♀️Έρωτας♀️

44ο Κεφάλαιο

"Που ταξιδεύεις και γιατί χαμογελάς?" ρώτησε η Δανάη με σοβαρό ύφος και μόνο τότε κατάλαβα ότι χαμογελάω σκεπτόμενη αυτές τις αναμνήσεις

"Σκεφτόμουν αυτά που περάσαμε μαζί εδώ" απάντησα ειλικρινά

"Πάμε στο κρεβάτι να στα θυμίσω καλύτερα" είπε η Δανάη με πονηρό τόνο στην φωνή και μου έκλεισε το μάτι

"Αυτά το βράδυ" της είπα όλο υπονοούμενο και εκείνη με πλησίασε

"Κάποτε είχες χάσει ένα στοίχημα θυμάσαι? " ρώτησε και με πλησίασε ακόμα πάρα πάνω, κάνοντας την αναπνοή μου να αλλάζει ρυθμό

"Τι εννοείς?" ρώτησα με βαριά φωνή καθώς για άλλη μια φορά είχε καταφέρει να με ανάψει για τα καλά, μόνο και μόνο επειδή βρίσκεται τόσο κοντά μου

" Να σου θυμίσω τότε. Πριν τρία χρόνια είχαμε πάει σινεμά και επειδή αργούσε η ταινία να ξεκινήσει αποφασίσαμε να πάμε για μπόουλινγκ. Είχαμε βάλει στοίχημα οποία χάσει θα κάνει στην άλλη ότι θέλει. Και αν θυμάσαι είχες χάσει εσύ. Δεν έχω πάρει ακόμα το δώρο μου " είπε την τελευταία πρόταση και κόλλησε το σώμα της πάνω στο δικό μου και δάγκωσε αισθησιακά το λοβό μου.

Έμεινα εκεί να την κοιτάζω και άφησα τον εαυτό μου να τον συνεπάρουν οι αναμνήσεις.

Flashback Έλενας

"Λοιπόν πάμε να παίξουμε bowling?" ρώτησε ενθουσιασμένη

"Αν χάσεις τι κερδίζω?" ρώτησα πονηρά

"Μμ ότι μου ζητήσεις. Αν όμως χάσεις εσύ έχω το δικαίωμα να ζητήσω και εγώ ότι θέλω" απάντησε με αυτοπεποίθηση

"Εντάξει λοιπόν συμφωνώ" είπα και την έπιασα από το χέρι και σχεδόν τρέχοντας την έσυρα στην αίθουσα

"Λοιπόν κοίτα να μαθαίνεις" είπα και έπιασα μια μπάλα, πήρα λίγο φορά και έριξα βολή

" Ναι " φώναξα δυνατά και έτρεξα πάνω της να την αγκαλιάσω.

"Σειρά σου" είπα γεμάτη ενθουσιασμό

Παίρνει και εκείνη μια μπάλα, ρίχνει την βολή της αλλά 3 κορίνες έμειναν όρθιες

"Έλα να σου δείξω" είπα και πήγα από πίσω της και κόλλησα το σώμα μου στο δικό της ενώ παράλληλα κράτησα το χέρι της για να την βοηθήσω να ρίξει καλύτερα.