Ertesi gün okula gelmiştim. Begüm hocaya bahaneler uyduruyordu. "yanlışlıkla oldu, ayağım kayıp ona çarptım. Begüm disipline gönderilmişti. Disiplin okuldan uzaklaştırma cezası vermiş.
Begüm cezalıyken bir kaza geçirmiş. Ve benim gibi felç kalmış. Cezası bittiğinde okula tekerlekli sandalyeyle gelmişti. O da benim gibiydi. Begüm bana gelip çok pişman olduğunu söyledi. Ve özür diledi. Ben ise şöyle karşılık verdim;
"Begüm seni affettiğin söylesene kalbim affetmez. Çünkü sen benim hayallerimi yıktın Begüm! Ben diğer çocuklar gibi koşabilecek, oynayabilecek ve yürüyebilecektim. Kusura bakma ama kalbim dışım kadar merhametli olamaz."dedim.
Begüm cezanı çekmişti. Allah onun cezasını da vermişti ama ben yine sakattım yani yine ben bendim...