Sevda Karası (1 Mayıs'ta kalkacak)

9🖤

Bölüm Şarkısı: Mehmetçik Marşı

🖤

Keyifli okumalar

Sevda

Ellerim titrerken telefonun avuçlarımın içinden kaydığını hissettim. Yer ayaklarımın altından çekilirken gözüm karardı. Geriye doğru sendelediğimde annemin bana doğru telaşla gelirken yüksek sesle bir şeyler söylediğini duydum ama kulaklarımda öyle büyük bir uğultu vardı ki ne dediğini anlamıyordum bile. Kalbimi öyle büyük bir acı sarmıştı ki gözlerim gittikçe buğulanıyordu. Canım çok acıyordu.

"Sevda kızım." Annemin ellerimi tutmasıyla yerde dağılmış olan telefona kaydı bakışlarım.

"Gitmem gerek, gitmem gerek." Dudaklarım tekrar tekrar kıpırdarken hızla kapıya doğru ilerledim. Aceleyle kapıdan çıkarken arabamın anahtarlarını almıştım sadece yanıma.

Ablamın ve eniştemin peşimden geldiğini biliyordum ama duramazdım. Kara'nın durumunu bilmiyorken yapamazdım, nefes alamıyordum. Apartmandan çıkıp direkt sokağın kenarında duran arabaya ilerledim. Kilidi açtıktan sonra titreyen ellerimle kapıyı açtım. Ona gitmem gerekiyordu.

"Sevda, ben kullanırım." Eniştemin kapıyı tutmasıyla birlikte ablamla arkamda durduklarını fark ettim.

Başımı salladım sadece bir an önce gitmek istiyordum. Arabaya bindiğimizde ablam Sırma'yı arayıp hastanenin adını öğrendi. Benim ne konuşacak halim ne de dermanım vardı. Ona bir şey olursa nasıl dayanırdım bilmiyordum. Ona yeni kavuşmuşken henüz yıllarca sakladığım aşkımı söylememişken beni bırakıp gidemezdi. Bana bunu yapamazdı, söz vermişti. Ne istersen yapacağım demişti. Yaşa Kara, senden sadece bunu istiyorum benim için nefes al.

Kara 2 Saat Önce

"Her şey ayarlandı değil mi?" Anneme doğru baktığımda gülümseyerek "Hazır oğlum" dedi. Elindeki tatlı kutusunu mutfağa götürmek için salondan çıktı.

Biraz sonra Sevda'nın ailesiyle tanışmak için yola çıkacaktık. Sırma ve Tamer hazırlanınca aşağı inecek tek arabayla gidecektik. Dün gece Karargahta sabahladığım için öğlene kadar uyumuş, uykumu almıştım. Evden çıkıp tatlı almıştım sadece, üstümde ki eşofman takımını değiştirmem gerekiyordu. Anneme biraz sonra geleceğimi söyledikten sonra evden ayrıldım. Asansöre binip, en üst kata çıktım.

Cebimdeki anahtarla kapıyı açıp, yatak odasına geçtim. Dolaptan çıkarttığım siyah gömleğimi, siyah pantolonumla birlikte yatağın üstüne bıraktım. Aynada kendime baktığımda sakallarımın uzadığını fark ettim. Sevda'nın sakallarım uzunken bana daha dikkatli baktığını fark edince gerekmedikçe kesmiyordum. Sevda bana çok fazla şey söylemiyordu ama ben onun bir bakışından bile anlıyordum bazı şeyleri. Mesela bana en çok siyahı sevmesinin yanında bana yakıştırdığı da bunlardan birisiydi.

Üstümü değiştirip gömleğimi ve pantolonumu giydikten sonra saçlarımı düzelttim. Parfümümü sıktıktan sonra cüzdanımla, telefonumu alıp odadan çıktım. Saate baktığımda geç kalmamak için vestiyerdeki ceketimi alıp çıktım. Aşağıya indiğimde Sırma ve Tamer'de benimle aynı anda kapının önüne gelmişlerdi. Sırma beni görünce genişçe gülümsedi. Sevda ile birlikte olmamıza belki de en çok o seviniyordu.