Golden Scenery of Tomorrow (University Series #5)

35

"We can still join via video call, right?" Malumanay ang boses ni Sam. "I know it won't be like before where we can hug each other or hold each other's hands but... It's the closest we can do. I'm really... really sorry for leaving like this."

"You don't have to say sorry for protecting your peace and for reaching your dreams," sabi naman ni Kierra. "Magiging okay kami... Magiging okay rin tayong lahat, hindi ba, Via?"

Tumango ako nang mapatingin sila sa akin. "Hindi rin ako... sanay nang wala kayo sa tabi ko." Nang sabihin ko 'yon, tumalikod si Luna ng upo sa akin at tinakpan ang mukha, pinipigilan ang luha niya. Natawa saglit si Kierra nang sumandal na si Luna sa balikat niya. 

"Alam n'yo namang hindi ako sociable na tao..." Huminga ako nang malalim para pigilan ang luha ko. "At hindi n'yo alam kung gaano ako nagpapasalamat sa inyo dahil nakilala ko kayo noong high school, at simula noon, hindi na kayo umalis sa tabi ko. You guys broke the barriers I had before... at hinding hindi ko pagsisisihang pinapasok ko kayo sa buhay ko." 

"Pucha," bulong ni Yanna at umiwas na rin ng tingin, naluluha na. "Ang drama naman. Naiiyak tuloy ako... Wala, ewan ko... Napakarami mo rin kasing natulong sa 'kin... Kayong dalawa ni Sam. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kung wala kayo rito." 

"Hey, we won't leave your side." Tumatawang niyakap ni Sam si Yanna para patahanin ito. "We will always be here for you... Even if we can't be in the same space. Feel free to call me anytime..."

"Kami rin, tawagan n'yo lang din kami kapag kailangan n'yo kami, Via... Sam..." Napatingin ako kay Sevi nang magsalita siya. "Salamat sa pagpaparamdam sa aking mahalaga ako sa mga panahong pakiramdam ko wala akong dahilan para manatili... Hindi ko man sinasabi palagi pero, tangina n'yo, solid kayo."

"Gago ka, Sevi," sabi naman ni Kierra. "Pakiramdam n'yo mang wala kayong dahilan para manatili rito sa mundo, isipin n'yo na lang na kayo ang isa sa mga rason kung bakit kinakaya ko lahat. We will always be there during each other's healing process... Don't forget that." 

"Wala man dito si Arkin pero iparating mo rin sa kaniya 'tong sinasabi namin para maramdaman din niyang narito kami para sa kanya... Kahit ang dami nang nangyari sa kanila ni Via," sabi naman ni Luna, umiiyak. "Kasi alam kong nahihirapan din siya... at kailangan niya rin ng karamay. Pakisabi rin na sorry dahil hindi ko siya nakumusta noong mga panahong mag-isa siya." 

"Ah, I love you all so much." Tumingala si Sam at pinunasan ang luha gamit ang likod ng kamay. "How can I leave now?" 

"Tara, ihahatid na kita..." Tumayo si Yanna at hinawakan ang kamay ni Sam para hatakin ito patayo. Tumayo na rin si Sevi at lumapit kay Samantha para yakapin ito nang mahigpit. Hinaplos naman ni Sam ang likod nito at tinapik-tapik ang balikat. Sunod namang yumakap si Kierra at nagbilin ng kung ano-ano. 

"Maiiyak ako kapag niyakap kita," sabi ni Luna but Samantha opened her arms and smiled at her. Hindi na niya natiis at yumakap na rin siya kay Sam. Umiyak pa siya sa balikat nito. "Pucha kayo, bakit n'yo ako iiwan?" 

"I love you, my person," bulong ni Sam at hinaplos ang buhok ni Luna. "I will always be here for you, as a friend and as a big sister."