Berk sustu. Tabi telefona mesaj yazmadığı dan anladım. O kadar sakindi ki sessizliği hiç iyi değildi. Belkide ben öyle hissediyorum.
Binanın alt katımdan Gine seler geliyordu ben bunlara daha ne yapıyım? Alt kat komşularının küçük üç dört yaşlarında bi kızlari var. Bi görseniz aman Allahım. Dinleseniz anlatmama gerek kalmaz.O anki sinirimi saygısızca anarak geri yatağıma girdim.
"Belki birgün buluşuruz ve mecal...
O senin kokunu hatırlarım. Tenini,kalbini her şeyini hatırlatırsın. Yeterki güvercini kafesten çıkar mecal. Ben sana bir söz veririmki o söz hiç bitmez..."
'Sesler sesler ah sesler'
Ben gine bir uykusuzlukla kalkıp valizini hazırlamaya başladım. Mavi ceket,siyah dekolteli kot pantolon,beyaz gömlek,kırmızı ve şık elbise,mavi ve mor renkli terlikler,üç dört tane spor ayakkabı,on tane kışlık swshort ve son olarak tayt dolaptan alıp valisine yerleştirdim. Heyecanlıydım. O'nu görmek çok güzel bir şey.
' Hep güzel bir anım olsun isterdim ve şimdi o gerçekleşiyor.'
Sevincimle öğlen 13.00 da kalkan uçağıma binmek için havalimanın yoluna koyuldum. Pasaportumu çıkarttıktan sonra yarım saat bekledim.
"İsveç uçağımız kalkıyor" dedi.
Hemen uçağa doğuru koştum. O sırada kafama bir şey takıldı. Ona mesaj atacaktım fazla unutmadan hemen WhatsApp'a girdim.
"Geliyorum beni al"
Diye mesaj attım.ardindan uçağa bindim. Hafif dalgalı saçlarım yüzüme doğru gelmişti. Uçak hafif uykumu getirmişti. Biraz uykuya daldım. Zaten uyanınca varmıştım İsveç'e. Uçaktan indiğimde Burak hemen karşımdaydı.
Koştum ve ona sarıldım."seni özledim Burak" hafifçe yüzüme baktı."bende seni..."
Bö|^ ^^. So^u
U
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
