KOLYEMİN UCUNDAKİ HARF

SENDEN & BENDEN

Şu hayatta sahip olduğum en güzel şey seni yazmak.
Yaşadığım kadar anlatmak ve yaşamak istediklerimi hayal edip biraz daha yazmak.
Bir sayfa senden, bir sayfa benden ve sonlar hep bizden.
Bir gülüş senden, bir ömür benden ve aşk hep saklı sendeyken.
Bir bakış bana, bir bakış sana ve kırpma gözlerini! Seviyorum bebeklerinde kaybolmayı da, onlarda kendimi bulup mutlu olmayı da.
Hiçbir an yaşadığımdan değerli değil ve hangi rüya senden daha gerçekse getir gecelerime, yalnızlık geçmesin ömrümden yavaş bir seyir.
Dünya aslında o kadar da güzel değil, yalnızca mutluluk kavramına anlam olduğun için vazgeçmek zor senden, bunu bil.

...
Ve dönüp dolaşıp geleceğim yer yanın olsa yürümek bana en büyük keyfi verir.
Vardığım en güzel son olacaksan, her gün bitmek için uyanır bedenim.
Ulaşmak için sona, eksiltir kendini sana adanmış ruhum ve kalbim.

Bir söz senden, bir yemin benden.
Bir an senden, bir anı benden.
Bir dün peşimden gelirken, bir yarını ekledim ömrüne gizliden.
Bir cümle senden ve bir sükût benden.
Yazmadıkça ben, duyamazsın sesimi gelsende maziden.
Yaşamadıkça seni, göremezsin süsten en arınmış ve yalnız sen dolu cümlelerimi.
Yalnız dolu. Yalnızlık dolu. Sen dolu. Biraz da sessizlik gösterdi bana bu yolu.
Olmayışın yazdırdı seni bana ve geçenlerde yokluğunu hatırlayıp irkildim biraz da.
Her yazın soğuk olduğu, her saatin ölümle vurduğu ve yaşanılan her günün birer azap olduğu geldi aklıma.
Bir gönülden uzak olmak yaklaştırdı beni yanan ateşin korlarına.
Ve yaklaştıkça yanan bedenim ruhumu dondurdu uzak kaldığım için sana.
Bu tezatlık yalnız aşka mahsus ve aşk adına eş değer bir kelime olduğu müddetçe üç noktalar doldurmaz yerini olmasan da sonsuz. Çok sen varsın yazılacak ve çok aşık var bir köşede bizi okuyacak.

Her cümlede kaybolmak niye? Sen varken yanımda uzaklar bile yakındır bana. Ve kayıp olmak lazımsa bırakta kalbinin her köşesinde yıllarca bulunamayım, huzura öyle de kavuşurum gönlümde sen oldukça. Aslında o kadar kolay ki parıldatmak bakışlarımı da senin bakışlarıncasına. O kadar kolay ki böylesine severken seni af dilemek hatan ne olursa? O kadar kolay ki mutlu etmek beni ve sen üzmek için çabalasan bu kadar tutturamazsın öyle değil mi?

Olsun.

Bu kelime çoğaldı ve bu kelimeler olarak doldurdu sana ait her hikayemi.
"Olsun".
Yine de severim ben seni.
Ve aşk senden vazgeçmek ya da sana sabretmek değil ki. Seni sen olduğun için sevmek. Senin için kendimden uzaklara gidip, özümden vazgeçmek.
Sana yakın olmak için herkese uzak olmak. Ve uzaklarda kaybolmadan sana ulaşmak.
Gönlümün sevebildiği herkes yakınsa bana sen uğra ki şu anlarıma bir güz daha seninle bitsin, gelmişken Kasım'ın sonlarına..

Seviyorum seni bıraktığın tüm yalnızlıklara inatla.