"ဦးဦး ကပန်းလာဝယ်တာလား"

"ဟုတ်တယ်လေ"

"ကြည်သာ ကြောင့် မနက်ကဖေဖေအလုပ်လုပ်တာနောက်ကျသွားလို့ ဦးဦးပန်းစည်းကမမှီဘဲဖြစ်သွားတာ တောင်းပန်ပါတယ်ရှင့်"

နှုတ်ခမ်းလေးထော်ထော်နဲ့ပြောပြနေသောကောင်မလေးကချစ်စရာလေးပင်။သို့ပေမယ့်

"သူကကလေးမလေးရဲ့ ဖေဖေလား"

"ဟုတ်တယ်ရှင့်"

"ဪ နာမည်က ကြည်သာဘဲလား"

"မသိတဲ့လူဆို နာမည်မပြောပြရဘူးလို့ ဖေဖေကမှာထားတယ်"

မျက်မှောင်လေးကျုံ့ပြီးပြောသောကောင်မလေးကြောင့် သူပြုံးမိတာတော့အမှန်ပင်

"ရပါပြီခင်ဗျ"

"ကလေးမလေး ဦးဦးပြန်တော့မယ်နော်"

"ဟုတ်ကဲ့ ခရီးလမ်းဖြောင့်ဖြူးပါစေ"

"ပိုက်ဆံက ကြိုရှင်းပေးပြီးသွားပါပြီ"

"အင်း ကိုယ်သွားတော့မယ်"

"ဟုတ်ကဲ့ ခရီးလမ်းဖြောင့်ဖြူးပါစေ"

[နှုတ်ဆက်တာလေးက တူလိုက်တာ ကလေးမလေးကိုကောင်းကောင်းသင်ပေးထားတာဘဲ]

ထိုနေ့တစ်နေ့လုံး အောင်ဘုန်းသျှန် ရဲ့အတွေးထဲမှာတော့ ပန်းဆိုင်ကသားအဖက နေရာယူထားလေသည်။

                                    ~~~~~~~~

"ကိုကြီး မနက်ဖြန်ကျွန်တော်အလုပ်ဝင်ရတော့မယ်"

"ဝင်ပေါ့"

"ဟာဗျာ ကျွန်တော် ကားလိုချင်တယ်လေ"

"မင်းမှာ ငြိမ်းမောင်ရှိတာဘဲလေ"

"ကိုငြိမ်းမောင်က ကိုကြီးနောက်ဘဲလိုက်နေရတာနဲ့မအားတာလေ"

"ငါပြောတာ မင်းရဲ့ငြိမ်းမောင်ကိုဝယ်ခိုင်းပါလားပြောတာ"

"ယူတောင်မယူရသေးဘူးလေဗျာ"

"အဲ့တော့ ငါဝယ်ပေးရမယ်ပေါ့"

"ဝယ်စရာမလိုဘူးလေ ညနေကျကိုကြီးရဲ့showroom ထဲကနေ ကျွန်တော်ကြိုက်တာရွေးယူလိုက်မယ်"

"မင်းဘာသာ သွားယူ"

"ဟွန့် ကိုကြီးတို့များ ဘယ်လိုခန္ဓာနဲ့မွေးလာမှန်းကိုမသိဘူးပိုက်ဆံတွေဘဲရှာ သုံးဖြုန်းမယ့်လူလဲမရှိ အဲ့လိုမရှိလို့ တစ်ဦးတည်းသောညီလေးကို အလိုလိုက်မလား
အောက်မေ့တယ် အမြဲတမ်း ဘုနဲ့ဘောက်"

My little father 👨‍👨‍👧‍👦[M-preg](Completed)On viuen les histories. Descobreix ara