Gan'yan siya palagi. Pero lahat kami hindi naniniwala. Lahat kami ay alam na ang katotoohan ngunit mas pinili na lang tinokom ang bibig na’min. Alam kasi na 'min na galing sa Mama niya iyon. Alam na’min na binubugbog siya ng sarili niyang ina.
Nagpapatay malisya na lang kami na walang alam dahil baka maisip niyang lumayo sa amin at kawawaan ang sarili niya.

Iyon ang iniiwasan na’ming mangyari.

"Lyy, kailan mo balak kausapin si Erica?" tanong naman ni Kenzo.

Saan kaya kumukuha ng lakas ng loob magtanong dahil hindi man lang siya natakot.

"Kenzo,” madiin kong tawag.

"I'm just waiting for her to come and talk to me," Lyzza answered Kenzo's question.

Kenzo and I exchanged wide-eyed glances, taken aback by her response.

"Shit! Totoo ba? Ulitin mo nga para siguradong tama ang pagkakarinig namin," nakangiting sinabi ko, puno ng saya at pag-asa.

"Tanga! Oo nga! Kulit din ng budhi mo, ‘no," baranbadong sagot ni Lyzza, patuloy ang aming tawanan at kalokohan.

"Seryoso ka? Baka guni-guni lang na 'min 'to," pang-aasar pa ni Kenzo kay Lyzza, nagpapatuloy sa pagbibiruan.

"I changed my mind now. H’wag na pala,” umiwas ng tingin si Lyzza, bigla yatang nabahala sa naging reaksyon namin.

Hindi kasi kami nakapaniwala sa naging sagot ni Lyzza. Matagal ko na gusto kausapin si Erica. Matagal ko na rin gustong maki-ayos. Matagal ko nang gusting lapitan si Erica ngunit natatakot ako baka si Erica naman umiwas sa akin. Pero ngayon ay magkakaayos na talaga kami ng tuluyan.

Sarap sa pakiramdam parang unti-unti maayos na ang pagkakaibigan namin.

Lyy and Kenzo accompanied us on our way home. Lyzza and I stood outside the Pandayan Book Store while Kenzo went in to make a purchase. I wasn't sure what he was buying, but Lyy and I were engaged in conversation.

Suddenly, without any apparent reason, Lyy's tone shifted.

"What?" I responded, feeling irritated by the abrupt change.

"Stop it! Just focus on me. Don't look back, you'll only end up hurt," Kenzo cautioned me, his words weighted with meaning.

I didn't fully understand what his warning meant, but it made me feel uneasy.

Curious, I looked around and spotted Lance walking ahead of me. I was surprised.

Did he see me? He seemed to ignore me.

Was he angry?

Did I hurt him earlier?

"What's going on between you and Lance?" Lyy teased. "He looks like he's searching for someone else because he's mad at you. Wala na, lubog na nga,"

"Stop it! You're such a troublemaker," I retorted, feeling annoyed by her persistent teasing.

I didn't expect him to be so indifferent. Yes, I knew he was hurt, but it was his fault. He should have just casually approached me.

Cupid Stupidity (Love Material Series #1)Where stories live. Discover now