My Mate Is In School

Panimula

Kasabay Ng malakas na búhos Ng ulan, malakas na hangin at ampiyas na patuloy na dumadampisa aking mga balata.

Nakatingalang tulala sa kalawakan Ng langit habang nakaunat Ang kamay at sinasambot Ang mga ulang patuloy na bumabagsak. Binabaybay Ng mga mata Ang kagandahang kalawakan Ng Sta.Elena.

SA ilalim Ng Isang piraso Ng yero na nagsisilbing silong ko. Tanaw sa di kalayuan Ang MGA taong nagmamadaling naghahanap ng masisilungan. Nag aantay na tumila upang----

"Cassandraaaaaaaaaaaa!" ang pagtawag ng isang lalaki sa pangalan ko.

Nagmamadaling tumatakbo patungo sa kinaroroonan ko upang makisilong at maghintay na tumigil ang ulan. Pagtigil nito ay saka pa lamang ito naghabol Ng kabilang hininga dahil sa layo ng tinakbo nya. Ngunit bakas parin sa mukha nito ang pagod at pagkahiya.
Pagkatapos ng ilang minuto ay saka pa lamang ito muling nagsalita.

"Hi Cassandra, I'm Oliver and- you're from dance club, right?" ang tanong nito Kay Cassandra.
"Hi Oliver, Yes I'm from dance club, Ikaw?" ang tanong nito Kay Oliver.

Bakas sa mukha ni Cassandra ang pagkahiya sapagkat ngayon lamang sila nito nagkita. Makikita rin ang kaba nito sapagkat magkasama sila sa iisang piraso Ng bubong na kaunting hakbang pa ay magkakadigit na talaga Sila.

"Ah Ako ba, I'm from Computer Club." ang Sabi nito.

Napaatras ng bahagya si Cassandra ng malaman na iyo ay kabilang sa Computer Club. Kabilang kase sa grupong iyon ang tanging tao na nakabihag ng puso ni Cassandra. Minsan ay nagiging dahilan pa iyon ng pagpunta ni Cassandra sa palikuran dahil ang silid Ng Computer Club ay madadaanan nito.

"Cassandra?"
"Cassandra? Okay ka lang?" ang tanong ni Oliver.

Napatingin naman si Cassandra Kay Oliver at napatango na lamang sapagkat alam niyang nakita nito ang pag-atras niya Ng bahagya. Paglipas pa ng ilang minuto ay nagpakita na uli ang Araw at ang mga ulan ay unti unti na ring nawawala.

"Ah, Oliver pwede bang......................... Ha? Nasan na Yun?"
"Cassandraaaaaaaaaaaaa, sa susunod ulit" ang sigaw ni Oliver sa di kalayuan habang kinakaway ang kanyang kamay habang nakangiti na senyales Ng pamamaalam at pasasalamat.
"Huh? Ang bilis naman nyang umalis, hindi ko manlang napakinggan ang yabag ng sapatos una. Ang mga lalaki talaga mahilig maglakad na parang multo" ang bulong nito sa sarili.

Sumunod na Araw........

Maagang umalis Ng bahay si Cassandra sapagkat dadaanan pa nito si Caspian sa bahay nito. Matalik na magkaibigan Ang dalawa sapagkat bata pa lamang sila ay kilala na nila ang isa't isa na mula elementarya hanggang magkokolehiyo na sila ay hindi parin nagbabago ang pagkakaibigan bilang dalawa.
Habang naglalakad di Cassandra ay may.........