My friend is not in love

Chapter-1(meet)

14.2.2004(At seoul)
At Kim house
Mr.kim-"appaသမီးလေးရယ်စိတ်မကောက်ပါနဲ့တော့နော်ထမင်းစားလိုက်ပါနော်...."
Jen-"စားဝူးးးး"
အိပ်ခန်းရဲ့ကုတင်မှာထိုင်ကာအဖေဖြစ်သူကိုကျောပေးကာထိုင်လျက်စိတ်ဆိုးနေတဲ့ကလေးမလေး အဖြစ်ကတော့ဒီနေ့သူမအဖေကကစားကွင်းလိုက်ပါိ့မယ်ပြောကာအလုပ်ကိစ္စကြောင့် လိုက်မပိုနြိုင်ခဲ့တာကြောင့်တစ်နေကုန်ဘာမှမစားဘဲစိတ်ကောက်နေခြင်းပင်အမေဖြစ်သူပြောလည်းမရအခန်းထဲမှထွက်မလာ အဖေဖြစ်သူညနေဘက့ပြန်လာလို့အခန်းထဲဝင်ချော့နေတာတောင်မရသေးပါဘူး တစ်အိမ်လုံးရဲ့ဖူးဖူးမှုတ်အလိုလိုက်ခြင်းခံထားရတဲ့ တစ်ဦးတည်းသောသမီး​​လေး လေးနှစ်ကျော်ရွယ်ငါးနှစ်တောင်မပြည့်သေးတဲ့jennie kimလေးရယ်ပါ နှုတ်ခမ်းဟာလည်းဆူထော်လို့
Mr.kim-"appa နဲ့ညနေဘက်စက်ဘီးစီးကြမလားဟင် ......"
အဲ့တော့မှနှုတ်ခမ်းထောင့်လေးတွေကွေးတက်လာပြီး သူ့အဖေရှိတဲ့ဆီကိုလည့်လာပြီး
Jen-"appa တကယ်ပြောတာပါနော်"
Mr.kim="တကယ်ပါဗျ မီးလေးသာထမင်းစားရမယ်နော် စားပြီးတာနဲ့စက်ဘီးစီးရမယ်နော်"
Jen="စားမယ် စားမယ် jenထမင်းစားမယ် ဒါပေမယ့်ထမင်းတစ်မျိုးတည်းတော့မရဘူးနော် appa"
Mr.kim="appa သမီးလေးအကြောင်းသိလို့ appa ကသမီးကြိုက်တဲ့မုန့်တွေဝယ်ခဲ့ပါတယ်ဗျ"
Jen-"ဒါဆိုအခုသွားစားကြမယ် appa jen ကိုချီ မြန်မြန်သွားမယ်ပြီးရင်စက်ဘီးစီးမှာ"
Mr.kim-"ဟုတ်ပါပီဗျ"
Mr.kimလည်းသမီးဖြစ်သူကိုချီကာအောက်ထပ်ကိုဆင်းလာတယ် အောက်ထပ်ရောက်တော့Mrs.kimကတော့တော်သေးတာပေါ့တိုတဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်ပြီးသက်ပျင်းချနိုင်တော့တယ်
       ထမင်းသေချာစားနေတဲ့သမီးဖြစ်သူကိုလင်မယားနှစ်ယောက်လုံးသေချာဂရုစိုက်ပေးနေ​ကြတယ် Mr.kimတို့လင်မယားကလက်ထပ်ထပ်ပြီးချင်းကလေးလိုချင်ခဲ့ကြတယ် ဒါပေမယ့် Mrs.kimကနှလုံးအားနည်းတော့ကိုယ်ဝန်ဆောင်ပြီးကလေးမွေးဖို့မလွယ်တာမိူ့ဆရာဝန်ကပြောတာကြောင့် Mr.kim ကကလေးလိုချင်ပေမယ့်လည်း မိန်းမအတွက်ကြည့်ပြီးကလေးမယူဖို့ပြောပေမယ့် Mrs.kim ကတော့ကလေးအရမ်းလိုချင်ခဲ့တယ် နောက်တော့လက်ထပ်ပြီးလေးနှစ်အကြာမှာသမီးလေးကိုကိုယ်ဝန်ယူခဲ့ကြတယ် Mrs.kim ရဲ့ကလေးလိုချင်တယ်ဆိုတဲ့စကားကြောင့်ပေါ့ကလေးလိုချင်တာကြောင့်မရနိုင်ဘူးဆိုတဲ့အချိန်မှာအမြဲငိုကြွေးနေခဲ့ရတာလေ နောက်တော့သမီးလေးကိုအောင်အောင်မြင်မြင်မွေးဖွားနိုင်ခဲ့တယ် တစ်ဦးတည်းသောလေးလည်းဖြစ်ခက်ခက်ခဲခဲရထားတာမို့  Mr.kim တို့လင်မယားသည်းသည်းလှုပ်ဖြစ်ရခြင်းပင် နှစ်ဖက်အဖိုးအွားရဲ့တစ်ဦးတည်းသောမြေးလေးမို့jenလေးဟာမွေးလာကတည်းကအချစ်ခံလေးပင်
Jen="appa jenစားလို့ပြီးပြီး ဗိုက်လည်းဝပြီ စက်ဘီးစီးကြရအောင်appa"
ပြောကာထမင်းစားစားပွဲထိုင်ခုံကနေပြေးဆင်းသွားပြီးခြံထဲကိုပြေးသွားတဲ့ကလေးလေး
Mrs.kim-"သမီးလေးဖြေးဖြေးသွားလေ ယောကျားမြန်မြန်သွားကြည့်လိုက်အုံးသမီးကိုချော်လဲနေမယ်"
Mr.kim-"ဟုတ်ပီဟုတ်ပီ"
အိမ်ရှေ့ရောက်တော့သမီးလေးမှာပန်းပင်တွေနားကသူ့နဲ့သုံးဘီးစက်ဘီးပန်းရောင်လေးကိုထုတ်ထားပြီးပြီ
Jen-"appaသွားကြမယ်လေ"
Mr.kim-"ကဲ appaလာပြီနော်"
Mr.kimလည်းသမီးဖြစ်သူနဲ့အပြင်ထွင်ခဲ့လိုက်ပြီးသမီးလေးစက်ဘီးစီးတာကိုအနောက်ကလိုက်ကြည့်ပေးနေခဲ့တယ် Mr.kimတို့ခြဲအလျားဟာအတော်ပင်ကျယ်တာကြောင့်လမ်းအတော်လျောက်မှဘေးအိမ်ရောက်သည် ဘေးအိမ်ကိုကြည့်တော့ Mrs.Monobanကိုမတွေ့အရင်တစ်ပတ်ကပြောတာတော့ထိုင်းခနပြန်သွားမလို့တဲ့လေ ခနနေတော့ Mrs.Monobanရဲ့ကားကရောက်လာပြီးMrs.Monoban ကကားပေါ်ကဆင်းလားသည်
Mrs.Monoban-"သားkimပါလား... အော်မြေးလေးjenပါပါတာဘဲကြည့်ရတာစက်ဘီးစီးနေတာလားjenလေးက"
Jen-"ဟုတ်တယ်ဖွားဖွား..."
Mr.kim-"အခုမှပြန်ရောက်လာတာလားအန်တီ"
Mr.Monoban-"ဟုတ်တယ်သားရယ် ဟိူမှာကိစ္စလေးရှိလို့ လာအထဲဝင်ကြလေ အအေးလေးဘာလေးသောက်ရအောင် မြေးလေးjenအဖွားအိမ်သွားမလား"
Jen-"nae ဖွားဖွား"
သမီးလေးကစက်ဘီးပေါ်ကဆင်းပြီးအန်တီလက်ကိုကိုင်ကာအထဲဝင်ဖို့ကြင်နေသည်
Mrs.Monoban-"မိတ်ဆက်ပေးစရာဘူတစ်ယောက်ရှိတယ် မြေးလေးliဆင်းခဲ့ပါအုံးအိမ်ထဲဝက်ရအောင်လေမြေးရဲ့"
အသံဆုံးတာနဲ့ကားနောက်ခန်းကနေဆင်းလာတဲ့အသက်7နှစ်အရွယ်ကောင်လေးတစ်ယောက် နောက်တော့အိမ်ထဲအတူဝင်ခဲ့ကြသည်
အိမ်ထဲရောက်တာနဲ့ အန်တီကရေခဲသေတ္တာထဲကအသီးအနှံတွေအအေးတွေတိုက်တယ်
Mrs.Monovan-"Maid ဒီပစ္စည်းတွေကိုပြင်ဆင်ခိုင်းထားတဲ့အခန်းမှာသေချာနေရာချပေးပါဘယ်ပစ္စည်းမှဘာမှမဖြစ်ပါစေနဲ့နော်ငါ့မြေးပစ္စည်းတွေကို"
Maid-"nae အခုဘဲလုပ်လိုက်ပါ့မယ်"
Mr.Monoban-"သားကိုမိတ်ဆက်ပေးရအုံးမယ် ဒါအန်တီ့ရဲ့တစ်ဦးတည်းသောမြေးလေးလေ lalisa Monobanတဲ့ 7နှစ်​ပြည့်​​ပြီး​ပြီသားလေးဦးလေးနဲ့ညီမလေးကိုနှုတ်ဆက်လိုက်ပါအုံး ဦးဦးနာမည်ကkim janeiro တဲ့လေညီမလေးနာမည်က jennie kim တဲ့မှတ်ထားနော်သား"
Li="ဟုတ်ဖွားဖွား ဦးဦးနဲ့ညီမလေးတွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်ဗျ"
Mr.kim-"သားကလူချောလေးဘဲ နာမည်လေးကလည်းချစ်စရာလေး ဦးလေးကိုမှတ်ထားနော်ဘေးခြံမှာနေတာ ပျင်းရင်လာခဲ့ကြားလား ညီမလေးကိုလည်းကြည့်ပေးအုံးနော်လာဆော့ကြားလား ဦးလေးတို့အိမ်လာရင်မုန်​​တွေကျွေးမှာနော်"
တည်တည်လေးငြိမ်နေတဲ့ကလေးကိုပြုံးသွားအောင်ပြောပေမယ့်လည်းမျက်နှာငြိမ်လေးနဲ့ပင်အဲ့ကလေးက
Li="li လာခဲ့ပါမယ်ဗျ"
Jen="li...."
Mr.kim-"သမီးလေးအဲ့လိုမခေါ်ရဘူးလေoppa liလို့ခေါ်ရမှာပေါ့"
Jen-"ရဝူး...ရဝူး....jenနဲ့သူငယ်ချင်းဖြစ်သွားပြီလေနော် li li လို့ဘဲခေါ်မှာနော်li"
Liလည်းနှုတ်ခမ်းကြီးစူကာပြောနေသည်ကလေးမလေးကြောင့်ပြုံးမိပြီး
Li-"ဟုတ်ပီနော် liလို့ဘဲခေါ် liကလည်းjenလိုဘဲခေါ်မယ်နော်
Jen-"ကောင်းတယ် ဒါဆိူjenတို့သွားဆော့ရအောင် "
Li="inn inn"
Liလည်းကလေးပုပုသေးသေးလေးဆွဲခေါ်သွားတဲ့နောက်ပါသွားတယ်
Mr.kim="liလေးအမြဲတည်နေတာဘဲနော်အန်တီ
Mrs.Monoban-"liလေးကသနားစရာကောင်းပါတယ် မျက်နှာလေးအမြဲတည်နေရှာတာ သူ့အဖေနဲ့အမေကဒီနေ့ဘဲကွာရှင်းသွားပြီ အန့်တီသမီးကလည်းအသစ်ယူတော့မယ်တဲ့ liလေးအဖေကလဘ်းအသစ်ရနေပြီသူက liလေးကိုမစောင့်ရှောက်နိုင်ဘူးတဲ့လေ အန်တီရှိမနေခဲ့တဲ့အတောအတွင်း ကလေးကဘယ်လောက်စိတ်ဓာတ်ရာရခဲ့လည်းမသိခဲ့ပါဘူးသားရယ် အရယ်အပြုံးမတွေ့ရတော့ဘူး အခုလည်းသူ့အမေကအသစ်ယူတော့မှာမို့ လိုက်လာခဲ့တာမနေချင်တော့ဘူးတဲ့လေ"
Mr.kim-"အကုအညီလိုရင်ပြောပါအန်တီရယ်liလေးကိုကျွန်တော်တို့သားအရင်းနဲ့မခြားစောင့်ရှောက်ပေးပါ့မယ် "
Mrs.Monoban-"ကေျးဇူးပါသားရယ်"
Mr.kimသေချာတွေးကြည့်တော့လည်း
Liဆိုတဲ့ကလေးဟာအရွယ်နဲ့မလိုက်အောင်ခံစားချင်တွေထိခိုက်ခဲ့ရသူဖြစ်သည် Mr.kimလည်းMrs.Monobanနဲ့စကားတွေပြောပြီးတာနဲ့ပြန်သင့်ပြီမို့Mrs.Monobanကိုနှုတ်ဆက်ပြီးခြံထဲကသမီးဖြစ်သူကိုအိမ်ပြန်ချိန်တန်ပြီမို့သွားခေါ်ရတော့တယ်
Jenlisa's side
နှစ်ယောက်သားအိမ်ရှေ့ကမြက်ခင်းပေါ်မှာထိုင်ကာအပင်လေးတွေကိုကြည့်နေကြတယ်
Jen-"li ကဘယ်နှစ်တန်းလည်း"
Li="liကအငယ်တန်းဒုတိယနှစ် jenလေးကရော"
Jen="jenကကျောင်းတက်ရသေးဝူး ငါးနှစ်မပြည့်သေးလို့ နောက်နှစ်ဆိုတက်ရပြီ"
Li-"ဟုတ်လားကလေးလေးပေါ့.."
Liကပန်းပင်တွေကိုသေချာကိုင်ကြည့်နေတော့
Jen="li ကအဲ့ပန်းကိုသဘောကျလို့လားကိုင်ကြည့်နေလို့"
Li="မဟုတ်ပါဘူး ဒီတိုင်းကိုင်ကြည့်ရုံပါဘဲ liကနေကြာပန်းကိုအကြိုက်ဆုံးဘဲ"
Jen-"နေကြာပန်းဆိုတာအဝါကောင်ပန်းကြီးမဟုတ်လားကြီးတယ်လေ ဟုတ်တစ်ခါommaပုံပြင်ဖတ်ပြတုန်းကပြတယ်"
Li="ဟုတ်လား"
Jen="ဟုတ်တယ်...ဒါနဲ့ဘာလို့ကြိုက်တာလည်း"
Li-"သူကအဝါရောင်လေနှစ်လိုဖွယ်ကောင်းတယ် အလယ်မှာလည်းအမဲရောင်နဲ့liကြိုက်တယ် သူ့ကိုကြည့်ရင်စိတ်ထဲကြည်နူးမိလို့"(အပြင်ကlisaဖြေတာနဲ့တော့မတူနိုင်ပါဘူး ရောင် က နေကြာပန်းကြိုက်တော့ရောင့်စိတ်ထဲမှာတွေးသလိုထည့်​ရေးလိုက်တာပါ)
Jen-"အဲ့လိုလား ဒါပေမယ့်jenကတော့အဝါရောင်မကြိုက်ဘူး..."
Li="ဒါဆို jenလာအရောင်ကိုကြိုက်လည်း"
Jem-"အမဲ.."
Li-"ကိစ္စမရှိပါဘူး liကအဝါရောင်ကြိုက်တယ် jenကအမဲရောင်ကြိုက်တယ်နှစ်ယောက်ပေါင်းရင်တော့နေကြာပန်းရပါသေးတယ်"
Jen-"ဘယ်လိုမျိုးလည်း...."
အဲ့အချိန်
MrKim-"jem ပြေန်ရအောင်လေမိုးချုပ်​နေပြီ oppaကိုနှုတ်ဆက်လိုက်မနက်ဖြန်ကျရင်တွေ့မယ်လို့"
Jen-"မနက်ကျရင်တွေ့မယ်နော်liတာ့တာ"
Li="တာ့တာနော်jenလေး"
Mr.kim-"မနက်ဖြန်ကျရင်အိမ်လာခဲ့အုံးနော်liလေးအိမ်ကမင်းအန်တီလေးကိုမှာထားမယ်မုန့်လုပ်ဖို့လာခဲ့နော်"
Li="nae ဦးဦး "
Liလည်းဦး​​လေးကjenကိုချီပြီးပြန်သွားတာကိုကြည့်နေမိတယ်
Li="ငါ့အဖေလည်းငါ့ကိုအဲ့လိုချစ်ပေးရင်ကောင်းမှာဘဲ"
Liလည်းပြောကာအိမ်ထဲဝင်ခဲ့သည်စာအုပ်ခန်းထဲနှာစားရင်စစ်နေတဲ့အဖွားနားသွားးလိုက်ပြီး
Li-"ဖွားဖွား"
Mr.Monoban-"ပြောလေမြေးလေး"
Li-"li နေကြာပင်တေလိုချင်တယ်ဖွားဖွား"
အမြဲတမ်းဂရုစိုက်ကြင်နာမှုမခံရတဲ့liဟာအဖွားရဲ့ကြင်နာဂရုစိုက့မှုတွေကြောင့်အဖွားကိုတော့အရမ်းချစ်ပါသည် အဖွားကိုဖက်ကာနေကြာပင်လိုခဖင်တယကိုတောင်းဆိုနေပြန်သည်
Mr.Monoban-"မြေးလေးလိုချင်ရင်မနက်ဖြန်ကျရက်နေကြာပန်းတွေအဖွားမှာပေးမယ်လေ"
Li="မဟုတ်ဖူး ဖွားဖွား liကခြံထဲမှာနေကြာခင်းလိုချင်တာ ခြံအနောက်ကအားလားဖွားဖွားliနေကြာပင်တွေစိက်ထားချင်တယ်"
Mr.Monobanလည်းမြေးဖြစ်သူရဲ့စကားဆိုအမြဲလိုက်လျောနေကြအတိုင်း
Mr.Monoban-"မြေးလေးသဘောပါရှင် မနက်ဖြန့ကျရင်ဖွားဖွားဘူခေါ်ပေးမယ်နော်ပပင်စိုက်ဖို့ ဟုတ်ပြီလား မြေးလေးစိတ်ကြိုက်ဖြစ်စေရမယ်"
Li="ဟုတ်ဖွားဖွား ဒါဆိူgnနော်သားသွားနားတော့မယ်"
Mr.Monoban="ဟုတ်ပါပီရှင်"
အနမ်းပေးကာ စာကြည့်ခန်းကနေထွက်သွားသည့်မြေးကိုကြာ့်ကာပြုံးနေမိသည် ယခုရှာနေတာတွေအကုန်မြေးအတွက်ပင်အချမ်းသာဆုံးစာရင်းဝင်တစ်​ယောက်​ဖြစ်သည့်အ​လျောက်မြေးကိုလိုချင်တာတွေဖြေ့ဆည်းပေးလေ့ရှိသည် Mr.Monobanရဲ့ဘဝမှာliလေးကသာဆည်းလည်းလေးဖြစ်နေသည်
#Chapter-1(end)
#update ကြာနိုင်ပါသည်😎