YES SIR, NO MISS.

5

"Mauna na ako, pupuntahan ko lang yung mga—"

"Oceana, sorry. I did not mean—"

"Huy, okay lang ako. Tama naman kayo." I sighed "Ngayon ang unahin muna natin ay yung mga anak natin dahil mamaya na yung battle of the bands nila." I tried to sound jolly to convince them na okay ako.

••
•••

"Naaaay!!" Zion waved his hands as he saw me approaching

"Oh? bakit niyo tinigil?" tinigil kasi nila yung practice nila nung dumating ako.

"Ihhh nay surprise nga po kasi dapat!!" protesta naman ni Mae, isa sa vocalist nila.

"Oo nga nay, pag narinig mo hindi na yun pasaborg!!" dagdag pa ni sarah, also one of the lead vocals.

"Hay nako, sige na nga. Pumunta lang naman ako to check on my babies!" I protest and I see how they giggled. My precious babies, they've somehow completed my heart.

"Lika nga kayo dali!" Lumapit naman sila sa akin. "Gaya ng dati..." I opened my arms, signalling them to do it—nakaugalian na namin ito na whenever may mga ganitong bagay na nakakapag pressure sakanila or kapag kinakabahan sila, we gave a group hug. It eases the pressure, nervousness that we feel.

"Grabe namiss ko iyon!!" John screamed after our group hug.

"Oha! galingan niyo mamaya ha and remember—"

"You are always proud of us!!" sabay sabay nilang aniya.

"And..."

"Inabyou!!" we all giggled.

"Sige na. Sa faculty lang ako if kakailanganin niyo ako." Umalis na din ako agad, gustuhin ko man na marinig ang kakantahin nila for later pero wala talo ako, ayaw talaga nila. Surprise nga daw kasi.

Dadaan din ako sa classroom ko dahil nandoon daw yung ibang classmates nila sabi nila Sarah. Siguro daw nag-aayos ng banners for later.

I knocked thrice before peeking through the slightly opened door "Hi!" I greeted them enthusiastically.

"Nay!!"
"Miss O!!"

Oh how my heart melted everytime I saw them. Lord, okay na ata akong walang jowa basta lagi silang ganito.

"Wow! ang ganda naman nito, manang mana talaga kayo sa akin!" pabiro kong aniya pero ang ganda talaga ng mga ginawa nila, indeed a pasabog later pati banners kabog!

"Thanks sa aso't pusa natin nay, sila lang naman ang nakaisip nito"

"AND TAKE NOTE NAY! bati sila ngayon." medyo naguluhan ako, hindi ako informed na may aso't pusa na pala kami sa room. The last time I checked bawal ang pets sa loob ng school premises.

"Ha?! aso't pusa?"

"Si Dianne at Ryan kasi nay, hindi yung literal na aso at pusa na animals." Ngayon gets ko na, himala nga na hindi sila magbangayan.

We are still having our small chitchats when the door swung open revealing Dianne and Ryan holding two paper bags full of snacks. Bet they are getting along well na.

"Guys!! break muna!!" sigaw ni Ryan as he fully entered the room di ata napansin na nandoom din ako.

"Ay taray ang daming lafangs!! Ang galante naman talaga ni Pres!"