Ang gwapo na sana ee kaso ang suplado lang. Nagsorry na nga nanunumbat pa. At mukha pang hindi marunong ngumiti man lang ha. Sayang, crush ko pa naman sana siya. Uhmpft.Makapagpalit na nga.
----
After the incedent, Sarah changed her clothes into a plain white shirt paired with jeans. She really like clothes that suits her well, those clothes that are comfortable to wear. Napipilitan lang naman kasi siyang magsuot ng mga maiiksi dahil na rin sa impluwensya ng kaibigang si Anne at dahil na rin sa pagrerebelde nito sa ama. On the other hand, Gerald went to ticket booth to buy his ticket. He doesn’t know where he was heading. Ewan ba niya pero nang tanungin siya ng ticketera ay bigla na lang niyang nasabing sa Baguio siya pupunta. There’s something in that place that fascinates him. After buying his ticket, he went straight to the waiting area to rest a bit habang wala pa ang bus na masasakyan. Pinili kasi nitong magcommute na lang instead of using his car. He wanted to try new things on his own. He wants to get lost even for a while, enable for him if not to forget the hurt that Kim caused but at least to lessen the burden and the same time, the guilt he had. Guilt for doing such thing to her., for controlling her life. He was right there, just sitting with other passengers when someone caught his attention. Nagulat siya ng makita ang babaeng nakaplain white shirt na hindi kasing nipis ng suot kanina at ang maiksi nitong shorts ay napalitan na ng jeans. She looks so simple yet sophisticated. Then he realized it was her., the one he bumped earlier. Para sa kanya mas maayos itong tignan kesa kanina. Tuwing magsusuot kasi ng ganoon si Kim ay pinapagalitan nito o di kaya naman ay pinagpapalit ng damit. Ayaw kasi nitong mabastos ang kasintahan kaya hanggat maaari ay pinagbabawalan niya itong magsuot ng ganoong karevealing na damit kahit pa man marami naman siyang nakikitang mga babaeng maiiksi kung manamit. Hindi niya alam pero there’s a part of him na parang gustong protektahan ang babae katulad ng ginagawa niya sa dating kasintahan. Hindi niya rin mawari kung bakit bigla na lamang niyang kinukompara nga dalawa kaya agad nitong binaling sa iba ang tingin.
----
“Sarah. Sarah Sophia.” Sigaw nito sa babaeng pababa ng bus.
“Angge.” While she run towards the girl calling her name and hurriedly hug her.
“Ang ganda-ganda mo pa rin girl.” Pagpuri nito sa dalaga.
“Ikaw din naman ee. Namiss kita.” Bati nito sa anak ng Nanay Luring niya. Hindiman palagi itong nagkikita ay masasabing magkasundo ang dalawa dahil na rin sa halos magkasing-edad ang mga ito.
“Ako din.” Habang tinutulungan si Sarah buhatin ang mga gamit niya. “Tuwang-tuwa nga ako nang sabihin ni Nanay na magbabakasyon ka raw dito. Buti na naman at kahit papano ay may makakasama naman ako sa bahay.” Natutuwa pa rin nitong sambit sa dalaga. Si Angeline o mas kilala sa tawag na Angge ay hindi tunay na anak ni Yaya Luring. Namatay rin kasi ang tunay na ina ni Angge ng isilang ito. Ang tunay na ama naman nito ay iniwan sila ng ipagtapat ng ina niya na buntis ito. Marahil ay natakot sa magiging responsibilidad. Kaya nung namatay ang ina ay agad namang inako ni Yaya Luring ang responsibilidad sa bata at itinuring na parang tunay na anak.
Chapter 3
Start from the beginning
