SWAP 《 Hinny 》

Değiş Tokuş

" Kimi no wa ka filminin hinny e uyarlandığı kısa bir hikayedir."

MeteKoksal ın ısteği üzerine kurgulandı 🌸

Keyifli Okumalar...

......................................................................

Berbat sınav, berbat notlar, berbat okul...

Kings Cross istasyonunda elindeki telefonla bir sonraki treni bekleyen Ginny, sıkıntıyla yanaklarını şişirdi. Aklına üstlendiği sorumluluklar geldikçe yüreği sıkışıyordu. Yarına yetiştirmesi gereken tonlarca ödevi vardı. Kulagında teki sallanmakta olan kulaklıktan yayılan motivasyon şarkıları bile artık moralini yükseltemiyordu.

Bazen eve dönmek yerine perondaki başka trenlerden birine atlayıp arkasına bakmadan Kovuk u, Londra yı terk etmek istiyordu. Bu şehirden nefret ediyordu. Çalışmaktan nefret ediyordu. Okuldan-

Hayır, aslında okulu seviyordu. Sadece içinde yer alan insanlara sinir oluyordu. Herkes Ginny Weasley ile dalga geçmeye bayılırdı. Çeneleri susmak bilmez, ailesi hakkında atıp tutmaya bayılırlardı.

" Tren hala gelmedi mi?"

Ona doğru yürüyen erkek kardeşlerine baktı. Percy; ikizler George ve Fred, son olarak ondan bir yaş büyük olan Ronald.

Ginny erkek kardeşlerini seviyordu fakat her yere sürü gibi gitmekten hoşlanmıyordu. Hepsinin arasında birer yaş vardı. Bazen keşke tek çocuk olsaydım diye kendi kendine kederlenirdi. Her şeyi tek başına halleden, havalı giyinen, hiçbir şeyi paylaşmak zorunda kalmayan o kızlardan olmayı çok isterdi.

Zaten okulda alay konusu olduğu konu da buydu. Onları kızıl saçlı, çilli ucube sürüsü olarak görüyorlardı. Percy nin derslerindeki başarılarından ötürü bir saygınlığı vardı. Öğretmenlerin favorisi olduğu için kimse ona ilişmezdi. George, Fred ve Ron ise dünyanın kendi etraflarında döndüğünü sanırlardı. Yani hiçbir şey umurlarında değildi. Her şeye kahkahalarla cevap vermeyi iyi bilirlerdi. Ginny de keşke onlar gibi olabilseydi.

Denemişti de fakat sürekli erkek kardeşleriyle arkadaşlık yapmak okuldaki itibarını zedeliyordu. Hiç arkadaşı yoktu. Kendini kuyruk gibi hissediyordu. Küçükken hiçbir sorun olmuyordu ama büyüdükçe bu durum gülünç bir hal almaya başlamıştı. Ayrıca artık yaptıkları şakalar Ginny e hiç de o kadar komik gelmiyordu. Başları beladan hiç çıkmıyordu. Daha da kötüsü, Ginny de hiçbir suçu olmadığı halde cezaya kalıyordu. Tabii ki bu öğretmenlerinin hoşuna gitmiyordu.

" Gelseydi görürdük, değil mi Ronnie?" dedi Fred.

Ron " Senin kaşına ne oldu öyle?" dedi şaşkınca.

Ginny dönüp ona baktığında oğlanın kaşlarından birinin olmadığını gördü.
Fred elini alnına sürdükten sonra
" Ha, o mu? Boşver, hep öyleydi." dedi umursamazca.

" Hep mi öyleydi?"

George " On yaşındayken kimya labaratuvarlarındaki şişe yüzünde patlamıştı. O günden beri de kaşını kendi çiziyor." diye sırıttı. "Nasıl fark etmezsin?"

" Ben etmiştim." dedi Percy bilmişlikle.
" Annemin kaybolan göz kalemlerinin nereye gittiğini sanıyorsun?"

Ron " Ben bu ikisi kızları korkutmak için vücutlarına sahte yaralar çiziyorlar sanmıştım." dedi.

Fred sırıttı. Tişortünü kaldırıp göğsündeki kırmızı tuhaf izi ortaya çıkardı." Bu yarayı mı kast ediyorsun?"

George " Vay be, hatırladığımdan daha iğrenç görünüyor-"