Tonight we're celebrating the anniversary of this company. Maraming imbitadong tao na galing sa malalaking kompanya.
Usap dito, usap doon. RCC is one of the biggest construction company here in the Philippines.
“Hoy, ayos ka lang?” Napalingon ako kay Patria ng kalabitin ako.
“Oo, naman. Bakit mo na tanong?” Tanong ko.
“Mukha ka kasing bagot na bagot. Gusto mo lumabas?” Tanong niya, ganun na ba kahalata na hindi ako nasisiyahan dito? Ngumiti nalang ako bago umiling.
“Malapit na ring magstart kaya dito na lang ako. Ikaw?” tanong ko. Luminga linga ako bago ibinalik sa kanya ang tingin ng magsalita.
“Okay na ako rito. Ikaw ang inaalala ko.” Sagot niya na halata nga ang pagaalala. Wala naman siyang dapat ipagalala eh.
“Ayos lang naman ako.” Sagot ko. May dumaang waiter na may dalang mga wine. Kumuha si Patria at binigyan ako ng isa.
“Hindi ako pwedeng uminom.” Tanggi ko. Lumukot ang mukha niya.
“Sige na! Minsan lang naman to, saka isang lang, promise!” Tinaas niya pa ang isang kamay.
Tinanggap ko na lang rin iyon dahil sabi naman niya ay isa lang. Nang maubos ko iyon ay may nagsalita mula sa stage.
“Ladies and gentlemen, tonight we're all here to celebrate the anniversary of RCC. Let us all welcome the CEO of RCC, Mr. Louie Teron Rivera!” Nagpalakpakan ang lahat ng mag-simulang maglakad si Louie patungong stage.
Ngumiti siya bago nagsalita.
“It has been 3 years when my dad announced that I'm the new CEO of RCC. I am very thankful because he entrusted the company to me. Dad, thank you for trusting me. And also, thank you to all of my employees who did all their best for this company. Cheers for another year and for more years to come!” Nakangiti niyang inangat ang hawak na alak bago ininom.
Nagcheers din kami ni Patria at ng ibang mga kasamang empleyado bago ininom ang alak. Nagsimula ng magkainan at ang iba'y nag-uusap ulit tungkol sa mga business nila.
Ilang sandali lang ay nakaramdam ako ng hilo ng sinubukan kong tumayo.
“Okay ka lang?” Tanong ni Patria ng makitang muntik na akong matumba, inalalayan niya akong maupo sa upuan ko.
“Okay lang ako. Mag-ccr lang ako.” Paalam ko ng medyo nawala ang hilo ko.
“Samahan na kita.” Prisinta niya at tumayo na rin nang makita akong tumayo.
“Hindi na. Saglit lang naman ako.” Umalis na ako para di na siya magpumilit na sumama.
While heading to the Comfort Room, I felt dizzy again. Hinilot ko ang sintido ko dahil sa hilong nararamdaman.
Habang hinahalukay ang loob ng bag ko para mahanap ang cellphone ko ay may nakabunggo ako.
“Miss, are you okay?” He asked me while holding me from my elbow.
“Yeah, I'm fine.” Sagot ko habang nakahawak sa sintido.
This is why I hate liquors! It gives me headaches!
“You sure? I can drive you home now.” Sabi niya habang inaalalayan pa rin ako. Tinulak ko siya ng kaunti bago dumeretso ng tayo.
“No, I'm really fine. I just need to go to the Comfort Room. Thank you.” Umalis na agad ako roon at dumeretso ng C.R.
Nasa tapat ako ng sink. Binasa ko ng tubig ang mukha ko para mahimasmasan.
“Oh my gosh! I really hate you!” mahinang sigaw ko. I didn't bother to put make up or even lipstick dahil uuwi na rin naman ako.
When I felt that I was okay, I started to walk towards the door. Pagbukas ko ay nanlaki ang mata ko.
Louie is here. Leaning against the wall in front of this door. Nag-angat siya ng tingin nang bumukas ang pinto. Magkasalubong ang mga kilay. Parang galit.
“Are you still dizzy?” Tanong niya at naglakad palapit saakin. Walang masyadong tao rito sa hallway.
“Yeah, but I can still walk properly.” Sabi ko. I started to walk back to our table.
“Nah, I know you're still dizzy. Let me take you to my office.” Hinatak na niya ako papuntang elevator. Hindi na rin ako nagreklamo dahil totoo namang nahihilo pa rin ako.
“How many shots did you drink?” He asked me when we entered the elevator.
“3 glasses? I can't remember. Tatanungin ko na lang si Patria.” Sabi ko at hinalughog ang loob ng bag ko para hanapin ang cellphone ko. Nang Makita ay hinablot niya saakin yon.
“Hey!” Gulat na sabi ko.
“Don't. I already talked to her.” he responded, without even looking at me.
Tumahimik nalang ako at hinintay nalang na makapunta sa floor ng office niya. Nasa unahan siya sakin kaya hindi ko makita ang mukha niya, but I know seryoso siya ngayon.
Bumukas na ang elevator at lumabas na kami. Nakapasok na kami sa opisina niya ng hindi niya na ako muling kinausap. Halatang galit.
"Hmm? Something wrong baby? Antahimik mo ata?" Sabi ko ng makitang dumeretso siya sa private room. Doon siya natutulog kapag sobrang daming gawain at hindi na makauwi.
"Nothing. Matulog ka na." Sabi niya at umupo sa couch. Sumunod naman ako at nahiga habang nakaunan sa hita niya. Nagulat siya sa ginawa ko pero kalaunan ay pumikit lang ulit.
Hindi ko na nakayanan, tumayo ako mula sa pagkakahiga at hinarap siya.
“May problema ba?” tanong ko. Tumingin muna siya sa akin bago umiwas ng tingin at bumuntong hininga.
“Wala, kaya magpahinga ka na.” sagot niya. Naiinis na ako sa pinapakita niya. Mula sa pagkakatayo, hindi ako nagdalawang isip na umupo sa kandungan niya.
Na-estatwa siya sa ginawa ko, hindi siya nakagalaw. I took the chance to claim his lips. Noong una hindi siya nagre-respond, mukhang in shock pa. Maya maya, naramdaman ko na ang kamay niya na gumagapang sa likuran ko habang tinutugunan ang mga halik ko.
Bigla siyang tumigil kaya bahagya kong inilayo ang mukha ko at tiningnan siya.
"This is wrong, you're just drunk. Please, I don't want to take advantage of you in this state" sabi niya pero hindi ko pinansin yon.
"You have my consent. I want to feel you inside me" I said as I stare in his dark brown eyes.
With eyes full of lust, right when he heard that, his lips automatically claimed mine. I responded to his kisses with the same intensity.
His hands are starting to roam around my back. With the sensation building up, I can now feel his hard member.
I was panting when he broke our kiss just to kiss my neck, down to my collar bones. He unzipped my dress from behind while still doing what he was doing.
He helped me undress myself, he even got to unhook my bra easily. I don't know how he did that but it was surely suprising.
After he undressed me successfully he claimed my lips again, this time much more aggresive.
We have a secret relationship. We kept this relationship to ourselves for almost a year now. And within that time, this will be our first time. Yes we kiss, when no one is around, but never get to this level.
I just found myself crazily begging for more from him while we share each other's body. I can't think straight right now. All I know is I want him and he wants me.
YOU ARE READING
Hiding the Whispering Wind
Romance"It was all because of a love that was forbidden"
