Just The Way I See You (Voyage of us Series #2)

C-11 Spill

Ako:

I'll try

Yun ulit ang tinipa ko bilang sagot. Hindi ko pa naman sinasabi sa kanila ang sinabi ni Achaer. Who knows Achaer may changed his mind and at the end I'll be the one who might be blamed by them.

Mamaya siguro ay ipapaalala ko na lang kay Achaer ang tungkol doon. Surely we'll met each other anyway. Kinuha ko ang book ko tsaka pumunta sa veranda nitong kwarto ko. Tanaw na tanaw ang pagsisimula ng paglawak ng mga ilaw. Gabi na pala. It's too fast.

Siguro ay magdadalawang oras na matapos ni kuya magpaalam sa akin. I even ate dinner together with Mom and Dad. Sinubukan kong hanapin sina kuya ngunit hindi ko alam kung asan sila. Nagsisi tuloy ako kung bakit hindi ko man lamang tinanong kung saan sila maghahang out ng mga friends niya.

Nagpaalam ako kina Dad na aakyat na ako sa room ko because kuya is nowhere to find. I'm on my way nung madaanan ko ang kwarto ni Achaer. Sumama ba siya kina kuya? I look at my phone. I tried to look at his number. Magmumukha ba akong tanga kung tatanungin ko siya kung kasama niya sina kuya?

Linagpasan ko na ang kwarto niya dahil alam ko namang walang tao dun. Imposibleng hindi siya kasama sa inuman. He can't be absent on that small event. Halos madapa pa ako kakatitig sa number niya.

Ako:

You're with kuya?

Sending that nonsense message makes me feel weird. I was too stupid with this. It's not big deal anyway pero nakakatanga lang ang nararamdaman ko. Hindi ko maintindihan.

Ibinalik ko sa mesa ang phone ko tsaka muling bumalik sa pagkakahiga. I looked at the garret. Pano kong subukan kong makipagkaibigan? Pero sino naman ang kakaibiganin ko? I think I can't. Nadako muli ang mata ko sa phone ko nung maramdaman ko itong mag vibrate.

Achaer:

Babalik na ako.

Confusingly staring at his words. Ni hindi man lamang niya nasagot ang tanong ko. Hindi naman siya ang hinahanap ko. I want to know if he's with kuya. Si kuya ang hinahanap ko.

Muli kong ibinalik ang phone sa mesa tsaka napagdesisyunan na pumunta sa cr para maghilamos. Hindi ko na dapat silang problemahin pa. They're too old to worry about.

I changed my dress. Good thing I brought some nighties. Dahil nasa hotel ako ay yung hindi masyadong manipis ang isinuot ko. I'm about to lay down on my bed when I heard some ring again. Umiilaw ang side noong pinto signaling there's someone who's trying to open it with a wrong hotel card.

Linapitan ko iyon dahil sa inis. Hindi ba sila marunong tumanda ng room number nila? Siniguro pa talagang sa akin sila magkakamali.

I take a peep in the mini camera for my safety. Napataas ang kilay ko nung makita ko doon ang nakakonot noong si Achaer. He's trying to open the door with his card. What the hell! Seryoso ba siya? It's my room not his. Imposibleng magkamali siya. I opened it when I noticed that he's obviously doesn't want to stop.

"Achae---" hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil nung buksan ko ang pinto ay muntikan na itong matumba.

Mabuti na lamang nasalo ko ito kung hindi ay baka natumba na ang Laxon na ito. He is too heavy obviously because he's tall. Damn! Napasinghot ako noong maamoy ko siya. Pinaghalong natural niyang amoy and the alcoholic drinks he intake. Agad ko siyang pinatayo ng maayos.

"Lasing ka." sabi ko dito. He smirked. Para bang tuwang tuwa sa naging tanong ko.

"Slight, baby. Talino mo talaga." sabi nito.

"Lasing ka." pag uulit ko.

"Shhhh.." sabi nito. He even put his forefinger in his damn red lips trying to make me quiet.