1-yenisini çizmeye ne dersin?

2K 118 182
                                    


öncelikle belirtmek isterim ki bu benim ilk hikayem o yüzden biraz acemice olabilir yorumlarınızı bekliyorumm <3

  Albedo alarmının sesini umursamadan uyumaya devam ediyordu. Saatlerdir uyumasına rağmen kendini yorgun hissediyordu ama kalkmalıydı yoksa dersi kaçıracaktı. Kendisiyle kalkmak için verdiği savaş sırasında odanın kapısı çalındı ve içeri küçük bir kız girdi.

- Albedo ağabey alarmın çalıyor! İyi misin, hastalandın mı?

Albedo zorla da olsa gözünü açtı ve yataktan çıktı. O sırada küçük kız endişeli bir şekilde ağabeyini izliyordu çünkü Albedo asla derslere geç kalmaz, her işi tam vaktinde yapardı.

- İyiyim Klee. Uyuyakalmışım sadece, dedi Albedo.

Küçük kızın yüzündeki endişeli ifade saniyesinde gitti. Ağabeyinin kucağına atladı ve ona sarıldı. Albedo ne kadar hissettirmemeye çalışsa da küçük kız, ağabeyinde bir problem olduğunu anlıyordu.

- Klee geç kalıyorum hazırlanmam lazım.

- Albedo ağabey, annem bugün beni senin servise bırakacağını söyledi.

Albedo saate baktı, dersinin başlamasına 35 dakika vardı. Eğer servis gecikmezse derse yetişebilirdi. Hemen hazırlanmaya başladı ve Klee'yi odasından çıkardı. Çantasını hazırladıktan sonra beyaz gömleğini ve bej yeleğini giydi. Saçından iki tutam alıp ördükten sonra arkada birleştirdi. Odasından çıktığında, hazırlanmış bir şekilde bekleyen Klee'yi gördü. Albedo saate baktığında çok oyalandığını fark etti. Taba rengi pantolonun boru paçasını düzeltip ayakkabısını giydi. Klee'nin kırmızı pofuduk montunu askıdan alıp giydirdi. Kendisi de paltosunu giydikten sonra anahtarı alıp çıktılar. Çok geçmeden Klee'nin servisi geldi, ağabeyine sarılıp koşarak servise bindi.

Albedo, aceleyle okula doğru koşmaya başladı. Sonunda kampüse girdiğinde adımlarını yavaşlattı. Ne kadar geciktiğini kontrol etmek için telefonunu çıkardığında dikkatsizliğine denk gelmiş olacak ki kalıplı birine çarptı. Hemen özür dileyip hızla yoluna devam etti. Sınıfa vardığında şansına öğretmeni daha gelmemişti. Boş gözlerle etrafa bakarken Sucrose'un ona hafifçe el salladığını gördü. Sakin adımlarla Sucrose'un yanındaki sıraya gidip yerleşti. Sucrose endişeli gözlerle Albedo'yu izlerken, Albedo bezgin bir şekilde çantasını karıştırıyordu.

- Günaydın Albedo... İyi misin? Bu kadar gecikince hastalandığını ve gelemeyeceğini düşünmüştüm.

- Her şey yolunda. Sadece uyuyakalmışım.

- Emin misin? Daha önce derse geç kaldığını görmemiştim.

- Evet, eminim. İlgilendiğin için teşekkürler.

Albedo'nun ruhsuz cevabı Sucrose'un konuşma hevesini kırmıştı. Bir süre sessizlik oldu. Sucrose tam Albedo'ya bir şey söylemek için dönmüştü ki öğretmen dersliğe girdi. Sucrose söyleyeceklerini sonraya bırakmaya karar verip sessizliği sürdürdü.

Albedo, yaşadıklarının üzerine bir süre kimse ile konuşmak istemediği için dersten sonra hızlıca eşyalarını topladı, aynı hızla sınıftan çıktı. Sabah kahvesini içemediği için henüz ayıldığı söylenemezdi. İçemediği sabah kahvesini telafi etmek için kafeteryaya yol aldı. Kafeterya sırasında bekledikten sonra pembe saçlı kız siparişini istedi. Albedo her zamanki filtre kahvesinden aldı ve biraz çizim yapmak için okulun bahçesine çıktı. Biraz dolandıktan sonra bahçede bir ağacın altına oturup çantasından çizim malzemelerini çıkardı. Çizebileceği bir şey bulabilmek için etrafa bakındı. Gözüne mavi uzun saçlı, esmer tenli uzunca birisi takıldı. Albedo biraz daha incelemeye devam etti. Nihayetinde Albedo'nun gözleri bu gürültülü yabancının yüzüne ulaştığında göz bandını fark etti. Vücut çizilmeye müsait olduğunu görünce genç adamı çizmeye başladı. Albedo çizimi yapmakta zorlanıyordu çünkü çocuk hareketli bir şekilde etrafındakilerle konuşup gülüşüyordu. Çizim albedonun istediği gibi gitmediği için sinirleri bozulmuştu. Albedo fark etmeden çatık kaşlarla elindeki kalemi sallarken hala genç adamı izliyordu. Çok fazla baktığından olacak ki çocuk Albedo'ya döndü ve ona bakmaya başladı. Çocuğun ifadesinde bir şeyi sorguluyormuş gibi bir hava vardı. Albedo hemen yüzünü indirdi, çizimine baktı. Kıpkırmızı olmuştu. Birisine bakarken yakalandığı için çok utanmıştı. Hemen oradan uzaklaşmak için eşyalarını toplayıp sonraki dersi kütüphanede beklemeye karar verdi.

sketch (kaebedo)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang