ျခံဳပင္ႏြယ္ပင္ေတြျဖင့္အုပ္စိုင္းေနသည့္အိမ္အိုအိမ္ပ်က္တလံုးအားျမင္လိုက္ရသည့္အခါ၊ႏွစ္ေယာက္သား ခိုက္ခိုက္တုန္ေနသည္ၾကားမွတေယာက္မ်က္ႏွာတေယာက္ၾကည့္လ်က္သား ျပံဳးမိလိုက္ၾကေသးသည္။အကို႔ရဲ႕မ်က္ဝန္းသြယ္ေလးေတြေကြးၫြတ္သြား၍ အကိုျပံဳးလိုက္မိေသးတယ္လို႔ ယူဆလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
အိမ္ႀကီးသည္လူမေနေတာ့၍ ေဟာခန္းလိုအကာအရံမ႐ွိ ေဟာင္းေလာင္းျဖစ္ေနၿပီး ဖုန္မႈန္႔မ်ားကအသက္႐ွဴၾကပ္ေစသည္။ခိုလွံုစရာေနရာရသြားေပမဲ့၊မီးလွံုဖို႔မီးမ႐ွိေတာ့ ခ်မ္းေနေသးသည္။
အကိုသည္က်ိဳးပ်က္ေနသည့္ သစ္သားအပိုင္းအစမ်ားအားအခ်ိန္မစိုင္းဘဲ တခုခ်င္းစီလိုက္စုေနသည္။သူလဲမေနသာေတာ့ဘဲ ေတြ႔သမ်ွ သစ္သားစမ်ားအားလိုက္စုေပးသည္။ၿပီးေတာ့ရလာသည့္သစ္သားမ်ားအား အားလံုးစုကာ ေဟာခန္းအလယ္ထဲ ပံုခ်ထားလိုက္သည္။
"မင္းမွာ မီးျခစ္ပါလာေသးလား"
"အာ မီးျခစ္ေတာ့ပါမလာဘူး အကိုရဲ႕ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ"
ထင္းပံုႀကီးအား စိတ္ပ်က္ပ်က္ျဖင့္ညည္းညဴ ကာ ၾကည့္လိုက္မိေသးသည္။႐ွဲခနဲ ျမည္ကာ ေညႇာ္နံ႔နဲ႔အတူ ေမွာင္မဲေနသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ မီးေရာင္သည္ေတာက္ပလာသည္။သူလဲ အကို႔အနားအေျပးသြားလိုက္ၿပီး အကို႔လက္ထဲကိုင္ထားသည့္ မီးျခစ္ဆံကိုအံ႔အားသင့္စြာ ၾကည့္မိသည္။ဂတ္စ္မီးျခစ္ကိုမသံုးဘဲ မီးျခစ္ဆံကိုအကိုက သံုးေနေသးသည္။အကိုက ေ႐ွးဆန္သည့္အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြ သေဘာက်တာလား။
ၾကည့္ပါအံုး။သူဘယ္တုန္းကထဲက လူတေယာက္ကို အေသးစိတ္အာရံုစူးစိုက္မိသြားတာပါလိမ့္။
တ႐ွိန္း႐ွိန္းေတာက္ေလာင္ေနေသာ မီးပံုေ႐ွ႕နား ေအးစက္ေနသည့္ လက္အားမီးျပလိုက္ကာအပူေပးလိုက္သည္။မီးေရာင္နဲ႔ထိေတြ႔မွပင္ ျပာနမ္းေနသည့္ ခခဲ႐ူ
ရဲ႕ ပါးမို႔မို႔ႏွစ္ဖက္တြင္ ေသြးေရာင္သမ္းလာေလသည္။ျဖဴေလ်ာ္ေနသည့္ ေကာ္ပတ္႐ုပ္ေလးသည္ ဆာကူရာအပြင့္ကဲ့သို႔ ပန္းဆီေရာင္သမ္းကာ အစြမ္းကုန္ သဘာဝဆန္ေနပါသည္။
YOU ARE READING
တေစၦသတို႔သား(တစေၦသတို့သား)
Horrorအခ်ိန္ေတြသာ ေနာက္ျပန္ရစ္လို႔ရရင္ ကာဂိုရွီမားကို သူ ဘယ္ေတာ့မွ ေျပာင္းခဲ့မွာမဟုတ္ဘူး!!!!ေၾကကြဲဆို႔နင့္ဖြယ္ပံုျပင္တပုဒ္ကေတာ့ ျပင္ဆင္ခ်ိန္မရလိုက္ႏိုင္ဘဲ စတင္ခဲ့ေလၿပီ!!! အချိန်တွေသာ နောက်ပြန်ရစ်လို့ရရင် ကာဂိုရှီမားကို သူ ဘယ်တော့မှ ပြောင်းခဲ့မှာမဟုတ်ဘူး...
Episode 17 [Z+U]
Start from the beginning
