Sevda Karası (1 Mayıs'ta kalkacak)

7🖤

Bölüm Şarkısı: Hakan Peker / Karam

🖤

Birgün özleyeceksin bende ne varsa,
Çalacasın kapımı belki gözlerinde damlalarla,
Kalbinde hazin bir burukluk olacak,
Canın çok yanacak.
Oysa bizden bir çift fotoğraf kaldı tozlu raflarda,
Bir tarih var arkasında;
O gün kaybettin sen, beni
Ve bitti geriye senden ne kaldıysa.

🖤

Bundan sonra bölümler yorumlara göre gelecek, beni yazmak için motivasyon eden sizin yorumlarınız.

Keyifli okumalar...

🧡

Kara'dan

Gelen kapı sesiyle gözlerim açılırken Sevda'nın annesinin sesini duydum. Sevda'yı aldığım gibi geri sandalyeye oturturken karşısına geçip oturdum. Şaşkınlıkla bana bakarken ağzını açıp bir şey söyleyemeyip geri kapattığında göz kırptım oturduğum yerde geriye yaslanıp. Başımla kapıyı işaret ettiğimde annesinin adım sesleri koridorda yankılandı. Sevda olayı daha yeni idrak etmiş olacak ki anında oturduğu yerde dikleşti.

"Anne mutfaktayım." Seslenmesiyle birlikte bende başımı kapıya doğru çevirdim.

"Kızım" diyen annem yaşlarındaki kadın kapıda belirdi.

Önce Sevda'ya bakıp gülümsedi, sonrasında beni gördü. Yüzünde beni tanıdığına dair bir işaret gördüğümde oturduğum yerden kalktım. Öne doğru çıkıp elimi uzattığımda teyzenin uzattığı elini öpüp alnıma koydum. Bu sırada yan tarafımda hâlâ oturan Sevda sessiz bir şekilde bizi izliyordu. Ondan fayda olmadığını anlayınca söze girdim.

"Merhaba, ben Meryem'in oğluyum ismim Demir." Kendimi tanıttıktan sonra biraz geri çekildim. Teyzenin isminin Fidan olduğunu Sevda'nın ailesinden bahsettiği kısımlardan hatırlamıştım.

"Memnun oldum oğlum. Bende Fidan, Sevda'nın annesiyim." Yüzünde yeniden tebessüm belirirken kenara çekilip ceketimi aldım.

"Ben gideyim artık, Sevda'yı bırakmak için gelmiştim." Elimde ceketimle Sevda'ya baktığımda büyük bir aydınlanma yaşamış olmalı ki oturduğu yerden kalktı.

"Anne, Kara aynı zamanda Sırma'nın abisi sana söylemiştim ya." Araya girip konuştuğunda Fidan teyze usulca başını salladı biliyorum anlamında.

"İyi geceler oğlum" dedi bana doğru dönüp tebessüm ederek.

"Fidan teyze aslında gitmeden bir şey söylemek istiyorum. Müsaadenizle bu hafta sonu ailemle birlikte size gelmek istiyoruz. Sevda ile görüşüyoruz ve siz de biliyorsunuz, ailelerin de tanışmasından yanayım ben." Sözlerimle birlikte Sevda'nın gözlerini üstümde hissederken karşımdaki kadına bakmaya devam ettim. Fidan teyze de şaşırmıştı çok ani girmiştim konuya sanırım.

"Öyle olsun, Sevda ile konuşur haber verirsiniz." Kızına doğru baktığında Sevda usulca başını salladı. Mutfaktan çıkarken tekrar iyi geceler diledim.

Koridoru geçip ceketimi üstüme giydim, arkamdan gelen Sevda'nın ayak seslerini duyuyordum. Kapıyı açıp ayakkabılarımı giydim. Başımı kaldırdığımda kapının pervazına dayanmış beni izliyordu. Öne doğru bir adım atıp dudaklarımı alnına bastırdım. Sesli nefes aldığında, hafif kapanan gözlerine baktım. Gece siyahı saçlarına dokunup omzundan geriye doğru attım.

"Zor durumda bırakmak istemezdim seni." Onun duyabileceği kadar sesimi ayarlayıp konuştuğumda gözlerini açıp gözlerimin içine baktı.

"Merak etme, hallederim ben. Sırf burada göründün diye hafta sonu ailenle gelmek istiyorsan yapma Kara. Aklım yeterince karışık zaten." Ses tonu öyle kırılgan öyle içtendi ki gözleri bir cam parlaklığını yansıtıyordu.