Merhaba ben Ecem .Mavi gözlerim var ve uzun kızıl renginde saçım var fiziğim güzeldir.Öğrenciyim en iyi arkadaşım Eliftir.Ama elif çok dedikoducudur.Yarın cumartesi şuan okuldayım ders zili çaldı.Derse gitmem lazım.Ders biyoloji hiç sevmem.Dersteyim hoca içeri girdi. "Kitabınızın 120.sayfasını açın"dedi Açar açmaz kafamı sıraya gömüp uyudum.Elif yanımda oturuyordu.Sonra öğretmen geldi."Ecem" dedi uyanmadım.
Hadi kalk Ecem dedi ama ben hala daha uyanmadım "Anne beş dakika daha" dedim.Uyku sersemliğiyle hiçbir şey hissetmiyordum. Herkes gülmüştü.
Arkamda oturan kişinin gülüşüyle uyandım .Öyle bir gülüyordu ki -tabiri caizse-deprem oldu sandım. Uyandığım an herkes bana bakıp gülüyordu.Ben bir hocaya baktım birde arkamda duran kişiye.Kaşlarımı şaşkınca kaldırıp ona dedim ki; "hey çocuk sen gülünce deprem oldu sandım". Başımda dikilen öğretmen bana öyle bir baktı ki bağırarak "Doğru müdüre" dedi.Ve sıramdan kalkıp müdürün odasına gittim.Tam gitmeden önce o kişinin bakışlarını gördüm.Bana tuhaf bir biçimde bakıyordu.
Bende ona baktım.Hızlıca kapıdan çıkıp müdürün odasının yolunu tuttum.Gelir gelmez başıma bela almıştım.Bu nasıl bir şanstı böyle.
Bahçeye indiğimde karşımda o çocuk vardı.Herkes etrafa kaçışıyordu.Bakışları bende durdu.
Benden ne istiyordu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PİSKOPAT AŞIK (YARDIMMM)
RomanceOnun ateş saçan gözleri vardı Farklı olmak zorundamıydı? Evet zorundaydı O Farklıydı ÇÜNKÜ BENİ KAÇIRMIŞTI
