ယံုသင့္လား... မယုံသင့္ဘူးလား...
ဒါေပမယ့္ အက်ိဳးမ႐ွိေတာင္ ငါ့အတြက္
အက်ိဳးမယုတ္ပါဘူးေလ...
က်ိဳးခ်န္ ထိုစာကို ဘူးထဲ
ျဲပန္ထည့္လိုက္ပီး
စာအုပ္ကိုယူလိုက္ကာ
ထိုထဲမွ သူမ်ားကို
ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အားလံုးက
သူရပီးသားေတပါပဲ...
က်ိဳးခ်န္ စာအုပ္နဲ႔စာကို ဘူးထည့္ထဲကာ
ဘီ႐ိုထဲ ထည့္သိမ္းထားလိုက္သည္
ေခ်ာကလပ္ ဘူးကိုေတာ့ စာၾကည့္
စားပြဲေပၚတင္ထားလိုက္သည္...
*အေရးမပါတာေတ*ဟုသာ
ေတြးလိုက္ပီး ခနတာ ဖုန္းၾကည့္ပီး
အိပ္ရာဝင္လိုက္သည္...
....................
တရက္တရက္နဲ႔ ဟိုက္ခြမ္း တို႔
အထက္တန္း ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေတြ
စာေမးပြဲ ေျဖၿပီးသြားၾကသည္...
ေက်ာင္းပိတ္သြားေတာ့
က်ိဳးခ်န္ ကို ေတြ႔ဖို႔လဲ သူ႔အတြက္
မလြယိကူေတာ့ပါ...
အဆင္ေျပပါတယ္အခ်ိန္ ခနတာပဲ
တသက္လုံးစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္
ထားေပးမွာမို႔...
ျပင္ဆင္ခြင့္ေပးခဲ့တဲ့
ကံၾကမၼာကို လဲ အရမ္း
ေက်းဇူးတင္မိတယ္...
သငယ္ခ်င္းေတြ မိသားစုနဲ႔သာ
ေက်ာင္းပိတ္ရက္ အခ်ိန္ကို
ကုန္ဆံုးေစလိုက္သည္...
...................
က်ိဳးခ်န္ ရဲ႕ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ေတကေတာ့
သူမ်ားေတနဲ႔မတူခဲ့ပါဘူး...
မိသားစု သငယ္ခ်င္း ေတနဲ႔
အခ်ိန္ကို သူလဲ ကုန္ဆံုးခ်င္တာေပါ့
ဒါေပမယ့္ မိဘေတြက အလုပ္ေတနဲ႔မအား
သငယ္ခ်င္း ေတကလဲ သူ႔ဟာနဲ႔သူ
အလုပ္႐ူပ္ေနၾကသည္ လူေတေလ...
တေန႔ တေန႔ ေျခာက္ကပ္ေနတဲ့
သူ႔ရဲ့ ခရမ္းေရာင္ အခန္းထဲမွာပဲ
အခ်ိန္ကုန္တာၾကာေတာ့...
အရမ္းႀကိဳက္ပါတယ္ဆိုတဲ့
ခရမ္းေရာင္ ေတကိုေတာင္
မုန္းခ်င္လာသလိုလို...
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာင္းဖြင့္ရင္ေတာ့
အဆင္ေျပသြားမွာပါ ဟုသာ
ကိုယ့္စိတ္ကို အားေပးရင္း
အထီးက်န္ျခင္းကို ေက်ာ္လႊားေစရန္
ဘာသာစကားေတကို သာ
ေလ့လာေနခဲ့သည္...
အထူးသျဖင့္ english ေပါ့
သူအရမ္းကြၽမ္းေနပီ...
သူေလ့လာထားတာေတက
တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အသံုးဝင္ေကာင္း
ဝင္ႏိုင္ပါရဲ႕...
YOU ARE READING
🌠Try 🌠
FanfictionZawgyi/unicode ဟိုက္ခြမ္း /က်ိဳးခ်န္ /ရိေပၚ/ေ႐ွာင္က်န္႔ /က်ိရန္ /ေဟာက္ရႊမ္း ဟိုက်ခွမ်း /ကျိုးချန် /ရိပေါ်/ရှောင်ကျန့် /ကျိရန် /ဟောက်ရွှမ်း အခု ငါမင္းကို ဘယ္မွ ထြက္သြားးခြင့္မျပဳေတာ့ဘူး အခု ငါမင်းကို ဘယ်မှ ထွက်သွားးခွင့်မပြုတော့ဘူး
part 4🌠
Start from the beginning
