လူကောင်းတွေနဲ့သာ ဆုံစည်းရင်း အကောင်းမြင်စိတ်လေးနဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ချစ်တတ်အောင်သင်ယူနေတဲ့ မူယာပိုဆိုတဲ့ ကိုယ့်ကိုတစ်ချိန်ကျ ဖေဖေကနေ
"အတိတ်က အကြောင်းတွေကို ပြန်တွေးမိရင် ဖေဖေတို့ကိုမုန်းသေးလား ''
လို့မေးလာခဲ့ရင် စိတ်ထဲကနေနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ပြုံးပြရင်း
"မုန်းခဲ့ပါတယ် ဖေဖေရယ်...''
လို့သာ အမုန်းတွေမပါဘဲ ရယ်မောရင်းပြောမိမှာပါ။ လူတိုင်းက အမှားမကင်းကြပါဘူး။ မှားတယ်မှန်တယ်ဆိုတာ ကြည့်တဲ့သူအပေါ်မူတည်သလို ကိုယ်ကကိုယ့်ဘက်ကိုသာကြည့်ပြီးတွေးမယ်ဆို ကိုယ်ပဲနစ်နာသူဖြစ်နေမှာပေါ့။
အနာတစ်ခုကိုဆေးမထည့်ဘဲ ဆွနေသမျှတော့ အနာရင်းပြီး ဘေးတွေ့ရမှာပေါ့လေ။ အဲ့အစားခွင့်လွှတ်လိုက်ပါ။
ကိုယ့်အပေါ် အမှားလုပ်ခဲ့တဲ့သူတိုင်းကို အကြီးမားဆုံးသောအပြစ်ပေးခြင်းက ခွင့်လွှတ်ခြင်းလို့ခေါ်ကြတယ်။
ကိုယ်သာမယူခဲ့ရင် သူလည်းပေးလို့မရပါဘူး။ ကိုယ့်ကိုပေးတဲ့နာကျင်မှုကို သူပဲပြန်ယူရမှာကြောင့် ကိုယ်ခွင့်လွှတ်လိုက်တောင် တနေ့လောကကြီးက သူလုပ်သမျှကိုဒဏ်ပြန်ခတ်ပါလိမ့်မယ်။
"မိတ်ဆွေ...လူတစ်ယောက် ဒါမှမဟုတ် လူအများကြီးကို မုန်းရတာသိပ်ကိုလွယ်ပါတယ်''
"...''
"ဒါပေမဲ့ ခွင့်လွှတ်နိုင်ဖို့ကတော့ သိပ်ကိုခက်တာပေါ့...''
"...''
"တကယ်လို့ မူယာ့ဘဝအကြောင်းလေးကိုသာ ဖတ်ဖြစ်ခဲ့မယ်ဆိုရင် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုချစ်တတ်အောင်သင်ယူပါနော်...''
"...''
"ကိုယ့်ဘဝမှာ သူများကိုချစ်တာ မုန်းတာနဲ့တင် အချိန်မကုန်လိုက်ပါနဲ့ ''
ဒီဇာတ်လမ်းလေးကို ပြောပြနေတဲ့မူယာကလည်း တချိန်ကလူတိုင်းကို လိုက်မုန်းနေခဲ့တဲ့သူတယောက်ပါ။ သိပ်ကိုမုန်းခဲ့တာပေါ့လေ။
ဒါပေမဲ့ ဒီအဖြစ်အပျက်လေးကို မိတ်ဆွေကြားသိရတဲ့အချိန်မှာတော့
YOU ARE READING
မုန်းခဲ့ပါတယ် ဖေဖေရယ်(Completed )
Fantasyဒီဇာတ်လမ်းလေးက သိပ်ကိုရိုးရှင်းပါတယ်။ လူတိုင်းက အမျိုးနဲ့ပတ်သက်တဲ့အတိတ်ဆိုးဆိုတာ ရှိကြလောက်ပါရဲ့။ ဒီဇာတ်လမ်းလေးဟာလဲ ၅၂၈မေတ္တာကိုအခြေခံထားတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ရဲ့ဖြစ်ရပ်မှန်ဇာတ်လမ်းလေးကိုရေးသားထားခြင်း။
ဇာတ်သိမ်း
Start from the beginning
