Tumayo ako at yumakap kay mommy"thank you my"

Hindi na rin ako nag tagal sa US dahil pagkapayag pa lang ni mommy ay nag book nako nang ticket para maka uwi. Damn I miss Philippines and him.

Pagkatapak ko p lang sa NAIA ay dali² na akong pumasok sa kotse na pinasundo ni kuya hassle kasi pag pinaalam pa namin na dumating ako dahil paniguradong dudumugin nang media ang airport.

"Welcome back po ma'am" sambit nang driver actually dalawang sasakyan yung sumundo sakin yung isa puro guards ang nandoon at dito naman ay ako lang at dalawang driver,siguro salitan sila sa pag d-drive.

Tumango lang ako at inistart na nila ang sasakyan.

Six years of living in US wasn't living at all. I live there just to justify what mommy wants. Kaya nga nagulat ako nang pumayag siya kaagad sa plano ko. I felt so useless everyday that every decision I want to decide is ipapaalam ko muna kay mommy. Kahit noon pa naman. Pero siya lang yung nagparamdam sakin na may halaga ako.
"Damn how are you my love, it's been 6 years did you miss me" usal ko nang mahina at natawa na lang rin dahil sa naisip

How can you fucking miss him Hope if in the first place ikaw yung nang iwan?
Kahit siguro lumuhod ako sa harapan niya ngayon at magmakaawa hindi na niya ako tatanggapin

He's love for me back then was undying I never thought that in just one click everything has changed sinunod ko si mommy na hiwalayan siya at ako tong si tanga na nag sisisi na ngayon kung bakit ko ginawa iyon

May chance pa kaya na magkita tayo Luis. Sana kung mag kita tayo pwede pa dahil pwede na. I miss your voice love,your sweet gentle kisses everytime we cuddle,damn I miss you so fucking much.

Natigil ako sa aking pag iisip nang kinatok ni manong driver ang bintana"nantido na po tayo ma'am" aniya at pinagbuksan ako nang pinto

Busy ako sa pag iisip Kay Luis kaya nakaligtaan ko na nandito na pala kami.

"Welcome home baby" bungad ni kuya sabay yakap sakin at halik sa pisngi

"Yuck!! kuya ang laki laki ko na baby pa rin ang tawag mo sakin atsaka ang dugyot mo may pa halik halik ka pa sa pisngi ko" sabi ko sabay pahid sa pisngi kung saan ako hinalikan ni kuya

"Ouchh that hurts Hope ahh parang namiss lng ehhh by the way tara andun na si Sabrina chaka si Raven sa kusina sigurado akong gutom ka na kaya nag pahanda ako nang marami.

"Awww Ang sweet naman"pang uuto ko

"Ediwoww" pangbabara niya

God ang mature talaga ni kuya pinasiringan ko na lang siya nang mata ko.

"Where's my baby hmm??"sabi ko nang makita ko si Raven ang cute kong pamangkin na 3 years old na ngayon at poging pogi dahil nag mana sakin.

Binalewala ko na lang ang sinabi ni kuya at pumunta Kay Raven

"Mama I miss you " sabi niya at dali daling lumapit sakin at yumakap.

"Aww I miss you too baby marami akong dalang gifts sayo bubuksan natin pagkatapos kumain.

"Yeyyy thank you mama" aniya at humalik sa pisngi ko

"Let's go let's eat na"

"Okay"

Pinaupo ko siya sa upuan at sinimulan nang kuhanan nang pagkain hindi na nag tanong sina kuya kung bakit umuwi ako dahil tinawag ko naman kay ate Sab nung nakaraan.

"By the way kuya ilang months kayo sa America?"

"Two months lang naman at ikaw na muna ang bahala sa kompanya"

Dostali jste se na konec publikovaných kapitol.

⏰ Poslední aktualizace: Nov 14, 2021 ⏰

Přidej si tento příběh do své knihovny, abys byl/a informován/a o nových kapitolách!

When The Days Are ColdKde žijí příběhy. Začni objevovat