"ဆိုမီေရ ဆိုမီေရ ဆိုမီ! ! "

"အင္း ေျပာေလအကို"
အေလာတျကီးနဲ႕အကိုထယ္ ဘာမ်ားျဖစ္တာလည္း

"အေမ မူးလဲသြားလို႕"

"ဟယ္ အဲ့ဆိုေဆးရံုသြားမယ္ေလ ျမန္ျမန္"

"အင္း"

အေလာတျကီးဂ်ီေယာင္းဆီစာပို႕လိုက္သည္
ငါဒီေန႕မလာေတာ့ဘူးေနာ္ အေမ ေမ့လဲသြားလို႕ေဆးရံုသြားမလို႕

"ဆိုမီရွိကစာပို႕လာတယ္ မလာေတာ့ဘူးတဲ့ သူအေမေမ့လဲသြားလို႕ေဆးရံုသြားေနတာတဲ့"

"ေဂ်ာင္ကုကလည္းအေရးျကီးကိစၥရွိေတာ့မလာေတာ့ဘူးတဲ့ ဒါနဲ႕ဆိုမီေဆးရံုသြားတယ္ဆိုလိုက္သြားျကမလား"

"သူအေလာတစ္ျကီးေဆးရံုနာမည္မပို႕လိုက္ဘူး ေနာက္မွဘဲဖုနး္ဆက္ေမးလိုက္ေတာ့မယ္"

"ဟုတ္လား အဲ့ဆိုဒီေန႕ရုပ္ရွင္ျကည့္ခ်င္စိတ္လည္းမရွိေတာ့ဘူး ျပန္ျကမလား"

"အင္း ဂ်ီေယာင္းေရာဘဲ ျပန္ျကမယ္ေလ"

At hospital

"လူနာအဆုတ္ကင္ဆာျဖစ္ေနတာျကာျပီး မကုဘဲထားထားတာ အေျခအေနေတာ္ေတာ္ဆိုးေနျပီ ကံေကာင္းရင္ ၅လေလာက္ဘဲေနခြင့္ရမယ္"

"အခုအေျခအေနကေရာ ဆရာ"

"ဆရာတို႕လည္းမေျပာတတ္ဘူး အေျခအေနကေတာ္ေတာ္ဆိုးေနတာ"

"အကို အေမဘာမွမျဖစ္ပါဘူး မလား အေမအသက္ရွင္မွာမလား"
ငိုျပီးေျပာေနတာသူ႕ညီမေလးကိုရင္ခြင္ထဲ ထည့္ဖက္လိုက္ျပီး

"မငိုနဲ႕ေတာ့ေနာ္ ညီမေလး အေမဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္"

"လူနာရွင္ေတြလားမသိဘူး"

"ဟုတ္ ဟုတ္ပါတယ္ဗ်"

"လူနာကေတြ႕ခ်င္လို႕တဲ့ အခန္းထဲဝင္ခဲ့ေပးပါ"

"သား..သ..သမီး"

"ဟုတ္ အေမေျပာေလ"

"အေမဘာမွမျဖစ္ဘူးလား အေမသားတို႕နဲ႕ ဘြဲယူျပီးလို႕အသက္ေတြျကီးသြားတဲ့အထိေနသြားမယ္ဆို"

"သားရယ္ ေျဖးေျဖးေျပာပါ အဟြတ္ဟြတ္ ဟြတ္"

"ေမေမေမာမယ္ စကားအမ်ားျကီးမေျပာနဲ႕ေနာ္" ဆိုကာမ်က္ရည္မ်ားျကလာေသာ္ ထယ္

"LIE"जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें