Nauna nang tumayo si France at lumabas.

“Ahh Ranzell, I'll just eat” I said.

I heard him sighed.
“Okay. Kumain ka ng marami.” he said.

“Okay. Ikaw din.” I said.

“Sige, tatawag ako ulit mamaya”

“Yeah, sure.”

Nakagat ko ang labi. Walang nagsasalita sa amin pero wala ring nagbababa ng tawag.

“Ibaba mo na” natatawang sabi niya.

I chuckled then nod.
“Okay, bye.”

It's really a tiring day. Kanina nung recess nag away sina France at Alexa sa canteen. Actually, it's more like si France ang umaway kay Alexa. I can't blame her though.

As for David, kanina niya pa rin sinusuyo at sinusundan si France. Yung isa naman iwas ng iwas. Pati ako nadadamay dahil sinasama niya ako kahit saan siya nagpupunta.

I hope they can still fix everything up.

Pauwi na kami ngayon ni Ranzell. I manage to convince him na ihahatid na lang ulit namin siya ni kuya Jude sa bahay nila mamaya.

“Gosh, I hope France and David fix everything between them.” I said.

“Kanina ka pa hinihila ni France kung saan saan” natatawang sabi niya.

I pouted at him.

“Napagod ka?” he asked.

I rolled my eyes at him.
“Obviously. I even tried to stop her from almost pulling out Alexa's hair kanina dun sa canteen.”

“Oh? Talaga?” nagugulat na tanong niya.

“Yeah” tumatangong sabi ko.

Vacant hour kasi namin yun tapos nung pumunta kami ng canteen ay nandoon din sina Alexa. France couldn't contain her emotions, so she went to her.

“Nasaktan ka ba?” tanong niya.

Saglit akong natigilan bago umiling. Naiilang akong tumingin kay kuya Jude na nasa unahan lang naman ang tingin.

“O-of course not.”

Tumingin siya sa akin atsaka tumango.

“Oo nga pala, may game ulit kami mamaya.” nakangising sabi niya.

Tinaasan ko siya sa kilay.
“Basketball?”

Tumango siya.
“Oo. Babawi kami, natalo kami last time eh”

Sinimangutan ko siya. You even denied me, asshole.

“Buti nga sayo” I said then looked away.

I heard him laugh making me pursed my lips.

When the night came, I was contemplating if I should text Ranzell or not. I wanted to ask him if they win the game or not. I was planning to go in there but I Mom and Dad came home earlier than expected.

Dali dali kong kinuha ang cellphone ko ng tumunog iyon.

Ranzell calling........

“Hi” I answered.

“Hi- Oo sige...next time.”

My brows furrowed. It looks like the game just ended. Medyo maingay rin sa background niya.

“Sorry, katatapos lang.” he said.

“It's fine. Did you win?” I asked.

Narinig ko ang pagtawa niya bago sinagot ang tanong ko.

The Unknown (Holy Heart High School Series #3)Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum