"Heal me, The Way You Love Me"

Chapter 1:Miserable Life

Naglalakad ako sa Hallway noong araw na iyon when my friend Kelsea call my name.

“Danleigh!”

Nahinto ako at tinignan sya na may nakaukit na ngiti sa labi ko. I'm happy that time because i have a friend like her akala ko dati walang mag stay sakin but I was wrong because Kelsea is always by my side. She really love me na para na nya akong kqpatid. Ang saya-saya ng kaibigan ko ng makalapit sya sa'kin tumatalon-talon pa ito sa tuwa pero lahat ng iyon ay biglang naglaho dahil ang kaibigan kong si Kelsea ay namatay ng araw na iyon.

Biglang nahinto ang Mundo ko parang nag slow motion ang paningin ko ng makitang biglang bumagsak sa semento ang kaibigan ko. Napaluhod ako at doon ay walang tigil ang iyak ko hindi ko alam kung ano ang gagawin ko natulala ako at puro pangalan ni Kelsea ang bukambibig ko. Dinala sya sa Hospital pero binawian agad ng buhay. Nang araw na iyon wala akong ibang nagawa kundi ang umiyak ng umiyak at sinisisi ang sarili sa pagkamatay ni Kelsea. Walang araw na hindi ako umiiyak at palagi akong umiinom ng alak para makalimutan ko ang lahat ng nangyare pero nagkamali ako dahil sa tuwing gumigising ako ng umaga ay naaalala ko ang lahat.

Ilang taon ang lumipas pero andito parin yung sakit ng nakaraan. Ngayon ay naglalakad ako sa gilid ng High way ng biglang sumakit ang ulo ko.

“Shit my head again!”

Sumakay ako sa taxi para pumunta sa Hospital para magpa check-up kay Doc. Suarez ng makita ko sya ay nilapitan ko ito.

“Oh Miss Dan hohoho long time no see”.

“Hindi ako pumunta rito para makipag kumustahan Doc. Suarez.”

“Wala ka parin pinag bago bata ka HAHAHA”.

“Tss. Lahat ay nagbago maging ikaw Doc. Suarez isa kana ngayong magaling na Doctor.”

“HAHA that's we called life Miss Dan, so ano yung ipinunta mo dito?”

“I just want to check me up matagal na akong nakakaramdam ng ganitong sakit hindi ko alam kung anong sakit ito or whatever I just want to know.”

“Uhm okay, Follow me.” Doc. Suarez said.

Sinundan ko sya at pumasok kami sa office nya. Pinaupo nya ako at sinimulang eexamin pagkatapos ng ilang minuto ay lumabas na ang resulta. Lumabas saglit si Doc. Suarez para kunin ang resulta maya maya ay bumukas na ang pinto at pumasok doon si Doc. Suarez na ngayon ay hindi maipinta ang mukha parang maiiyak ito na ewan habang nanginginig ang mga kamay. Agad akong tumayo at nangingibabaw ang kaba sa dibdib ko. Lumapit ako para tignan ang resulta.

“What is the result of my examin Doc. Suarez?”

“I'm sorry to say this Miss Dan.”

Kinuha ko sa kamay nya ang envelop at kinuha sa loob ng envelop ang resulta. Nanghihinang naupo ako sa sofa ng makita ko ang resulta. Hindi ko na napigilan ang luha ko na tumulo na agad sa pisnge ko.

“You have a B-rain Ca-cancer Miss Dan lumalala na ito at kapag hindi ito maagapan kaagad ay maaari mo itong ikamatay. Kailangan mong maoperahan agad sa lalong madaling panahon upang hindi ito lumala pero maaapektuhan ang memorya mo. Your memory will lost.”

Naglalakad ako ngayon habang walang tigil sa pag iyak ang dalawa kong Mata. My life is so miserable in this fucking world. Ang malas ko naman sa mundong ito kinuha na lahat sakin. Tatawid na sana ako sa kalsada ng biglang may humila sakin na ikinagulat ko.

“Walang wala ka sa sarili mo para tumawid sa kalsada. Do you want to die!?

Nakatingin lang ako lalaking seryosong nakatingin sakin gusto ko mang magsalita pero hindi bumubuka ang bibig ko parang napipi ako.

“Tss. I know that I'm handsome.”

Pagkasabi na niyan ay naglakad na sya palayo kaya bigla akong natawa.

“HAHAHAHAHA! Anong klaseng mundo meron ako!?”

Bigla akong nahinto ng marinig ko ang dalawang babaeng nagbubulongan sa tabi ko.

“Is she crazy?”

“Oh my god tara na sis baka mahawaan pa tayo sa kabaliwan nyan.”

Tinignan ko ng matalim ang dalawang babae kaya mabilis itong umalis.

“How dare them bawal ba ako maging masaya pati ba naman iyon ipagkakait sakin.”

Nang makauwi na ako ay naisip kong uminom ng alak para makatulog agad ako ng hindi iniisip ang pagkamatay ko.