"இன்னுமா உங்களுக்கு லஞ்ச் பிரேக் முடியல? வாங்கற சம்பளத்துக்கு கொஞ்ச நேரம் வேலை பார்த்தா தான் என்ன? எழுந்து போங்க", என்றதும், பெண்கள் முகத்தில் அதிருப்தி தெரிந்தது.
இன்னும் மதிய உணவு இடைவேளை முடிய பத்து நிமிடம் இருக்கும் போதே இப்படி விரட்டியடிக்கப்படுவதில் மனதில் கோபம் மூண்டாலும், அவர்களில் குடும்ப சூழல் கருதியும், சரியான நேரத்தில் இங்கே சம்பளம் கைக்கு வந்துவிடுவதாலும் ஒன்றும் பேச இயலாது எழுந்து சென்றனர்.
அடுத்து சூப்பர்வைசருக்கு அர்ச்சனைகளை முடித்து விட்டு நம்பி அவருக்கான அறைக்குள் சென்றதும், அங்கே நடுநாயகமாக மாட்டப்பட்டிருந்த தன் மாமனார் வாசுதேவனின் புகைப்படத்தைப் பார்த்து,
'எவ்ளோ நல்லபடியா நடந்துகிட்டாலும் நீங்க வாங்கி வச்சிருக்கற பேரை தொடக்கூட முடியல.உங்க போட்டோ எப்படி ஆணி அடிச்சு மாட்டி இருக்கோ அப்படியே உங்க மேல உள்ள விசுவாசமும் இங்க மனுஷங்க மனசுல மாட்டி இருக்கு. ஏதோ.. பிரச்சனை வராதவரைக்கும் சரி தான்.' என்று கூறிவிட்டு, தன் இருக்கையில் அமர்ந்தார்.
★★★★
சூரியனின் கதிர்கள் மெல்ல மெல்ல உள்ளே ஊடுருவி அந்த இடத்தை ஜொலிக்க வைத்துக்கொண்டிருந்தது.
மெல்ல தலையை திருப்பிய அவளுக்கு ஏனோ மனதில் சஞ்சலம் குடிக்கொண்டது.
மெல்ல மெல்ல இன்னும் ஆழமாகச் சென்றாள்.
போன முறை இருந்ததை விட இம்முறை அவைகளின் தோற்றமும் அதன் மாறுபாடும் விளங்க,அவளுக்கு கண்கள் கலங்கியது.
காகில்ஸுக்குள் இருந்த அவளின் கண்ணீர் அந்த கடல்நீரில் கலக்காமல் போனது.
மெல்ல மேல் நோக்கி நீந்தினாள். அவள் இருப்பது புளோரிடா மாகாணத்தின் ஆழ்கடல் பகுதியில்.
அவளின் கண்கள் மெல்ல சுற்றிப் பார்த்தன. முன்பெல்லாம் திரும்பும் திசை யாவிலும் வண்ண வண்ண மீன்களின் உலா இருக்கும். ஆனால் இன்று அதன் நெருக்கம் குறைந்து போய் இருக்கிறது. அந்த வேதனையை அவள் மனம் ஏற்க மறுத்தது.
முன்னோட்டம்.
Začít od začátku
