ONE NIGHT STAND WITH MY BOSS

Chapter 25

After I wrote the letter iniwan kolang iyon sa desk ko then lumabas ako ng kwarto at hinay hinay along bumaba ng hagdan hanggang sa makarating ako sa 1st floor.

Binuksan ko ang front door at lumabas, pero bago ko iyon isara sumilip pako sa Loob, tahimik, madilim, yun, yun lang ang masasabi ko, lahat ng tao na nasa loob ay mahimbing na natutulog at walang kamalaymalay na ako'y aalis na.

I close the door then walk away.

.....

Nag lalakad ako papalabas ng Village, umiiyak at dinadama ang sakit sa aking puso. Hindi ko masabi  kong tama ba ang ginawa ko na iwan ko siya na hindi lang man nag papaalam.

Habang nag lalakad ako sa gilid ng kalsada agad akong may naramdamang prisensya ng sasakyan, kaya nilingon ko iyon at nasilaw pa ako sa ilaw nito.

Agad na huminto ang sasakyan sa harapan ko, Sinuri kong mabuti ang sasakyan at pumasok sa isip ko ang lalaking may ganito ding sasakyan.

"Hazel?" Tanong ng lalaki at lumabas siya sa loob ng sasakyan niya. Lumapit siya sakin at halatang naguguluhan ito, sinobakasi ang hindi maguguluhan kong nakita nyo akong nag lalakad ng madaling araw na may dalang maleta.

"Where are you going? Bat ka may dalang maleta?" Tanong niya. I sigh before  answering  his question. "Aalis ako nako sa bahay ni Lexus."sabi ko. "Why? May ginawa ba siyang hind maganda sayo? Sinaktan kaba niya? Sabihin mo sakin Hazel, sasapakin ko siya."nag aalalang sabi niya at hinalawan ang balikat ko.

"What happened?" As I look at his eyes, I can see that he cares  about me so deeply, I can see the tenderness  in his eyes  so I let my guard down.

I cry, I cry infront  of him and I tell him all what happened, how Lexus give up on me, how we ended up  lik this.

"So ganun pala ang nangyari?" He said while driving. I nod.

I'm  inside  his car at papunta kami ngayon sa airport. "So, you're  going back to your province?" He ask and look at me, I look at him and smile.

"Yeah,Kailangan ako nila mom and  dad dun."I said. "I'll go with you." He said, nagulat ako sa sinabi niya at lumingon ako rito. "Ha?"hindi makapaniwalang Tanong ko.

"I'll  escort  you, Mas mabuti nayung may kasama ka pabalik  baka ano pang mangyari sayo."sabi niya, I never know he's so sweet and caring, I thought  his a brat but deep inside he have this side of a gentleman.

"Hindi monaman kailangan gawin yun, marami kanang naitulong sakin." I said. "Like what?"he asked. "Like this, nag insists  kapang ipagmaneho ako papunta sa airport, then... then, pinakinggan mo pa ako, and you didn't  judge  everything  that  I said to you."I said.

"That was nothing, I insist, sasamahan Kita  papunta sa province nyo."he said.

"Wag na nga, kaya konaman." Pag tanggi ko.

"Alam Kong kaya mo, ang I have a trust on you, kaya lang wala akong hiwalay sa ibang gago, I mean tao." He said and that makes  me laugh.

"Bahala ka jan." Huling sabi ko at narinig konaman siyang tumawa.

Minutes  after we arrived  at the airport. "Salamat."I said ng lumabas kaming dalawa sa loob ng sasakyan.

"Para saan?" He asked.

"For bringing  me here, Salman sa pag hatid at sa pag comfort  sakin." I said.

"Nag papasalamat kana? Eh hindi panga kita na hatid sa bahay nyo."

"What?" Gulat kong sabi. "T-totohanin moba talaga y-Yun?" I asked.

"Yeah, I don't  joke baby." B-baby?