KARACAHAN 2

♧MAÇ♧

Şahin gömleğinin kol düğmelerini açıp dirseğine doğru katlarken,ateş üstündeki kabanı çıkarıp siyah boğazlı Kazağının kollarını dirseğine kadar çekti,
Karan masadaki zeytin yağlı sarma tabağını alıp koltuğa oturup Ayağını sehpaya uzatıp onları izlemeye başladı,
Süleymanın babası köşeye çekilirken ateş ile Şahin süleyman ile memete baktı,
"Memet benim" dedi ateş gülerek,
"Buna vursam ölecek gibi duruyor" dedi Şahin sinirle.

Süleyman korkudan başını kaldırmıyordu,
"Siktir git o kızın yanına yaklaşırsan aslandan önce ben sizi sikerim!!" Şahinin sesiyle süleymanın babası oğlunun kolunu tutup hızla evden çıkmıştı,
Şahin sıkıntıyla karanın yanına oturup sarma yemeğe başladı,
"Ee kaldık baş başa,ha memet" Ateşin memetin üstüne yürümesi ile Memet geriye gidiyordu.
Ateşin yakasını tutup kafa atması ile acıyla Bağırmıştı,ateş üstüne çıkıp ard arda yumruk atarken,karan şahine baktı.

"Yarın Galatasarayın maçı var" dedi
Şahin gülmeye başladı,
"Desene evde annemin rüzgarı esecek" karan da gülmeye başladı,
"Babam mezarda olsa çıkıp gider o maça bir kere bile kaçırmadı,bence annemi bir şekilde kandırıp maça gidecek" dedi.

Şahin başını iki yana salladı.
"Bende annemi tutuyorum,babama ölse izin vermez maça gitmesine,bir de hamile off var ya yarın eğlence var,benim hatunu da getireyim alışsın annemle babamın kavgasına"
Karan gülüp önüne döndüğünde hızla ayağa kalktı,
"Lan ateşi unuttuk!"
"La bırak biraz daha dövsün" dedi Şahin sarma yemeğe devam derken,
"Abi ayçaya ayıp olacak kalk hadi"
Şahin son sarmayı ağzına atıp karan ile beraber ateşi memetin üstünden çektiler.

......

Ayça önünde deli gibi volta atan adama bakıp odaya bakmaya başladı,
Kendi evlerinden biraz uzaktaki dağ evi gibi olan köşke gelmişlerdi hafta sonu ailecek gelip burda mangal yaparlardı.

"Aslan" ayçanın sesi ile aslan sinirle Durup ters ters ona baktı,
"Ney!"
"Bana bağırma benim ne suçum var!"
"Lan ya gelmeseydim ya babam haber vermeseydi ne yapacaktın evlenecek miydin!"
"Hayır sen gelmeden ben zaten Ecem hanımla mutfakta konuşuyordum,seni sevdiğimi ona söyledi-"
"O şerefsiz seni tehdit ettiğinde benim yanıma gelecektin ha gelemiyorsan arayacaktın ben gelecektim ama sen ne yaptın sabah kapına geldim,gitmeden seni göreyim dedim hisslerimi sana anlatayım dedim aklım sende kalmasın dedim,ama sen kapıyı açmak yerine çoktan isteme için hazırlığını yapıyordun!"

"Aslan-"
"Böyle olmaz Ayça,sen burda uyu benim sakinleşmem lazım,kalbini kırmak istemiyorum dolapta gecelik falan var gökçenin,giy rahat rahat uyu yarın konuşuruz"
Ayçanın cevap vermesine izin vermeden odadan çıkıp karşıda olan kendi odasına girip balkona çıktı,bir süre ayakta gözleri kapalı bir şekilde durduktan sonra kendini koltuğa atıp gök yüzüne bakmaya başladı.

Ayça kapıyı çarpıp giden adamın arkasından bir süre bakıp,peşinden çıkıp karşıdaki odaya girdi,
Odaya bakmasına gerek kalmadan balkonda koltukta oturan aslanı görünce yanına ilerleyip konuşmadan yanına oturdu,
Aslan ona bakarken,Ayça aslanın kolunu tutup kollarının altına girip başını göğsüne yaslayıp gözlerini kapattı,
"Beraber sakinleşelim" Aslan gülümseyip başını ayçanın başına yasladı.

.......

Aslan ile Ayça dağ evinde bir kaç gün kalacağını söylemişti,
Karan,Şahin,ateş,gökçe,ve Ahsen koltukta sırayla oturmuş tartışan karı kocayı izliyordu,
Ahsen Gülmemek için kendini sıkarken çocukların hepsi gülüyordu.

"Yok maç falan!"
"Güzelim o maça gideceğim!"
"Hadi bi git bak seni odaya alıyor muyum!"
"Kapıyı kırarım!"
"Bende kafanı kırarım kartal!"
"Yavrum bir kaç saat gidip geleceğim!"
"Hamile karını bırakıp maça mı gideceksin!"
"Sende gel"
Ecem ters ters kartala bakmaya başladı,
"Ben gelmiyorum,ve sen de gitmiyorsun,
Ne bu sarı kırmızı aşkı ya!"

"Güzelim sana karanı bırak desem bırakır mısın!"
"O nasıl bir soru tabiki bırakmam!"
"O zaman tartışma kapanmıştır"
"Ne alaka kartal karan ile ne ilgisi var"
"Galatasaray'da benim çocuğum Güzelim nasıl bırakayım"
"Ayh şimdi şurda doğuracağım kartal!"
"Tamam gitmiyorum lanet olsun!"
Ecem zaferle gülümserken kartal aklındaki planla içinden zafer gülümsemesi yapıyordu.

.....

"Kartal bey,ayıp olur ben karışmasam"
"Gelin hanım bana bey diyip durma bu bir,
İkinciye gelirsek bana yardım edermisin demedim yardım edeceksin,sende artık aileden birisin"
Şahin gülerek Ahsen ile babasına bakıyordu,
Kartal resmen zorla kızı da kendine suç ortağı yapıyordu.

"Tamam ama Ecem hanım ya kızarsa bana"
"Ya sabır ya Resulallah,Gelin hanım iki saat falan oyala yeter bana,sana git banka soy demedik"
Ahsen şahine bakmaya başladı ne yapacağını şaşırmıştı,
Şahin omuz silkip geri çekildi,
"Bana bulaşmayın,daha gencim"
Ahsen derin bir nefes alıp başını salladı.

....

Kartal odalarında Ahsen ile koyu bir sohpete girmiş,onu çoktan unutan karısına bakıp gülümsedi,
Konu hastane olunca Ecem dünyadan soyutlanıyordu.

Sessizce merdivenlerden inip karanı da alıp hızla arabaya bindiler,
"Baba beni niye kendine ortak ediyorsun ya" dedi karan korkuyla,
"Sus lan annen öğrenirse ağzıma sıçar,en azından iki kişi olursak daha az kızar"
"Oy baba oy yaktın gençliğimi"

....

Kartal yüzünde ki kocaman gülümseme ile arabadan indi,
Galatasaray iki sıfır yenmişti,ondan mutlusu yoktu şimdi,
Karanda üstündeki formaya bakıp güldü,
"Kartal karacahanın oğlu olmanın avantajları" dedi babasına bakarak,
Galatasaray oyuncusu olan Mostafa'dan
İmzalı özel forma almıştı.

Kapıya geldiklerinde korumalar başlarını kaldırmadan önlerine geçtiler,
Kartalın kaşları çatılırken,
Karan korumalara bakıyordu,bu cesaretin nerden geldiğini merak etmişti,
Kartalın gülen yüzü solmuş sinirli ifadesi ile korumaya bakıyordu,
Koruma ise arafta kalmıştı.

"Çekilmeyi düşünüyor musun,yoksa ben çekeyim mi seni!"
Kartalın sözleri ile korumalar kısa bir an bakıştı.
"Abi yengenin emri var,
İçeri girmeniz..yasak" sonlara doğru sesi kısılmıştı,
Kartal gülerek korumaya yaklaştı sinirden gülüyordu,
"İçeri girmemiz neymiş bir daha söyle"
Dedi kartal sessizce
"Abi,sen dedin yengenizin sözü benim sözümle birdir diye,almayın içeri dedi alırsanız topuklarınıza sıkarım dedi"
"Çekilmezsen bende kafana sıkarım!!"
Korumalar kapının önünden hızla çekilirken kartal içeri girecekken açılan kapı ile durmuştu.

"Buyrun kime baktınız" Ecemin onları umursamadan konuşması ile kartal yutkundu,
"Güzelim gel içerde konuşalım"
"Pardon,kimsiniz tanıyamadım"
"Anne beni bu adamla beraber yaptınız ya hani" korumalar Gülmemek için kendileriyle savaşırken kartal karanın kafasına vurdu.
"Babana bir daha bu dersen sıçarım ağzına"
Kartal tekrar eceme döndü.

Eceme yaklaşması ile Ecem geri gitti,
"Yavrum gel odamızda konuşal-"
"Evin içine bir adım atarsan,Yüzüne bakmadan babamların yanına dönerim kartal!"
Kartalın adımı havada kalırken korumalar kıp kırmızı olmuştu.
Karanın ağzı o şeklini almış babasının tepkisine bakıyordu.

"Yavru-"
Suratlarına kapanan Kapı ile kartal bir süre kapıya bakıp karana baktı,
"Çiçekte kurtarmaz artık" dedi düşünceli bir sesle.
Karan gülüp babasına baktı,
"Baba havada bulut sen daha çocuk yapmayı unut,annem anca bir yıla seni affeder"
Kartalın oğluna bakması ile karan koşarak arabaya bindi.

Kartal kara kara kapıya dalmış düşünüyordu....

👇🏻⭐HALA BEĞENMEDİYSEN HEMEN BEĞEN.