Golden Scenery of Tomorrow (University Series #5)

45

"Oh, narito lang ako sa set, waiting for my scene," pagsisinungaling niya pa. Bawat sinungaling niya kung nasaan siya ay napapailing ako. Napakagaling talagang aktor! Hindi man lang nauutal o kumukurap kapag nagsasabi ng kasinungalingan! 

Sinara ko na ang laptop ko at dahan-dahang naglakad papuntang side table para kuhanin ang charger ko. Nakita kong lumingon sa akin si Arkin kaya nagtama ang tingin namin. Pinanlakihan ko siya ng mga mata kaya binalik niya ang tingin sa camera niya, nakangisi na. 

"Have you guys heard the teaser of my new song? Let me know what you think in the comments," pagpapaalala niya pa ng kanta niya. "I have a question. If you really want someone to listen to the song you created, how will you ask them?" 

Nilipat niya ang phone sa isa niyang kamay para mahawakan ang kamay ko nang patago sa gilid. Sinubukan kong alisin 'yon pero ayaw niya akong pakawalan at hinatak pa ako paupo sa kama. Napatakip ako sa bibig ko gamit ang isa kong kamay para hindi ako makagawa ng ingay. 

"Do I like someone right now?" tanong niya sa sarili niya habang nagbabasa ng comments. "Of course..."

Sinusubukan ko pa ring alisin ang hawak niya sa akin pero nilipat niya 'yon at nilagay sa bewang ko. Hinampas ko tuloy ang kamay niya at mabilis na naglakad paalis. Narinig ko pa ang mapang-asar na tawa niya.

"Of course I like you guys. My Rhythmics..." pambobola pa niya roon. "I really hope you will like my next song. Maganda ang message noon. Malalim pa... It's about a person reminiscing their memories with their special someone who left them in the end... That's their way of expressing how painful it is."

Napakagat ako sa ibabang labi ko, alam kung sino ang tinutukoy niya. Paniguradong hindi 'yon si Clea at hindi naman siya iniwan noon. Hanggang ngayon ba pinapatamaan pa rin ako nito sa kanta niya? Kapag siya ginantihan ko! 

"No, it's not my experience. It's an experience of a friend..." Tumawa na naman siya. "Kung alam n'yo lang... Na-broken na kasi lahat ng kaibigan ko, eh. Shoutout nga pala kay Sebastian! Kung nakikinig ka ngayon, kawawa ka naman. Para sa 'yo 'yong kanta ko." 

Mabuti na lang at in-end na rin niya kaagad ang live niya na 'yon kaya nakahinga ako nang maluwag. Pagkatapos noon ay nag-post pa siya ng selfie niya na nakahiga sa bed sheet ko! Mabuti na lang talaga at walang nakakapansin! 

"Tapos ka na ba?" tanong niya sa akin nang pumunta siya sa tabi ko. 

"Hindi pa kaya umuwi ka na." Sinamaan ko siya ng tingin kaya nagtaka siya. "Paano kapag nalaman nilang narito ka sa kwarto ko, huh?"

"Via, 'yong bed sheet mo, parang bed sheet ng hotel..." Napailing siya at tiningnan pa ang bed sheet ko. Aba, nilalait niya ba 'yon?! Maganda naman, ah! Comfortable din siya higaan! 

Umuwi na rin 'yong lalaking 'yon pagkatapos tumambay at makipagkulitan kina Aidan. Maluwag na ang schedule niya dahil puro pag-promote na lang ng kanta niya ang inaatupag niya ngayon. Iyon ang sabi niya sa akin. 

Dumating ang Friday at todo pilit na naman sina Luna sa akin pumunta. Gabi pa naman 'yon magsisimula kaya nag-overtime muna ako sa office para tapusin ang trabaho ko. Pagkatapos noon ay matagal akong nakaupo sa sasakyan, iniisip kung pupunta ba ako o hindi. Ang sabi ni Luna ay kaunti lang daw ang tao pero natatakot pa rin ako.