*Bir zamanlar Y/N adında bir kız yaşarmış babası tarafından hiç sevgi görmez annesi tarafından hep tartaklanırmış. Babası Voldemort ve annesi Bellatrix yüzünden Y/N kötü birine dönüşmüş. Ailesi bu tutumunu desteklermiş. Voldemort kızını onu öldürmek isteyenlere karşı önlem olarak onu eve kilitlermiş bazen yıllarca bir evin içinde kilitli kalırmış. Y/N bu zamanlarda gizlice kaçar ve BÜYÜK DÜELLO yarışmacılarını kimliğini belli etmeden izlemeye başlarmış. Y/N bu zamanlar sayesinde BÜYÜK DÜELLO yarışmacılarından biri olmak istemiş babası onun okula gitmesine dahi izin veremezken Y/N bu hayelleri kurmaktan hiç vazgeçmemiş ... Belkide başı bu hayalleri yüzünden derde girecektir...*
NOT: BÜYÜK DÜELLO büyücü dünyasında oyunculuk gibi ünlü olmanızı sağlayan bir yarışmadır. Çok ünlüdür.katılan kişiler sonsuz söhrete kavuşur. Bu yarışmada insanlar tüm marifetlerini gösterir...
Kapkaranlık odanın içerisinde bulunan küçük camı açarsın. Cama yaslanıp etrafı izlemeye başlarsın. Aniden yüzüne bir baykuş çarpar acıyla yere düşersiniz baykuş ağızındaki mektubu bırakıp gider. Mektubu açarsın. Hogwarst mektubuyla birlikte sevinçle babanın yanına koşarsın
Y/N: baba,baba..
Voldemort: işim var sonra gel..
Y/N: Hogwarst mektubu... bana geldi
Voldemort mektuba bakar sonra elinden alıp yırtar.
Voldemort: hayır hiç bir yere gitmiyorsun! Şimdi odana geri dön DERHAL!
Hüzünle odana dönersin.
*içinden*: neden bu kadar kötü olmak zorunda... neden hiç okula gidemiyorum... neden hiç arkadaşım yok...
Kendini yatağa atarsın sonra aklına BÜYÜK DÜELLO yarışması finali gelir. Kapını kilitleyip kimsenin seni tanımaması için kendin yaratığın siyah maskeyi takarsın. Diagon yoluna cisimlenirsin. Kalabalığın içinde ilerlemeye başlarsın. Biraz yürüdükten sonra yarışma yerine gelirsin herkesten uzağa oturup izlemeye başlarsın. İnsanların yeteneklerini sergiledikleri sahne birden kararır ve kazananı açıklamak için biri sahneye çıkar. Yanına biri oturur sen insanlarla konuşmaya pek alışık olmadığın için korkarsın
Molly: pardon canım seni korkuttukmu?
Y/N: Ben kimseden korkmam!
Arthur: yarışma içinmi geldin yüzünde maske var..
Y/N: seni ilgilendirmez moruk!
Bu kaba tutumun yüzünden Molly'ler yanından hızla uzaklaşır derin bir nefes alırsın ve izlemeye devam edersin. Ödülünü almak için gelen bir yarışmacı kupayı kaldırırken kendini onun yerine koyarsın. Gözünü kapatırsın. O kupayı kaldıryorsundur herkes seni alkışlıyprdur kimse onun kızı olduğun için seni yargılamıyordur.... gözünü gelen sesle açarsın. Yukarı bakarsın. O işaret . Ölüm yiyen işareti. Herkes havada süzülen yeşil yılana bakıp çığlıklara bürünürler maskenin çıkartırsın sahne birden alev alır ve sen eve anında cisimlenirsin. Eve geldiğinde şok olursun. baban senin gittiğini fark etmiş ve seni odanda sandalyende oturarak bekliyordur yanına gelince sana acımasızca bakar.
Y/N: sen yaptın! Oraya sen saldırdın!
Voldemort: BÜYÜK DÜELLO YARIŞMASI HA?! BU EVDEN BENDEN İZİNSİZ ADIMINI ATMIYACAKSIN!
Başını eğersin. Ağlamaya başlarsın Voldemort elindeki asasıyla başını kaldırır
Voldemort: AĞLAMAK HA?! BENİM EVİMDE! SANA NE DEMİŞTİM...
Y/N: ağlamak zayıflıktır...
Voldemort: VE?..
Y/N: ben ağlıyorum... özür dilerim baba...
Göz yaşını silersin. Voldemort sana bir müddet kızıp gider yatağına uzanırsın camından içeri tekrar mektup girer. Mektubu okursun yine aynısıdır.
*içinden*: bu okula gitmek istiyorum ama babam hayatta izine vermez. Belkide ondan izin almamalıyım...
