါနဲ့ သမီး"

ဗြီး..

ဗြဲ...

သူမရဲ့ ဂါဂန် လက်နဲ့ ရင်ဘက်ကို
အနည်းငယ်ဖြဲလိုက်ပြီး
သတိမေ့နေသော ဒီနွေခါး ရဲ့
ခန္ဓာကိုယ်လေး ကို ဦးမိုးကောင်
ပခုံးပေါ်ထမ်းတင်လိုက်ကာ
လျှက်စီးတွေတဝင်းဝင်းအောက်က
နှစ်ဆောင်ပြိုင်အိမ်ကြီးဆီသို့.....

💥🌺💥🌺💥🌺💥🌺💥🌺

ကလောင်း...ကလောင်း..

ကလောင်း....

ဦးမိုကျော် မိုးရေတွေစီးကျနေတဲ့
မျက်နှာကိုသပ်လိုက်ပြီး
ခြံထိပ်ကခေါင်းလောင်းကို
အဆက်မပြတ် တီးနေလိုက်သည်။
ခဏကြာတော့ အိမ်မဲကြီးထဲမှ
လူတစ်ယောက်ထွက်လာသည်