*    *    *

"Itadori, Kugisaki, sevgilileriniz var mı?" diye sordu Megumi, önündeki dondurma kasesini izlerken. Gençlerin ikisi de yapacakları şeyleri planlarken gelen ani soru karşısında şaşırmışlardı.

  "Benim yok," diye yanıtladı Nobara kendini toparladığında. Saçlarını geriye doğru savurdu, "Henüz bu güzelliğe değecek kadar kaliteli biri ile tanışmadım. Ya sen, Yuuji? Kız arkadaşın var mı? Bu yıl birçok kız bana senin sevgilin olup olmadığını sordu ama sana söylemeden onları reddettim. Harikayım!"

  Yuuji kıkırdarken içinden Nobara'ya yüzlerce kez teşekkür etti. Okuldaki kızlar onun için bazen fazla boğucu olabiliyordu, sadece ödev sorduğunda bile. Yine de onları reddettiğini ve kırdığını düşünemiyordu bile.

  "Hayır, kız arkadaşım yok. Bu şekilde iyiyim. Ayrıca tarihleri aklımda tutma konusunda kötü olduğum için birinin kulağımın dibinde bağırması isteyeceğim son şey bile değil."

   Nobara kahkaha attı, o tarih işlerini önemseyen bir kız değildi ve bu ona da komik geliyordu. Sonuçta bir insanı gerçekten seviyorsan belirli bir süresinin olması gerekmezdi. En azından o böyle düşünüyordu.

  "Hey Megumi, yoksa bizden sakladığın bir aşk hayatın falan mı var ha? Senin bu tür sorular sormana alışık değilim." dedi kısa saçlı kız dalga geçer bir şekilde.

  Yuuji bakışlarını önündeki çilekli dondurmaya verdi ve sebepsiz bir şekilde gerildiğini belli etmemek için kaşığına aldığı dondurmayı yavaş yavaş yemeye koyuldu. Megumi'nin verdiği cevap ise basit bir omuz silkme olmuştu.

   Sorulan böyle bir soruya omuz silkmek ne anlama geliyordu? "Hayır," demek istemişti ancak cevabı bir "Evet" de değildi. Yani henüz çıkmaya başlamamışlar mıydı yoksa Megumi ondan hoşlanıyor muydu? Veya buna benzer binlerce farklı olasılık?

   Yuuji'nin şimdiye kadar hiç hissetmediği o garip bir duygu oluştu içinde. Kalp kırılması mıydı yoksa hayallerinin yıkılması mı emin değildi ancak boktan hissettiriyordu. Midesi yanıyor gibiydi, sanki bütün vücudu ağırlaşmıştı ve ayağa kalksa milyonlarca toza dönüşüp dağılabilecekmiş gibiydi. Ve biraz da kıskanmıştı.

  Bir başkasının ona bakarken ne kadar güzel olduğunu düşünmesini istemiyordu. Güneş yüzünden elmacıklarının üstüne düşen kirpiklerinin gölgesinin ve gece mavisi gözlerinin ne kadar mükemmel göründüğünü bir başkasının düşünmesi fikri kötüydü. Ya da onu uyurken izleyebilecek fazladan biri çıkması... Hepsi kötü hissettiriyordu.

  Üç genç güneş batana kadar kafede sohbet ettikten ve yaz planları yaptıktan sonra beraber Central Park'a kadar yürümüş, oturdukları bankta havanın kararmasın beklemiş ve uzaktan gelen müzik sesini dinlemişlerdi. Nobara başını Yuuji'nin omzuna yaslamış, Megumi'nin saçlarıyla oynarken onlara tatilde yapmak için birkaç fikir daha vermişti. Yuuji bazılarına heyecanla onay verirken Megumi her zamanki gibi sessiz bir şekilde onları izlemişti.

~

  "Maki az önce mesaj attı. Gelecek hafta Inumaki'nin doğum günü partisi için üçümüzü davet etti. Bu yüzden şimdi elbise bakmam gerekiyor. Siz de giyinmek için bir şeyler bakmaya başlarsanız iyi olur," dedi Nobara çenesini kaldırarak. Ardından eve dönmek için beraber yürüdükleri yolda ikisinin yanından ayrılarak ana yola doğru koşmaya başladı.

   Yuuji de Megumi de Nobara'nın Maki ile bulunacağını anladılar. Soğuk kanlılığını bir kenara bırakmış, kalabalık sayılabilecek yolda deli gibi koşmaya başlamıştı nasıl olsa. Nobara her ne kadar zeki sayılabilecek bir kız da olsa yapacağı şeyler ve attığı adımlar açıkça belliydi, yalan söylemekte de başarılı değildi.

  Megumi Nobara'nın arkasından bakmayı kesip gülümseyerek Yuuji'ye döndü, "Sen de geleceksin, öyle değil mi Itadori?"

  Yuuji karşısındaki genç çocuğun koyu mavi, güzel gözlerine bakarken kalbinin hızlandığını hissettiğinde bakışlarını aniden ayakkabılarına çevirdi ve sadece başını sallamakla yetindi. Megumi'nin ona bakması bile kalbinin hızlanmasına, nefesinin kesilmesine sebep oluyordu. Sabah saatlerinde çiğ damlalarının yavaş ve nazik bir şekilde ağaçların yapraklarına, yerdeki çimler ile çiçeklere konması gibiydi. Kolayca gözlemlenebilir veya fazla fiziksel olmasa da yakından dikkatli bir şekilde baktığınızda özel bir olayı izliyor gibi hissederdiniz nasılsa. Bu bir yandan güzeldi ancak öteki yandan oldukça kötüydü... Kalbinin sakinleşmesini beklerken yanında yürüyen çocuğa kaçamak bir bakış attı. Ellerini ceplerine koymuş, hafif kambur bir şekilde yolun ilerisine bakarak ilerliyordu.

  "Bir sorun mu var, Itadori? Sana karşı bir hatam mı oldu? Bugün yüzüme bile bakmadın." diye sordu Megumi mırıldanarak. Yuuji'nin ona bu şekilde davranmasını gerektirecek hiçbir şey yapmadığına emindi oysa ki.

  Pembe saçlı genç, bu kez bakışlarını kaçırmak yerine şaşkınlıkla aralanan gözlerini Megumi'ninkilere dikti. Bunu fark ettirecek kadar mesafeli olmadığını sanıyordu. Onunla konuşmuş, hatta sorularına samimi cevaplar verip şaka yapmayı bile denmişti. Ancak belli ki bu yaptıklarına rağmen hâlâ o mesafeyi bırakmıştı aralarında. Asıl amacı buydu zaten ona olan duygularını belli etmek istediği son şeydi...

  "Öyle mi? Özür dilerim, son zamanlarda oldukça dalgın hissediyorum da. Ama istersen Inumaki'nin doğum günü için beraber alışverişe çıkabiliriz! Önce hediyelere bakarız ve partinin yapılacağı yere göre kıyafet falan seçeriz, ha?" diye bir teklifte bulundu samimiyetini belli etmek adına, yüzüne sıcak bir gülümseme yerleştirmeye çalıştı ardından. Karşsındaki gencin, endişeli olduğunu anlamasını istemiyordu. Ne olursa olsun, kendi bile duygularından emin değilken ona bir şeyler çaktırmak olabilecek en kötü şeydi.

  Megumi elini ensesine götürdü ve başını salladı, "Öyleyse partinin yeri belli olunca konuşuruz."

  İki oğlan başka hiçbir şey söylemeden beraber uzunca bir yol yürüdüler ve sonunda Fushiguro evine gitmek üzere Yuuji'den ayrıldı. Tekrar yalnız kalan Yuuji, bir süre Megumi'nin gittiği boş yolu izledi. Güzel bir arkadaşlıkları vardı. Kesinlikle harikaydı. Yuuji bir şeyleri batırmazsa harika olarak devam edebilir de.

   Yorgun bir şekilde iç çekti ve adımlarını eve yönlendirdi. Artık bu konu hakkında daha az düşünmek istiyordu.

_____________
Time to fan art için ağlama

_____________Time to fan art için ağlama

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Central Park :: itafushiWhere stories live. Discover now