REHİNE (Düzenleniyor)

1.BÖLÜM

HERKESE MERABAA :) ÖNCELİKLE TANITIMI 13 KİŞİ OKUMUŞ AMA NE YORUM VAR NE DE VOTE. BEĞENDİĞİNİZİ VEYA BEĞENMEDİĞİNİZİ LÜTFEN BELLİ EDİN. WATTPAD'DE DAHA YENİYİM. EMEKLERİMİN KARŞILIĞINI BEKLİYORUM SİZLERİ SEVİYORUM <3 :)

Zeynep

Avazım çıktığı kadar bağırıyordum. Ellerim ayaklarım bağlı hâlde çırpınıyordum. Kurtulmalıydım! Ne işim vardı benim burada? Korkuyordum ama korkumu belli etmemeye çalışıyordum. Yoksa beni alt edebileceğini düşünebilirdi. Bu karşımdaki adam öyle durmuş sadece beni izlerken, bende belki sesimi duyan olur da yardım ederler diye çığlıklar atıyordum. Elleri cebinde duvara yaslanmış olan adam, çekici bir o kadar da ürkütücü bir sırıtış atmıştı bana bakarak. Onun bu hâlini görünce daha çok sinirlenmiştim ve daha çok bağırıyordum. Sanırım artık buna dayanamayarak bana doğru ilerledi. Sağ elini kaldırdı ve sol yanağımda sıcak bi acı hissettim. Ne yani bana tokat mı atmıştı şimdi? Evet, evet tokat atmıştı bu hayvan! Ben ona öfkeli gözlerimle bakarken, o tokat attı ve bir o kadar sert sesiyle olduğu yerde bağırmıştı..

"Yeter çok ciyakladın sen, kapa çeneni artık!

"Sen kendini ne sanıyorsun? Bana tokat atma cüretini nereden buluyorsun? "

Zeynep

Tokat atmasının siniriyle bir de bana bağırmıştı. Korkuyordum evet ama, korktuğumu belli etmeyecektim. Beni ezmesine izin vermeyecektim. Bu yüzden, onun kadar yüksek çıkmasa da yeniden bağırmayı başarmıştım. Bağırırken verdiğim tepki onu şaşırtmış olmalı ki, hafif ağzı açık beni izliyordu. Bir süre sonra kendini toparladı ve hafif açık olan ağzını kapatıp, gözlerinden ateş çıkıyormuş gibi bana baktı. Sonra omuzlarımdan tutup beni ayağa kaldırdı. Şok olmuş gibi bakıyordum şaşkın gözlerle. Beni duvara yasladı. Buz kadar soğuk duvar iliklerime kadar işliyordu sanki, üşümüştüm. Duvar ve onun arasındaydım. Nefesini yüzümde hissedebiliyordum ve çok korkuyordum. Gözlerini gözlerimden ayırmadan ne kadar sert çıktıysa sesi bir o kadarda gür çıkıyordu..

"Bana bak küçük hanım! Bak bakalım babanın evinde misin? Ha? Bak bi etrafa! Karanlık değil mi, yosun kokuyor değil mi burası? Belki biraz da kan! Kan kokusunu biliyor musun peki? Eğer bilmiyorsan sana tattırabilirim beni zorlama. Sana yapabileceğim şeyler hakkında en ufak fikrin bile yok! Canının yanmasını istemiyorsan, kapa çeneni uslu uslu otur!"

"Ne istiyorsun benden?"

"Seninle işim yok! Benim işim babanla.."

"Babam ne yaptı sana? Bak eğer para istiyorsan verir.."

"Sence benim paraya ihtiyacım mı var?"

"Derdin ne o zaman Allahın belası?!"

Zeynep

Son cümlemle sesim çok yüksek çıkmıştı, sinirlerime hakim olamıyordum!Bağırıvermiştim.. Gözleri öfkeli bakarken korktuğumu anlamaması imkansızdı. Hâlâ omuzlarımdan tutarken, birden boğazımı tuttu sağ eliyle. O kadar sıkıyordu ki nefes alamıyordum. Kızarmıştım. Artık bulanık görmeye başlamıştım, çırpınıyordum ama işe yaramıyordu.. Çaresiz ellerim kurtaramıyordu beni, o kadar güçlüydü ki! Ramak kalmıştı artık son saniyelerime derken, yüksek çıkan sesiyle, elini boğazımdan uzaklaştırarak, tekrar omuzlarımdan tutup beni yere ittiğinde başımı çarpmıştım..

"Kahretsin! Alın şunu buradan elimde kalacak! Çenesini kapatmayı öğrenene kadar zemin kattaki depoya atın!"

"Ama abi orası..."