"ကဲေရာက္ ကေလး"

ေလဆိပ္ထဲကိုသံုးေယာက္သားဝင္ခဲ့ၾကေပမဲ့ Jin Hyungရင္ခြင္ထဲက မထြက္ေသးတဲ့ ကေလးေပါက္

"ေယာင္းငယ္ ဟိုေရာက္ရင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဂရုစိုက္ေနာ္ Hyungအနားမွမရိွေပးႏိုင္တဲ့အတြက္ ေနမေကာင္းမျဖစ္ေစနဲ႔ Mochiေလးနဲ႔ပဲစိတ္ခ်မယ္ေနာ္ တစ္ျခားဘယ္သူစိမ္းနဲ႔မွအရမ္းမေရာနဲ႔ ၾကားလား အစားအေသာက္ဆင္ျခင္ ေရခ်ိဳးတာေရာေနာ္"

"ဟင့္ ေယာင္းသိပါတယ္ ဟင့္ ေယာင္းကိုလြမ္းေနာ္"

"Aww ဒီကေလးနဲ႔ Hyung ရဲ့ကေလးေလးကိုမလြမ္းပဲေနမလား"

"Oppa အင့္ ဟင့္"

Namjoonရဲ့ရဲ့ရင္ခြင္ႀကီးထဲ အင့္ကနဲပစ္ဝင္တဲ့ကိုယ္လံုးေလးအား တင္းၾကပ္စြာေပြဖက္ရင္ မ်က္ရည္က်မိသည္။သူ႔ညီငယ္ေလးကို သိပ္ခ်စ္ရသည္မလား။

"Oppa စိတ္ခ်ရမလား ငယ္ေလးရယ္"

"ဟင့္ အီးး ဟီးး"

"ေတာ္ပီ မငိုနဲ႔ေတာ့ ေလယဉၴြက္ေတာ့မယ္"

Jin Hyungက ေထြးဖတ္ထားတဲ့ ညီကိုႏွစ္ေယာက္ကို ထက္ပီးေထြးဖတ္လိုက္သည္။

"ဟင့္ ေယာင္းကို ျပန္လာေခၚေနာ္ ဟင့္"

"Oppaတို႔ကတိေပးတယ္"

"အာ့ဆိုေယာင္းသြားေတာ့မယ္"

ေျပာပီး လွည္းေလးတြန္းပီးထြက္သြားတဲ့ကေလးကို ေလယဉၸေၚတတ္တဲ့မ်က္ရည္ေတနဲ႔အထိရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ အကို၂ေယာက္

Namjoon မွတ္မိပါေသးတယ္ သူU.Sကို အပီးေျပာင္းမဲ့ကိစၥေယာင္းငယ္သိသြားတဲ့အခ်ိန္တုန္းက မသြားဖို႔ ငိုရင္းနဲ႔ေနမေကာင္းျဖစ္ရတဲ့အထိ အဲ့ေန့ကစပီး သူ႔ညီေလးကို အေဝးကေနတစ္လွည့္ အနီးကေနတစ္လွည့္ ဂရုစိုက္ေပးတတ္သည္။

ေယာင္းငယ္လဲ သူ႔စိတ္ကိုသူေလ်ွာ့ပီး ေလယဉၸေၚသိုတတ္လာခဲ့သည္။

Time Skip

36နာရီနီးပါးေလယဉ္ စီးပီးေနာက္ ေယာင္းငယ္ေလး ကိုရီယားေျမကို ငါးႏွစ္အတြင္း ပထမဉိဆံုးေျချပန္ခ်ျခင္းသာ

{A/N ေလယဉ္စီး ၾကာခ်ိန္က ကြၽန္ေတာ္လဲ သိပ္မသိေတာ့ မွားသြားရင္ ခြင့္လႊတ္ေနာ္}

𝑇ℎ𝑒 𝑉𝑖𝑙𝑙𝑎𝑖𝑛 𝐴𝑛𝑑 𝐻𝑖𝑠 𝐵𝑒𝑎𝑢𝑡𝑦 𝐺𝑜𝑑Where stories live. Discover now