ယွဲ့သယ်ဘိုးဘိုးတို့၏ပြဿနာသည်ကား ကျိန်းသေပေါက်ကို တသီးတခြားဖြစ်နေသောဖြစ်ရပ်တစ်ခုမဟုတ်ပါချေ။ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းများကို ချိုးဖောက်ပြီး လူများအပေါ်ဂုတ်သွေးစုတ်အမြတ်ထုတ်ခဲ့သော ထူးခြားစွမ်းရည်ပိုင်ရှင်မှာ သူတစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ပေ။ ယခု ယွဲ့သယ်ဘိုးဘိုးတို့အုပ်စု၏လုပ်ရပ်များမှာ ဘူးပေါ်သလိုပေါ်သွားချိန်မှာတော့ မဖော်ထုတ်ရသေးသည့် ကျန်သောလူများကရော? သူတို့ခမျာလည်း ထိုလူများအတိုင်းဖြစ်သွားလေမလားဟု စိုးရိမ်ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့နေရတာမှလွဲ၍ အခြားဘာများလုပ်နိုင်ပါမည်နည်း?
ထပ်ပြောရလျှင် DCO တွင်လည်း တံလျှပ်လိပ်ပြာနှင့်ပတ်သက်သောပြဿနာများကြောင့် လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်နေကြလေပြီ။ ဤအခြေအနေသို့ရောက်လာချိန်မှာတော့ ထိုပြဿနာမှာ 'အတွင်း၌တိုးတိုးတိတ်တိတ်ကြိတ်ပြီးဖြေရှင်း' လို့ရသော ပြဿနာမျိုးမဟုတ်တော့ပါချေ။ အကြီးအကဲဟွမ်တစ်ယောက် မည်သို့မည်ပုံကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းမလဲဆိုသည်ကိုအပထား၊ သေဆုံးသူအရေအတွက်ကိုလိမ်ညာဖုံးကွယ်ခဲ့ရာတွင်ပါဝင်ပတ်သက်နေကြသော လိပ်ပြာမလုံဘဲဖြစ်နေရှာသည့် ကွင်းဆင်းဝန်ထမ်းများကရော မည်ကဲ့သို့ထင်ကြပါမည်နည်း?
ရွှမ်းကျီးမှာ သူဟိုတယ်မှထွက်မလာခင်အချိန်၌ ပိရှ သူ့ကိုပြောခဲ့သောစကားများကို ပြန်လည်အမှတ်ရသွားသည်__
ရှန့်လင်ယွမ်းက ပြောခဲ့သည်။
"မင်းနဲ့မင်းတို့အဖွဲ့အစည်းက အုပ်ချုပ်သူအရာရှိတွေ...အာ...သူတို့ကိုဘယ်လိုခေါ်ပါလိမ့်? ဪ...ဒါရိုက်တာတွေ၊ မင်းတို့တွေက လူမျက်နှာလိပ်ပြာပြဿနာကို ဖုံးဖိဖို့ကြိုးစားကြတာက အမြော်အမြင်ရှိတဲ့လုပ်ရပ်တစ်ခုပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ ဒီကိစ္စက တိုက်ဆိုင်မှုသက်သက်မဟုတ်ဘူးဆိုတာကိုတော့ မမေ့နဲ့။ တစ်စုံတစ်ယောက်က နောက်ကွယ်ကနေ ဒီကိစ္စကြီးတစ်ခုကို သေသေချာချာကြိုးကိုင်ဖန်တီးနေတာပဲ။ မင်းတို့ဖုံးချင်တိုင်း ဖုံးလို့ရမှာမဟုတ်ဘူး။ မင်းတို့က အခြေအနေတွေကိုရုတ်ရုတ်သဲသဲမဖြစ်စေချင်လို့ ဖုံးဖိပေးထားတယ်ဆိုရင်တောင်မှပဲ အောက်ခြေက အယူအဆကိုယ်စီရှိကြတဲ့လူတွေက မင်းတို့ရဲ့စေတနာကိုနားလည်ကြမှာမဟုတ်ဘူး။ သူတို့က လက်ဦးမှုယူတဲ့အနေနဲ့ စိတ်ထင်ရာလျှောက်လုပ်ကြမှာကိုလည်း သတိထား"
(၄၂-၂)
Start from the beginning
