Gözlerimi açtığımda ormanın içinde tamamen yapayalnızdım.
Zaten normalde de yalnız değilmiydim. Ama bu seferki çok farklıydı. Büyüdüğüm köy... Tamamen yıkılmıştı. Bunun bir kabus olmasını istedim,gözlerimi açtığımda sıradan hayatıma geri dönmek istedim.
Herkes yitip gitmişti. Hiç kimseyi kurtaramamıştım. Onlar benim için böyle bir şey yapmazlardı ama ben yapmalıyım. Gerçeklere yüz çevirip kaçmamalıydım. Fane 'ni kurtarmalıydım. Belki de kaçmıştır, bir yerlere saklamıştı. Onu ne olursa olsun bulmalıydım. Çünkü ölmüş olabileceğine inanmak istemiyordum. Ya hepsi benim yüzümden öldüyse, kara muhafızlar benim için gelip herkesi öldürdülerse.
Çocukluğum gözlerimin önünde yıkılıp gitmişti. Bütün o çığlıklar, hepsi bana nefretle sesleniyordu. Elimden hiçbir şeyin gelmeyeceğini bilsem de geri dönmeliydim. Geride kalanları kurtarmalıydım. Uzun bir süre koşmaktan bacaklarımı artık hissetmiyordum. Kaçarken vücudumun her yerine batan dikenler canımı daha da çok acıtıyordu.
Yanımda hiçbir şeyim yoktu. Üstüne üstlük susamıştım ve acıkmıştım, ne kadar süre uyuduğumu dahi bilmiyordum. Orman olabildiğinden daha sessizdi, sanki herkes gibi o da derin bir uykuya dalmıştı. Birgün ölecektim ama şu an olmasını hiç istemiyordum. Bunun için zor da olsa kalkıp köye geri dönmeliydim. Azıcıkta olsa dinlediğimi düşünerek ayağa kalkmaya çalıştım. Yavaş yavaş köye doğru gitmeye başladım. Kan kokusu o kadar yayılmıştı ki ormanın en içinden hissedebiliyordum. Birkaç adım sonra o korkunç manzarayla karşılaştım. Her yer yıkılmıştı. Tek sağ kalan ben bile olabilirdim. Toprak tamamen kan ağlıyordu. Kara muhafızların olmadığına emin olarak köyün sokaklarında birini bulmak umuduyla ağır adımlarla yürüdüm. Hızlı olmalıydım çünkü kara muhafızlar geri döneceklerdi her yeri yakmak için geleceklerdi. Köydeki herkesin şifacı olması benim yaralarımı iyileştirecek ilaçları bulmamı daha da kolaylaştırabilirdi. Hala sağlam olan birkaç evin içine baktım ama kimse yoktu kimse kurtulamamıştı. İşime yarayacak birkaç ilaç ve yiyecek bulduktan sonra köyden uzaklaştım. Nereye gideceğimi bilmiyordum yada ne yapacağımı ama bugün birçok kişinin umutlarını yaktılar, beni yaktılar, üzücü çocukluğumu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ALANİS
Fantasy"Bende diğer herkes gibi lanetliydim ama bende farklı bir şey daha vardı" Bu yola tek başıma çıktım çıkmak zorundaydım. Şimdi ise kim olduğumu öğrenme zamanıydı...
