M

MAKSIMO MOON

Dumeretso ako sa opisina ni Mr. Wood at sandaling iginala ang paningin sa silid. Nakangiwi akong tumango-tango nang kahit papaano ay may nagbago roon. Nadagdagan ang estante ng alak at nabawasan ang mga libro. Bukod doon ay naging mas maliwanag ang kaniyang opisina dahil mas malaki na ang kaniyang chandilier. Meron na rin siyang sofa set at bago ang kurtina.

"Sino sa mga Moon ang aking bisita?" 'ayun at nangibabaw na ang nagugulat na tinig ni Mr. Wood.

Nanatili akong nakatayo at nakatalikod sa iniwan kong bukas na pinto. Nang maramdaman ko ang pagpasok niya ay saka lang ako humarap.

"Chairman Mokz," natutuwang tumango si Mr. Wood dahilan para mapasunod ang tauhan na hindi na ako nagawa uling tingnan. "Pasensya na at bago ang tauhan ko."

Lumapit siya upang umakap ngunit umiwas ako. "Naiintindihan ko, wala namang tumatagal sa 'yo," tugon ko.

Sumama ang mukha ni Mr. Wood saka tuluyang lumapit sa kaniyang mesa. "Hindi ko inaasahan ang pagdating mo, Chairman Mokz. Nasisiguro kong may dahilan ang pagbisita mo."

Humalakhak ako. "Natural. Hindi naman tayo magkaibigan para dalawin."

"Ano'ng kailangan mo kung gano'n?"

"Makikikape ako."

Umawang ang labi niya. "Kape? Sa yaman ninyo, wala kayong kape?" ngumisi siya saka sinenyasan ang tauhan na magtimpla.

"Marami, sa katunayan ay may mga vending machine na kami sa bahay, meron sa 'taas at 'baba. Bukod do'n ay may kape pang galing sa iba't ibang bansa," pagmamalaki ko, lalong sumama ang kaniyang mukha. "Gusto ko lang matikman ang kape mo. Gano'n na lang talaga siguro kasarap kaya dito na halos tumira ang mga sindikato."

"Maksimo!" singhal niya.

Ngumiwi ako. "Oh?"

"Pumarito ka ba talaga para insultuhin ako?"

Umawang ang labi ko. "Hindi namin ugali 'yon, Wood, 'wag kang bintangero." Bumuntong-hininga siya, sumeryoso na talaga ako. "May nabuong grupo ng mga rebeldeng rango sa Emperyo, nabalitaan mo na siguro ang tungkol do'n?"sumulyap ako sa labas ng bintana at humigop sa kape. "Mumurahin itong kape mo," ibinaba ko ang tasa.

Umasim na naman ng mukha ni Mr. Wood. "Hindi na 'ko tumutuntong sa bansa ninyo, Maksimo, huwag mong maliitin ang kape ko. Nagmula iyan sa Morocco."

Humalakhak ako. "Kaya nga ako naparito." Saka muli ako sumeryoso. "Ikaw lang ang may kakilala sa mga bansang 'yon, Mr. Wood." Muli akong humigop ng kape at sinalubong ang tingin niya. "Ano ang nalalaman mo sa Domangja?"dineretso ko na siya.

Nakita ko siyang matigilan, nakita ko rin nang mabilis siyang magpalit ng reaksyon. "Domangja? Sino ang mga 'yon?"maang-maangan niya.

"Ang mga 'yon ang papatay sa 'yo kung hindi ka magsasabi nang totoo."

"Hindi ko alam ang sinasabi mo," nag-iwas siya ng tingin.

"May mga armas silang nagagamit sa pagrerebelde,"nakangiti kong sabi. "Ang kakayahan nila ay maaaring matutunan at mahasa sa Emperyo ngunit ang mga kagamitang meron sila ay sa labas ng norte lamang makukuha, Mr. Wood. Mas matalino ako sa 'yo, huwag mong kalimutan 'yon."

"Mukhang nagkakamali ka, Maksimo."

"Dinig ko ay delikado ang grupong 'yon."

"Iwasan mo, kung gano'n."

"May pinagkukunan sila ng mga armas at hindi na 'ko magugulat kung ikaw 'yon."

"Nambibintang ka na naman." Bumuntong-hininga siya. "Hindi ko alam ang tinutukoy mo, Moon. Ngayon, kung hindi mo 'ko paniniwalaan ay hihilingin ko na lang na irespeto mo ang oras ko ng trabaho."