ယမ့်ဟန်မှာ သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။ချူးယိက ရှင်ထျန်း၏ စကားပြောချက်ဘောက်ကို ထိပ်ဆုံးတွင် မထား,ထားပါက ၊ ဒီတစ်ပတ်လုံး အဆက်အသွယ် မရှိခဲ့တာကြောင့် ၊ ဟိုးအောက်ဆုံးနေရာကို ရောက်သွားလောက်ပြီ ဖြစ်သည်။
"ချွမ်းရန်ရဲ့,နံပါတ်ကိုလည်း သူဖြန့်,ဖြန့်လိုက်တာပဲ"
ချူးယိက ပြောလိုက်သည်။
"ကျိုးချွမ်းရန်ရဲ့ နံပါတ် ပျံ့သွားလဲ ဘာကြောက်စရာရှိလဲ"
ယမ့်ဟန်က ပြောလိုက်သည်။
"သူက ယောကျာ်းလေးတွေကို သဘောကျတာလေ"
ချူးယိက ယမ့်ဟန်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ဘာမှမပြောတော့ပေ။
မိမိမှာ အဖျားမကျသေးတာကြောင့် ၊ ဒါမှမဟုတ် ချူးယိကို မတွေ့ရသည်မှာ အတော်လေး ကြာသွားပြီ ဖြစ်တာကြောင့် ၊ စကားကို ဘယ်လိုပြောမှ သင့်တော်မလဲ ဆိုသည်ကို မေ့သွားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်ဟု ယမ့်ဟန် တွေးလိုက်မိသည်။
"ဒီကောင်မလေးက တော်တော် လှတာပဲ"
ယမ့်ဟန်က ချူးယိဘက်ဆီ စခရင်ကို ပြလိုက်သည်။စခရင်ပေါ်ရှိ ပုံမှာ ကောင်မလေးတစ်ယောက်က ဆယ်လ်ဖီပုံကို တင်ထားသည့် ပုံဖြစ်သည်။
"ကျောင်းရဲ့ပန်းလေးလို့ ပြောတာပဲ"
ချူးယိက ကြည့်လိုက်သည်။
"ကြည့်,ကြည့်ကောင်းတယ်လို့ မင်းထင်လား?"
"အင်း ၊ တော်တော်လေးအဆင်ပြေတယ်"
ယမ့်ဟန်က ဓာတ်ပုံကို နောက်တစ်ခေါက် ထပ်ကြည့်လိုက်သည်။
"မျက်နှာက အနောက်တိုင်းဆန်တယ် ၊ မျက်လုံးကလည်း ကြီးကြီးလေး"
"သြော်"
ချူးယိက အသံတစ်ချက် ပြန်ပေးလိုက်သည်။
ယမ့်ဟန်က ချူးယိကို ကြည့်လိုက်ပြီး :
"မင်းက ကြည့်မကောင်းဘူးလို့ ထင်တာလား?"
အပိုင်း၆၁[U]
Start from the beginning
![အကြွေစေ့လေးတစ်စေ့ [Completed]](https://img.wattpad.com/cover/273544582-64-k78175.jpg)