Just Say " Don't Go" [KaiHun:One Short]

Just Say "Don't Go"

Just Say " Don't Go "
KaiHun

တီ တီ တီ တီ တီ

တီ တီ တီ တီ တီ

နႈိးစက္ျမည္သံေၾကာင့္ ဂ်ံဳအင္ လူးလိမ့္ကာ နိုးလာခဲ့သည္။ မပြင့္ခ်င္သည့္မ်က္လံုးနွစ္လံုးကို အတင္းဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ ကိုးနာရီရွိၿပီျဖစ္သည္။ အိုဆယ္ဟြန္း နႈိးစက္ေပးသြားသည္ပဲေနမွာ။ဂ်ံဳအင္ မထခ်င္ထခ်င္နွင့္ထလိုက္ၿပီးေနာက္ အိပ္ယာေပၚျပန္ေမွာက္လိုက္ေသးသည္။

ခုတင္ေဘးမွစားပြဲမွ ျမည္လာသည့္ဖုန္းသံေၾကာင့္
ဂ်ံဳအင္ ေမာ့ေတာင္မၾကည့္ပါဘဲ လက္နဲ႔လွမ္းယူလိုက္မိသည္။ အိုဆယ္ဟြန္း ဆက္တာဆုိတာ အေသအခ်ာသိသည္။

"ဟယ္လို "

"အိပ္ယာေပၚက မထရေသးဘူးမလား။ "

အိုဆယ္ဟြန္းက သူ႔အေၾကာင္းကိုသိပ္သိတာပဲ။
ဂ်ံဳအင္ ေက်နပ္စိတ္ေလးနဲ႔ ၿပံဳးလိုက္မိသည္။

" ထေတာ့မလို႔ပါေနာ္။ "

ေဆာင့္ေအာင့္ေအာင့္ေလးေျပာလိုက္ေတာ့ တစ္ဖက္မွ ရယ္သံသဲ့သဲ့ကိုၾကားရသည္။အိုဆယ္ဟြန္းရဲ႕အသံေလးက သူ႔ရဲ႕မနက္ခင္းေတးသံသာေလးပါ။

" ကိုယ္ မနက္စာျပင္ေပးထားခဲ့တယ္။ ေႏႊးစားေနာ္။ "

သူမနက္စာမစားမွာစိုး၍ အိုဆယ္ဟြန္းက ခ်ဳိခ်ဳိသာသာေလးနွင့္ေခ်ာ့ေျပာသည္။

" ဟုတ္ကဲ့့ပါ ။ စိတ္ခ် ။ ခင္ဗ်ားသာ စာကိုစိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္သင္ ။ "

ဂ်ံဳအင္ အိပ္ယာေပၚျပန္လွဲခ်ကာ အိုဆယ္ဟြန္းစိတ္ေျဖာင့္ေအာင္ေျပာရသည္။ အုိဆယ္ဟြန္းက သူ႔ကိုသိပ္စိတ္ပူတတ္လြန္းသလို သိပ္ကိုဂရုစိုက္လြန္းသည္။ သူ႔လိုလူကို သူမတူေအာင္ဂရုစိုက္ၾကင္နာျပလို႔လည္း သူ အိုဆယ္ဟြန္းကို ပိုမုိတြယ္တာခဲ့ရသလားမသိပါ။

" မင္းကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္ခ်နိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ မင္းအေၾကာင္း အကုန္သိေနေတာ့ စိတ္မခ်နိုင္တဲ့ကိုယ့္ကိုလည္း အျပစ္မတင္နဲ႔  ။ ေျပးမၾကည့္လည္း မင္းအခု အိပ္ယာေပၚလွဲေနမယ္ဆုိတာ ကိုယ္သိတယ္ ဂ်ံဳအင္နီး  ~"

သူ႔ထက္အသက္ႀကီးသူပီပီ အိုဆယ္ဟြန္းက အဘိုးအိုေပါက္စေလးလိုလည္း ပ်စ္ေတာက္ပ်စ္ေတာက္ေျပာတတ္ေသးတာ ။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုေခ်ာ့ေမာ့ကာ နားဝင္ေအာင္ဆုိခ်င္သည့္အခ်ိန္တိုင္း ' ဂ်ံဳအင္နီး ' လို႔ေခၚတတ္တာလည္း အိုဆယ္ဟြန္းရဲ႕အက်င့္ေလးျဖစ္သည္။