NAZENİN (BxNONBİNARY)

1-Beyaz Elbiseli Yabancı

╭┉┉┅┄┄•◦ೋ•◦❥•◦ೋ
     

Seri adımlarla ,sinirli bir şekilde yürürken telefonuna gelen mesajla elini kot ceketinin cebine attı.

Mesaja bakarken kaşları daha çok çatılmıştı, önüne bakmadan yürürken karşısından gelen ve etrafına korkak bakışlar atan minik bedenle birbirlerini görmemişlerdi ta kii birbirlerine çarpana kadar.

"Ah! " Minik beden bu çarpışmanın etkisinden, uzun bedenden daha çok etkilenirken önce acıyla inlemiş ardından sinirle gürlemeye hazırlanan adamın kahve gözleri ile parlak bal rengi gözlerini birleştirerek "Çok özür dilerim.. Önüme bakmıyordum, iyi misinin? " Diye mahçup bir şekilde konuştu.

Kahve gözlü, uzun boylu, sakallı esmer adam afallayarak karşısındaki bedene baktı.Bal rengi dolu dolu olmuş korkak bakan gözler, titreyen pembe alt dudak, minik burun, kirlenmiş yüz ve beyaz kabarık uzun elbise, dağılmış kumral saçlar.. Mahallede daha önce böyle birini gördüğünü hatırlamıyordu.

Sinirinden ödün vermeyerek "Dikkat et bacım." Diye homurdandı ve yanından ilerleyip gitmek için adım attı ama kolundan tutan minik ellerle durmak zorunda kalmış, tekrardan öfke kusan gözlerini bal rengi irisler ile buluşturmuştu. "Lütfen bana yardım edebilir misinin?Saraya gidecektim ama beni almaya gelecek olan at arabası gelmedi, ormanda kayboldum ve bir yerden yuvarlandım sonra kendimi bu değişik yerde buldum. Yaşlı bir adamdan yardım istedim ama tacımı alıp kaçtı, sen onun gibi kötü biri gibi gözükmüyorsun.. Lütfen en azından, Âmiyane ormanına gitmeme yardım et. "

"Bacım..Bak,deliyle uğraşacak vaktim yok. Git bir karakola, yardım ederler. " Esmer adam kolunu ,ellerin tutuşundan kurtarmaya çalıştı ama minik beden öyle bir yapışmıştı ki adım attığı anda kendisiyle beraber onuda çekiyordu. "Ulan.. "

"Lütfen." Bal gözlerden firar eden göz yaşları hemen arkasından bir hıçkırıkla beraber "Çok korkuyorum, lütfen yardım et. " Cümlelerini beraberinde getirirken esmer bedenin siniri pof olup gitmiş, yüreğine bir öküz oturmuştu.Dudaklarını aralayarak bir şeyler söyleyecekti ki çalan telefonu ile homurdanarak aramayı cevapladı.

"Abi nerede kaldın ya!?"

Dudaklarını yalayarak etrafına ardından dolu bal gözlere baktı. "Bensiz halledin kardeşim. "

"Ne?! Abi senin mevzun bu ,farkındasın değil mi?"Arkadaşının dehşete düşmüş ses tonu dışarıdan duyulacak kadar yüksek çıkarken sinirle bir nefes aldı. " Memo! Bensiz halledin dedim amın feryadı! İşim çıktı lan! "

Esmer adamın sinirle gürlemesi ile minik beden korkuyla sıçrerken ,Memo ve amın feryadının ne olduğunu anlamaya çalıştı bu sırada esmer beden telefonunu kot ceketinin cebine sokuşturarak hala kolundan tutan bedene "Tamam denüşük, gel bakalım benimle. "Dedi.

❥•

" Prens evlilik için sarayda balo düzenledi. Ülkedeki herkes davetli olduğu için ben de gitmek için hazırlandım ama sonrasında kayboldum ve kendimi burada buldum.. Sen gerçekten o yaşlı adam gibi değilsin, çok iyi birisinin teşekkür ederim. "Bal gözlünün taramalı tüfek gibi hızlı hızlı konuşması ve kolundan iki eliyle tutması ile başını iki yana salladı esmer adam.. Almıştı, başa delinin tekini işte!

Müstakil eve girerek kapıyı kapattığında minik beden hala kolundan tutuyordu. Yol boyu kurtaramamıştı tutuşundan!

"Oh! Senin ismin ne? " Bal gözlünün heyecanlı sorusunu "Pars." Diye cevapladı karşılığında 'o' şeklini alan dudaklar ve ekstradan parlayan gözler ile kaşlarını 'Ne oluyor lan? ' Dercesine çattı ama karşılık olarak "Senin ismin? "Diye sormayı ihmal etmemişti.

" Balım. "Minik bedenin heyecanla cevabını ilk anlamamış ardından "İsmin,Balım mı? "Diye sormuştu, emin olmak istercesine ve heyecanlı bir baş onaylaması almıştı. "Ben sana Bal diyeceğim.. Balım fazla Sahipli oluyor. "Diye mırıldanırak kunduralarını çıkarttı ve eve girdi bu sırada minik beden ellerini kolundan çekmişti sonunda.

Balım, esmer adamın ismi konusunda neden böyle bir karar verdiğini anlamasada üstelemeyerek yere eğildi.Beyaz ,uçları kirlenmiş elbisesini zaptetmeye çalışarak beyaz, hafif topuklu ayakkabısının bağcık kısmını çözmeye çalıştı ama etek her seferinde düşüyor ve görüşünü kapatıyordu. Pars dudağını yalayarak, debelenen bedenin önünde diz çöktü.

Bağcık kısmında sallanan minik, altın kalbin üzerinde yazan '𝓗𝓪𝔂𝓪𝓵𝓵𝓮𝓻 𝓰𝓮𝓻𝓬𝓮𝓴 𝓸𝓵𝓾𝓻.. ' Yazısını okuduktan sonra başını iki yana salladı.İki ayakkabının bağcıkları çözdü  bu sırada Balım nefesini tutmuş, eteğini minik elleri ile sıkıca kavramıştı.

Ardından yatak odasına ilerlediler. Pars, dolabından siyah bir eşofman çıkardı. Balım'a çok büyük gelecekti ama yapacak bir şey yoktu, daha yeni küçülen kıyafetlerini bağışlamıştı.Beyaz sweat ve bağışlamayı unuttuğu siyah küçük çorabı alarak, odayı hayran gözlerle inceleyen bedenin dikkatini " Şttt! "Diyerek dikkatini çekerken kıyafetleri ellerine tutuşturmuştu. " Gel hadi. "

Odadan çıktığında arkasından pıtı pıtı gelen bedene omuzunun üzerinden bakarken bu delinin hangi akıl hastanesinden kaçtığını çözmeye çalışıyordu.. Ah! Birde neden onu eve alıp, yardım ettiğini.

Tuvalete girdiklerinde Pars eliyle köşede duran sepeti gösterek"Yıkan..Üzerindekileri oraya atabilirsin." Diye mırıldandı sonra banyodan çıktı. Balım ortada kalırken, elinde tuttuğu kıyafetleri tuvaletin kapağına koydu.

Ne kadar değişti burası! Her şey bambaşkaydı.. Sanki.. Sanki başka bir dünyada gibiydi!

Heyecanla elbisesini çıkardı ve Pars'ın gösterdiği sepete sığması için tepti.Beyaz, kenarları dantelli iç çamaşırını çıkardığı sırada "Havlu vermeyi unuttum. " Diye elindeki havluyla içeriye dalan Pars ile birbirlerine irileşen gözleri ile baktılar.

"LAN SEN ERKEK MİYDİN?!"

Ve zavallı Balım'ın utanç dolu çığlığı bütün evi inletti...

•◦ೋ•◦❥•◦ೋ•┈┄┄┅┉╯

Bu aralar Disney prensesleri ve prensleri ile kafayı bozdum.. Hiç fark etmediğinize eminim 🤭

Bana alıştınız zaten bir kurgu bitmeden başka kurgu fişeklememe.. Neyse, hepsini bir şekilde idare edeceğiz artık :"3

Not:Pars ile Renas(Fevkalbeşer) tanışıyor.
Dipnot:Balım ile Eflah(Trouvaille) tanışıyor.

SİZLERİ SEVİYORUM.