5🖤

63.3K 3.7K 2K
                                    

Bölüm Şarkısı: Emir Can İgrek / Gönül Davası

🖤

Sevmekle, sevmemek arasında bir uçurum var.
Kalbimin iki yanında asılı kalan iki kadın,
Çekiyor gelecek ve geçmiş arasındaki sınırı.
Gitme diye fısıldıyor birisi, gel diyor diğeri.
Duruyorum yolun ortasında,
Bir mahşer kalabalığının arasında.
Yürüyorum bir yoldan diğerine,
İlk defa görüyormuş gibi bakıyor, dokunuyor, seviyorum...

🖤

Bölüm ithafı: aybenizpinaryildiz

Bir sonraki bölüm ithafını emoji ve randomsuz en çok yorum yapan kişiye armağan edeceğim.

Keyifli okumalar 🧡

Hızla hareket ederken kapıdan gelen sesle birlikte Sevda'ya doğru döndüm. Cihazları yerleştirmiştik ama odanın içinden çıkmaya vaktimiz kalmamıştı. Koridorda yankılanan ayak sesleriyle bana doğru adımladı. Yüzüne yerleşen panik ifadesiyle endişeli görünüyordu. Önümde durduğunda belinden tuttuğum gibi masanın üstüne oturmasını sağladım. Bir nefeslik mesafede gözlerinin şaşkınlıkla açıldığını fark ettiğimde fazla zamanımız yoktu. Derin bir nefes alıp, dudaklarının üstüne dudaklarımı yasladım, aynı anda kapı açıldı.

"Siz ne yapıyorsunuz?"

Gelen sesle birlikte Sevda'nın yumuşak dudaklarının sıcaklığından ayrıldım. Arkamı döndüğümde Sevda'nın tamamen önüne geçmiştim.

"Çık dışarıya hemen." Kapının önünde dikilen adamın kaşları çatılırken arkama bakmaya çalıştı ama sert bir ifadeyle tekrarladım sözlerimi. "Sana çık dedim!" Timur kapıyı kapatırken derin bir nefes verdim.

Arkamı döndüğümde Sevda başını eğmiş ellerini masaya koymuştu. Az önce dudaklarıma değen dudağının bir kenarını ısırıyordu. Elinden tutup masadan inmesine yardımcı oldum. Bir an önce buradan çıkmamız gerekiyordu. Kapıya doğru ilerlediğimizde koridordaki sesleri dinledim bir süre ses gelmeyince hızla koridora çıkıp kapıyı kapattım.

Birlikte merdivenlere ilerlerken konuşma bitmiş herkes alkışlıyordu. Dikkat çekmeyecek kendimize sakin bir köşe bulduk. Gelen alkolsüz kokteyllerden alıp, resimlere bakmaya başladık. Sergide yarım saat kadar oyalayıp Yelda ve Hasan'in yanına doğru ilerledik. Sevda sessizce yanımda bana uyuyordu.

"Çok güzel bir sergiydi, tebrik ederim." Yelda'ya dönüp hafifçe tebessüm ettiğimde elimi uzattım. Elimin içine avucunu bırakırken baş parmağı tenimi okşadı. Elimi geri çektim beklemeden.

Sevda Karası (1 Mayıs'ta kalkacak)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin