A:Sakin ol kerem.. Zeynep çok güçlüdür bilirsin.. O seni bırakmaz. Bununda üstesinden gelecektir.
Kerem Ayaza minnet içinde baktı. Sonra ambulansa bindi. Zeynebe hava veriyolardi genç kadin hala baygındı. Ama eli hep karnındaydı.. Kerem karısının diger elini tutup öptü o minik elleri.
Z:Beb-bebeğimm..... K-kereğm
K:Burdayım meleğimm burdayim
Genç adam emindiki Zeynep suan oğulları için deli gibi korkuyordu.. Keremde istemiyordu bebegine birşey olsun ama ilk Zeynepti aklina gelen..
Keremde zeynebin karnına elini koydu.
K:Oğlumm.. İyisin dimi.. Dayan oğlum.. Senin annen çok güçlüdür toplayacaktir kendini. O yüzden dayan sakın bırakma bizi.. Böyle güçlü bir meleğin karnındasin bu yüzden cok sanslisin.. Dayan Aslan oğlum..
Bir süre sonra hastaneye gelmişlerdi. Zeynebi sedyeyle gidiyordu. Keremde onun elini sımsıkı tutuyordu. Genç kadında baygındı. Genç adam onun arada sırada kendi ismini ve bebeğim dedigini duyuyordu.. Kerem ise bu kadın suan kendisi kötü durumdayken nasil onları düsindüğünü anlamiyor kahroluyordu.
Zeynebi muayaneye aldilar. Kerem tabikide giremedi.
Bu arada cansunun gösterisi devam ediyordu. Herseyden habersiz olan Yagmur ve Aksel gülen yüzlerle onu izliyorlardı. Akselin gözleri coğu zaman Yağmurdaydı. Genç kadın tabikide bu bakışların farkındaydı. Genc adam istek dışı Yağmurdan gözlerini alamiyordu. İki aydır kafası hep bu güzel kadınla meşguldü. Hangi ara Yağmurun rüzgarına kapıldı. Halbuki genç kadin ona umut vermemisti.. Ama Aksel icin farkliydi bu sefer.. Evet o dostunun eşiydi ama.. Lanet olsun insan söz geçiremiyorduki.. Hem Can öleli 5 yıl olmuştu.. Yagmur mutlu olmayı hakediyordu.. Aksel alkıs sesleriyle düşüncelerinden sıyrıldı.. Telefonu calıyordu arayan "Kerem" di!
Zeynebin ve Keremin aileleri birlikte dün tatile gittikleri icin Kerem haber vermemisti onlara. Yağmur ve Aksel ordaydı. Yağmur sessizcs ağliyordu. Muayane hala sürüyordu. Kerem ise çıldırmak üzereydi..
A:Yağmur Kerem sakinlesmeye çalışın.. Zeynep bunu atlaticak
Y:Aklım almıyor yaa ne bu kızın başona gelenler!!
K:Benim yüzümden herzamanki gibi benim yüzümden
Dedi kerem icli bir sesle.. Halbuki Yağmur ona yönelik dememişti. Keremde bunu biliyordu ama yinede kendini sucluyordu o..
Sonunda doktor çıktı.
K:Nasıl zeynep nasil
D:Ben kadın doğumcuyum. Bebeğiniz çok oksijensiz kalmış. Ona müdahale sart yoksa düşük olur.
K:Nasıl.. Ee müdahale edin ozaman
D:Ama bu müdahale anne icin tehlikeli
Y:Nasıl
D:Müdahale ederken Zeynep hanımı çok yorucaz Zeynep hanım buna ne kadar dayanır dayanabilirmi bilmiyorum.
K:Onu yormadan yapin
D:Kerem bey bebek anne karnında ve daha fetus tüm hayati fonksiyonlarini ona anne sağliyor.
K:Yaa zeynep dayanamazsa
D:Bitkisel hayata girme olanağı çok yüksek malesef.. Tabi isterseniz bebeği simdi direk alabilirim
Kerem büyük bir çaresizlik içindeydi.. Nasıl bir sınavdı bu onun icin nasıl! Oglu tehlikedeydi.. İlk göz ağırlarıydı.. Zeynepten vazgeçemezdi asla asla bu olmazdi
K:Zeynebi asla tehlikeye atamam
D:Yani müdahale etmeyelim
Genc adamin gözlerinden yaşlar süzüldü. Acı icinds kafa salladı.
Y:Ee siz bize 10 dakka verseniz..
D:Tabi.
Yağmur Keremin ellerinden tutup koltuklara oturttu. Kerem donuk birsekilde yere bakiyordu.
Y:Keremm bana bak kerem!
Keremin yüzünü kendine sabitledi..
Y:Kerem zeynebin bu bebeği ne kadar istedigini biliyorsun..
K:Evet bende çok istiyorum ama olmaz Zeynep tehlikeye giricek.. Yağmur Zeynepsiz yapamam o.. O benim herseyim.
Y:Eğer bebeği alırlarsa Zeynep hayata küser Kerem.. Heleki bebegini kurtarmak icin bir sansı oldugunu bilse.. Seni asla affetmez
K:Onu tehlikeyemi atiyim yani.. Bitkisel hayat diyo.. O- o ölü..
Genç adam derin bir nefes aldı.
K:Herşeyi göze alırım yağmur ama zeynepsizligi asla
Y:Kerem Zeynep suan hic iyi değildir eminim.. Bak o artik bir anne ve bebeğinin şuan acı cektiğini hissediyordur. Kahroluyordur. Zeynep bebegi icin mücadele edicek biliyorum bunu. Onu kurtaricak.. Ve sonra sonra seni bırakıp gitmemek için mücadale vericek.. Lütfen lütfen biraz daha düşünn
Kerem bir süre sessiz kaldı.. Sonra zeynebin yanina girmek istedi. Odaya girdi. Güzel karısı makinalara baglıydı. Alnından öptü... Sonra sandalyeye oturdu. Elini zeynebin siş karnina koydu.. Sonra kafasini yasladı.
"Oğlum.. Seninle konuşmaya geldim.. Ben anneni çok seviyorum.. Senide çok seviyorum. Sen benim ikinci küçüğümsün.. Hayatlarımın anlamları şuan acı içinde.. İkiniz icin hiç birsey yapamıyorum.. Ben ne biçim bir koca ne biçim baba nasıl bir adamım... Sizleri koruyamadımm!
Oğlum lütfen bırakma bizi nolur bebeğim.. Annenide bırakma.. O bizim hayatimizdaki en degerli kadın.. Erkek çocuklarının evlenesiye kadar ilk aşklarıdır anneleri.. Ki ben eminim sen böyle bir anneye herzaman aşık olucaksınn.. Oğlum sizleri ilk önce Allaha emanet ediyorum. Sonra seni annene emanet ediyorum.. Peki minik oğluma annesini emanet edebilirmiyim?
# bölüm sonu
Bugün yazdım aslında uzun olucaktı ama bu bir kaç günümü daha alırdı. O yüzden bu kadar atabildim. Çünkü gercektende sizleri bekletmekten nefret ediyorum. Ama malesef vakit bulmak çok zor
50. Emanet
Começar do início
