သူေလး မ်က္နာ မညိဳးေစခ်င္ပါ...

"အဲ့လိုမွေပါ့ "

ေဟာက္ရႊမ္း ေအာင္ႏိုင္သူ
အျပံဳးႀကီးနဲ႔ ပါေလ...

ဟိုက္ခြမ္း တကယ္ အတိုင္ေပါက္ညီေသာ
မိမိ သငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ ကို သိပ္ပီး
ၾကည့္မရ တေယာက္က အႏိုင္ယူသည္
တေယာက္က အရံွုးေပးသည္...

တေယာက္က စိတ္ေကာက္သည္
တေယာက္ ေခ်ာ့သည္...

ခ်စ္သူေတြ ေတာင္ သူတို႔ေလာက္
Roၾကမည္မထင္...

မၾကာပါဘူး သူတို႔လဲ ခ်စ္သူေတြ
ျဖစ္ၾကေတာ့မွာ သူသိပါသည္...

ရိေပၚ နဲ႔ ေ႐ွာင္က်န္႔ တီု႔ကလဲ
မေျပာခ်င္ပါဘူး...

အားလံုးက သူ႔ဟာနဲ႔သူ ေတာ့
အဆင္ေျပၾကပါသည္...

အဆင္မေျပတာ က သူတေယာက္သာ...

သူတကယ္ မနာလိုဘူး...

"မင္းကေတာ့ က်ိရန္ ဆိုရင္
အျမဲတမ္း အႏိုင္က်င့္တယ္"

ဟိုက္ခြမ္း အား ေဟာက္ရႊမ္း
မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ပီး...

"သူေတာင္ ေက်နပ္လို႔ သည္းခံေနတာပဲ
မင္းက ဘာလာျဖစ္ေနတာလဲ "

ဟိုက္ခြမ္း ေျပာမိတဲ့ ကိုယ္ကိုကိုပဲ
အပစ္တင္လိုက္ေတာ့သည္...

ဟိုက ျပံဳးျပံဳးရီး နဲ႔ ေဟာက္ရႊမ္း ေျပာတာ
ေထာက္ခံေနသည္ေလ...

"ေအးပါ မင္းတို႔ အဆင္ေျပရင္
ၿပီးတာပါပဲ "

ေဟာက္ရႊမ္း ဟိုက္ခြမ္း နားတိုးကာ

"လာအံုး ငါ​ေမးမို႔ "

ဟိုက္ခြမ္း ဘာမသိညာမသိ
ေဟာက္ရႊမ္း နားတိုးလိုက္သည္...

"ေျပာ"

အနားတိုးလာေသာ ဟိုက္ခြမ္းကို
ေဟာက္ရႊမ္း တိုးတိုးေလး ေမးလိုက္သည္...

"မင္းနဲ႔ က်ိဳးခ်န္ အေျခေနကေရာ"

က်ိဳးခ်န္ က အရင္နဲ႔မတူေတာ့ပါ
အရင္ဆို အခုလိုခ်ိန္ သူနားပဲ
ကပ္ေနေတာ့တာ အခုေတာ့
တျခားစီသာ...

ေဟာက္ရႊမ္း ေမးတာသူ
ဘလိုေျဖရမလဲ မသိပါ...

"ငါ.."

 🌠Try 🌠Onde histórias criam vida. Descubra agora