Uni
ကိုကိုကနေရောင်ခြည်ဆိုကျွန်တော်ကနေကြာပန်းလေး....
ကိုကိုသိလား....
နေကြာပန်လေးကနေရောင်ခြည်ရှိရာဘဲမျက်နှာလှည့်တယ်....
ကိုကိုသိလား...အဲ့ဒီနေရောင်ကသိပ်ပူလောင်လွန်းတယ်ဒါပေမဲ့နေကြာပန်းလေးကအပစ်မမြင်ဘူး...
ဘယ်လောက်ဘဲပူလောင်နေပါစေသူကနေမင်းကြီးရှိရာကိုမျက်နှာမူတယ်
အဲ့လိုဘဲပေါ့...
ကိုကိုက ကျွန်တော့အပေါ်ရက်စက်လွန်းပေမဲ့ကျွန်တော်ကချစ်နေရသူဆိုတော့မျက်နှာမလွဲရက်ဘူး...
ကျွန်တော်ကကိုကိုရှိရာမျက်နှာမူတယ်....
မှားမှားမှန်မှန်ကိုဘက်ကရပ်တည်တယ်...
ဘာလို့ဆိုကိုကိုကကျွန်တော့အသက်....
နေရောင်ခြည်မရှိရင်နေကြာပန်လေးတွေမရှိနိုင်သလိုကိုကိုမရှိရင်ကျွန်တော်ရှိမနေနိုင်ဘူး....
ကိုကို့ကိုချစ်လို့တောင်မဝတာဘယ်လိုမုန်းရမှာလဲ....
ကျွန်တော့မှအရှက်မရှိဘူးလားတဲ့အဲ့လောက်တောင်ကြိုက်ရမဲ့သူရှားလားတဲ့...
ကိုကိုမသိတာလား....
ကိုကိုဖြစ်နေလို့...
ကိုကိုဖြစ်နေလို့ကျွန်တော်ချစ်နေတာ....
အဟက်!!
ရယ်ရလား...
ကိုကို့အတွက်တော့ရယ်စရာပေါ့....
ကျွန်တော့အတွက်တော့ကျွန်တော့ရင်ဘက်ကြီးကစုတ်ပြတ်သတ်ခဲ့ရတယ်....
အခုတော့လည်းကျွန်တော်က ကျွန်တော့နှလုံးသားကိုကိုကို့ဆီအပ်နှံပြီးကိုကိုနဲ့ဝေးရာဆီအချစ်မပါဘဲထွက်သွားခဲ့ရပြီ...
ဒဏ်ရာတွေ ပဲပေးခဲ့ပေးခဲ့...
နာကျင်စရာတွေဘဲပေးခဲ့ပေးခဲ့...
ကိုကိုက ကျွန်တော့ရဲ့
favorite personပါ.. ..
ရှောင်ကျန့်ဖတ်လက်စဝတ္ထုစာအုပ်လေးကိုခနပိတ်လိုက်တယ်...
မျက်ဝန်းထဲမျက်ရည်တွေပြည့်အိုင်နေမိတယ်.....
ဝတ္ထုနာမည်လေးက..
YOU ARE READING
Candle
Fanfictionဖယောင်းတိုင်လေးတွေကအလင်းရောင်ပေးနိုင်ဖို့အတွက်သူတို့ကိုယ်တိုင်အလောင်ကျွမ်းခံပြီးမျက်ရည်ကျရတယ်... အဲ့ဒီလိုပါဘဲကျွန်တော်လည်းကျွန်တော်နာကျင်မှုဘယ်လောက်ဘဲခံစားနေရပါစေအဲ့ဒီနာကျင်မှုတွေကတခြားသူတွေကိုပျော်ရွှင်မှုပေးနိုင်ရင်ကျွန်တော်နာကျင်ရကျိုးနပ်ပတယ်... ...
