Golden Scenery of Tomorrow (University Series #5)

EPILOGUE

Kumakalma, nabubuhayan

Tuwing kasama kita sa..."

Saka lang nag-sink in sa aking kinakanta niya ang kanta ko! Kanta ko 'yon ngunit kanta niya na rin ngayon dahil ginamit niya 'yon upang magpadala ng mensahe sa akin. Halos madura ko ang kinakain ko nang kantahin na niya ang chorus. 

"Ginintuang tanawin sa ilalim ng langit

Ika'y kapiling ko... Sa pag-ihip ng hangin

Kasabay ng awitin... Ramdam ang palad mo

Kailan kaya maaamin ang iyong damdaming aking napapansin..."

Huh?! Napapansin niya na ba iyon noon?! Akala ko ay wala siyang kaalam-alam sa nararamdaman ko. 

"Kulay kahel na langit... Nakitang gumuhit sa ganda ng mata mo..." Nag-strum ulit siya, hindi makatingin sa akin dahil sa hiya. "Nakikinig sa galaw mo ng gitara... Pansin ang kaba tuwing ika'y nasa aking tabi... Umaawit sa kislap ng 'yong mga ngiti... Hihiling na lang na sana'y ako ay huwag mong iiwasan..." 

Hihiling na lang na sana'y ako ay huwag mong iiwasan? Tinutukoy niya ba 'yong panahong ni-reject niya ang confession ko para maprotektahan ang pagkakaibigan naming dalawa? 

"Sa liwanag ng araw ika'y nariyan... Magkatabi't sinisilayan ka.. Kumakalma, nabubuhayan... Tuwing kasama kita sa..." Patuloy siya sa pagkanta. 

"Via..." Napatakip ako sa bibig at lumingon sa ibang direksyon, namumula ang pisngi dahil nakarating kami sa tanong kung hanggang dito na lang ba ang aming pagkakaibigan. 

She wanted to write music. For the first time... She admitted that she did. I felt so happy and proud of her progress. She was... trying. 

"Hoy, Arkin, totoo 'yong bed scene n'yo ni Clea? 'Yong napanood natin!" Gulat na gulat ako sa tanong ni Yanna. Bakit biglaan?! Sa harapan pa ni Via!

"Ah, hindi..." Napakamot tuloy ako sa ulo ko, naiilang! "Tsaka hindi naman pinakita..."

"Ang galing n'yo rin doon, ah! Hoy, Via! Huwag ka ngang magpapatalo! Galingan mo rin!"

Ha?! Ano raw?! Ano bang pinagsasasabi nito?! Hinatak pa niya si Via sa gilid kaya naiwan kami rito ng asawa niya. 

"You're filming adult movies now?" curious na tanong niya sa akin. "Is it hard?"

"Hindi! Kasama lang talaga sa script. Hindi naman pinapakita!" pagtatanggol ko sa sarili ko. "Ano 'yong... kinuha ni Yanna sa bulsa mo? Parang ibibigay niya kay Via."

"Oh..." Kinapa ni Hiro ang bulsa niya at natawa sa akin. "It's nothing. Don't worry about it. You're safe, bro." 

"Huh?!" Anong safe pinagsasasabi nito?! Bakit?! May danger bang paparating?! Nanganganib na ba ang buhay ko?! 

Saka ko lang naintindihan nang mahulog 'yon mula sa jacket ni Via. Alam ko na kung para saan 'yon. Parang hindi ko alam ang ginagawa ko! Pagkatapos naming gawin 'yon... sa loob pa ng dressing room... Nakatulala na lang ako pag-uwi.