meseleler

Yine biraz gerçeklik rüzgarı

Önemi yok ya
Bazen bazı şeylerin gerçekten önemi yok. İş işten geçtikten ve heves kırıldıktan sonra yapılan şeylerin gerçekten bir önemi yok. Kalmıyor yani.

O yüzden birini ne kadar seviyorsan sev ama uğruna tüm zamanını harcamaya kalkma. Hayatının önceliğini verme. Hiç kimseye. Hiçbir zaman.
Unutma ki insan gerçekten sevdiği kadar sevilmiyor çoğu zaman. Bunu ölçmenin bir yolu yok ama zamanla illa ki anlaşılıyor. Belki minicik bir an yetiyor anlamaya belki de laf arasında söylenen öylesine bir söz. O zaman senin düşündüğün kadar düşünülmediğini anlıyorsun.

Sonradan kendine kızıp haksızlık etme diye söylüyorum, ihtimalleri unutmadan hareket et ve hayatının merkezine her zaman yalnızca kendini koy. Etrafındaki halkalara başkalarını ekleyebilirsin ama merkezde her zaman ve her koşulda kendin olacaksın.

İnsanlar seni kıracak ve yer yer de üzecek ama onlara asla seni paramparça edecek gücü verme. Hiç kimse senin iyi bakmaya yıllarını harcadığın kalbini avcunun içine alıp hiçmişçesine paramparça edemesin. Buna asla izin verme.

Ve karşındakini ne kadar seversen sev, yanlışlarını veya sana yanlış gelen şeyleri yok sayma. Yok saydığın şeyler birikip önüne dizildiğinde kendine kızarsın.

Kendine iyi bak, enerjinin büyük kısmını sağlıklı olmaya harca, en çok değeri kendine ver ve asla kendi kendini yıpratma. Gün sonunda şartlar seni ne kadar yormuş olursa olsun sen kendine her zaman iyi gelmek için elinden gelen her şeyi yap.

Her şey iyi olacak. Sen iyi olursan.